Festival Musiq’3: 39 concerten op 3 dagen

39 concerten van telkens 45 minuten, verspreid over drie dagen. Dat is de formule die tijdens het gloednieuwe Festival Musiq’3 een heel ruim publiek op de been moet brengen. Het publieksvriendelijke programma is aangevuld met een hele resem randactiviteiten: films, ateliers voor groot en klein en becommentarieerde concerten.

De in Brussel geboren pianiste Edna Stern neemt maar liefst vier concerten voor haar rekening. Met celliste Marie Hallynck en violiste Shirly Laub speelt ze sonates van Beethoven en met het Quatuor Alfama buigt ze zich over het pianokwintet van Schumann. Daarnaast verzorgt ze een solo Chopin-recital en voegt ze zich bij het jeugdige festivalorkest voor een uitvoering van Bachs klavierconcerto BWV 1052.

Er staat u een intense driedaagse te wachten in Brussel. Schrikt zoiets u toch niet een beetje af?
Edna Stern: Wereldwijd zie je dit concept van een hoge concentratie aan korte concertjes alsmaar meer opduiken. Initiatieven zoals 'La folle journée de Nantes' leren ons dat de formule ook echt werkt. Luisteraars kunnen op heel korte tijd van een heel breed repertoire genieten. Dat het om korte concertjes gaat, overtuigt ook heel wat mensen om hun kinderen mee te brengen.
Voor mezelf wordt het natuurlijk wel een zware opdracht. Maar de vreugde om voor een ruim publiek te kunnen spelen, maakt meteen weer alles goed. Uiteraard verheug ik me op het concert met mijn jeugdvriendinnen Shirly Laub en Marie Hallynck en kijk ik uit naar mijn eerste ontmoeting met het Quatuor Alfama. Ik ben ook bijzonder gemotiveerd voor het Bachconcerto dat ik met het studentenorkest zal spelen. Ik zie het als een investering in de toekomst om die jongeren mijn liefde voor Bach door te geven.

Vanwaar eigenlijk uw grenzeloze liefde voor Bach?
Stern: Net zoals alle pianisten, heb ook ik tijdens mijn studies heel wat Bach gespeeld. Maar het is pas later dat ik hem echt zo sterk gaan appreciëren ben. De redenen daarvoor zijn talrijk. Bachs muziek is zo universeel dat ze zelfs het instrument waarvoor ze geschreven is overstijgt. Bach blijft Bach, ook als je zijn muziek op een moderne vleugel speelt. Mensen die verknocht zijn aan de historische uitvoeringspraktijk zullen me misschien tegenspreken, maar ik zie er geen enkel probleem in om Bachs muziek te verzoenen met de middelen van onze tijd.
Verder ben ik ook erg gefascineerd door de manier waarop componisten zoals Mendelssohn, Chopin en Schumann Bach in de negentiende eeuw hebben herontdekt. Zij voerden zijn muziek niet enkel uit, ze verrijkten ook hun eigen schrijfwijze met die van Bach.

Is dat de reden waarom u ook een solorecital aan Chopin wijdt?
Stern: Dat is inderdaad een van de redenen waarom ook Chopin me boeit. Ik denk dat wel alle pianisten een bijzondere band met Chopin hebben. Hij heeft quasi enkel voor piano geschreven. Meer dan bij welke andere componist ook, is Chopins muziek echt verbonden met de sonoriteit van de piano. Wanneer ik Bach, Mozart of Beethoven studeer, dan hoor ik inwendig vaak een koor, opera of orkest. Maar bij Chopin denk je per definitie altijd aan een piano. Chopin is de best mogelijke leermeester voor het ontdekken van de klankrijkdom van de piano.
------------------------------
Festival Musiq'3
wanneer: 1 > 3 juli 2011
waar: Flagey, Heilig Kruisplein, Elsene, 02-550.13.30 - info@festivalmusiq3.be