Hijaz stelt nieuw album voor in Ukkel

In het spoor van artiesten als Dhafer Youssef en Anouar Brahem musiceert Hijaz op de grens van traditionele Arabische muziek en westerse jazz. Met de nieuwste cd Chemsi verbreedt de groep op inventieve wijze de mogelijkheden. Mede-initiatiefnemer van dit concert is Daarkom, het Vlaams-Marokkaans huis in Brussel.

Jazz en kruisbestuivingen met wereldmuziek, het blijft een precair gegeven. Ofwel gaat het om een commerciële zet al dan niet gepimpt met beats ofwel vervalt men in inspiratieloze stijloefeningen waarbij de verschillende werelden gewoon naast elkaar geplaatst worden zonder dat er sprake is van doorgedreven integratie.

Af en toe duiken er gelukkig wel artiesten of groepen op die hun huiswerk maken en een boeiend resultaat afleveren. Dhafer Youssef, Anouar Brahem en Rabih Abou-Khalil zijn zowat de bekendsten als het gaat om een toenadering tussen Arabische toonladders en westerse jazzidiomen. In eigen land hebben we Hijaz, een groep van internationaal allooi met muzikanten die Marokkaanse, Tunesische, Belgische en Griekse roots hebben.

In 2008 verscheen hun debuut, Dunes, dat bij pers en publiek positief onthaald werd. Twee jaar later is er nu Chemsi, letterlijk vertaald 'Mijn zon'. Pianist Niko Deman legt uit dat het niet altijd even makkelijk was. Deman: "Op Dunes was het nog wat aftasten van de mogelijkheden. Wil je dat dergelijke kruisbestuivingen iets boeiends opleveren, dan moet je niet alleen naar de parallellen zoeken maar vooral de verschillen doorgronden. Een van de grootste struikelblokken daarbij waren de kwartnoten die je terugvindt in de Arabische maqams of toonladders. In de westerse muziek hoor je die niet maar het zijn wel net die kwartnoten die voor de typische Arabische klankkleur zorgen. Daar heb ik echt op gezwoegd. Niet toevallig kozen we Hijaz als groepsnaam, dat is een Arabische toonladder."

Bij Hijaz draait het echter niet alleen om technische vakkundigheid. Zo luidt een van de titels op de nieuwe cd 'Ila sadiqui' wat "mijn vriend" betekent. Deman: "De vriendschapsband is primordiaal. We beschouwen elkaar als familie. Zeker na de JazzLab-tournee die volgde op 'Dunes' was dat gevoel enorm gegroeid. Daarom vonden we het ook belangrijk om voor de nieuwe cd opnieuw een week samen de studio in te duiken. Ik ben geen voorstander om iedereen stukken apart te laten opnemen en die dan nadien in elkaar te knutselen. Het groepsgevoel moet er ook tijdens de opnamen zijn."

Toch werden er een aantal gastmuzikanten bij betrokken. Deman: "We willen niet in een bepaald stramien blijven steken en zoeken constant nieuwe toekomstperspectieven op. Daarom nodigden we violist Tcha Limberger uit samen met de Indische tablaspeler Edouard Prabhu en de Tunesische fluitist Houssem Bel Khadi. Dat zijn niet alleen topmuzikanten maar ook wereldburgers. Zij passen perfect bij onze aanpak net als de Portugees Rui Salgado die onze vaste bassist Vincent Noiret soms vervangt wegens diens drukke kalender. Salgado is niet alleen iemand die vertrouwd is met jazz maar vooral ook dat mediterrane in het bloed heeft."

Optreden in de Arabische wereld blijft de ultieme uitdaging. Deman: "In dergelijke landen is de band met de traditie nog heel sterk. Ver afwijken moet je niet echt doen. Maar we blijven proberen zonder onze integriteit op te geven. Als je eerlijk speelt wat je zelf aanvoelt, bereik je vroeg of laat wel je doel."

wanneer: 01/12/2010 om 20.30
tickets: €8/10
waar: CC Ukkel, Rodestraat 47, Ukkel
info: 02 343 46 58 of candelaershuys@vgc.be