A Hawk and a Hacksaw stelt Cervantine voor in Botanique
Het lijkt bizar dat iemand uit het diepe zuiden van de Verenigde Staten zo'n boon heeft voor Oost-Europese volksmuziek. Maar Jeremy Barnes, de bezieler van A Hawk and a Hacksaw, heeft er een pasklare uitleg voor. Hij herinnert zich de dag waarop hij voor het eerst Le Mystère des Voix Bulgares hoorde nog levendig: "Dat Bulgaarse vrouwenkoor opende mijn ogen. Ik was door West-Texas aan het rijden en mijn leven kreeg plots een andere wending. Ik ben meteen op zoek gegaan naar andere Roemeense en Bulgaarse muziek."
Die queeste nam hij bijzonder serieus: hij ging in Boedapest wonen om er te spelen met lokale orkesten, reisde door Roemenië, Bulgarije, de Balkan en Turkije, leerde er alles over de plaatselijke muziekcultuur. Samen met Trost maakte Barnes even deel uit van het hier veel bekendere Beirut, de band van Zach Condon, eveneens afkomstig uit New Mexico en fan van traditionele zigeunergeluiden. Maar het veelal instrumentale A Hawk and a Hacksaw is puurder van opzet.
Als we Barnes opbellen, is hij opnieuw onderweg. Hij zit in de tourbus. Bestemming: Tucson, Arizona, waar hij diezelfde avond Cervantine zal voorstellen, de vijfde cd van A Hawk and a Hacksaw, maar de eerste op zijn eigen label.
Waarom raakt een jonge knul uit Albuquerque in de ban van Oost-Europese muziek?
Jeremy Barnes:Misschien wel omdat bepaalde aspecten van die muziek me herinnerden aan de streek waar ik vandaan kom. Tijdens mijn middelbare school werkte ik als leerjongen in een opnamestudio in Albuquerque. We namen daar alléén mariachibands op. Toen ik kennismaakte met die Oost-Europese muziek hoorde ik iets soortgelijks. Ook daar spelen bands traditioneel op huwelijkspartijen.
Is het grootste verschilpunt tussen beide regio's niet de natuur?
Barnes:Ja, we zijn hier nu net een benzinepomp gepasseerd en als ik rond me kijk, kan ik in elke richting mijlenver voor me uitkijken. Zo vlak is het woestijnlandschap hier. Maar dat gevoel van isolatie, die leegheid… doet me anderzijds toch weer denken aan Transsylvanië, waar de aanwezigheid van de bergen de mensen ook isoleert. Het woord Balkan stamt trouwens uit het Turks, en het betekent 'berg'. Het feit dat verschillende volkeren daar ietwat geïsoleerd samenleven zorgt voor een unieke culturele constellatie, die ik herken van in mijn jeugd. De mentaliteit in New Mexico is verschillend met die in de rest van de Verenigde Staten. Die sfeer kruipt ontegensprekelijk ook in mijn muziek. In de ogen van vele Amerikanen zijn we weirdo's. Er zijn inderdaad niet veel plekken op de wereld waar je een man in zijn voortuin saxofoon kan zien spelen in zijn ondergoed - en zo zag ik er vorige week één. (Lacht)
De naam van de groep komt uit het boek Don Quichot van Cervantes, en in de videoclip van de nieuwe single 'Cervantine' zitten ridders. Wat wil je hiermee duidelijk maken?
Barnes:Die ridders zijn we op een zondag gaan filmen. Het zijn doodnormale mensen met een gewone 9 to 5-job, maar in het weekend verkleden ze zich om gebeurtenissen uit de geschiedenis na te spelen. Het idee even te willen ontsnappen uit de dagelijkse sleur is natuurlijk ook een thema van Cervantes. Die mensen denken: 'Het kan me niet schelen als er een telefoon afgaat op de achtergrond of dat mijn zwaard stomp is, ik heb de hele week gewerkt en in plaats van op café te gaan en meisjes te versieren, ga ik meedoen aan een veldslag.' Prachtig toch, mensen die hun niche vinden en niet bang zijn om belachelijk gemaakt te worden?
wanneer: 19/03/2011 om 20.00
tickets: € 9/12/15
Lees meer over: Sint-Joost-ten-Node , Muziek
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.