Kapitein Winokio: 'Wereldhits zijn moderne kinderliedjes'
Sinds 2004 verschenen de cd's Kapitein Winokio zag 1, 2 en 3 beren, waarop Winok Seresia, alias Kapitein Winokio, bekende en minder bekende artiesten uitnodigde om oude Vlaamse en Nederlandse kinderliedjes in een nieuw kleedje te steken. In menige auto wordt sindsdien niet alleen op de achterbank, maar ook in de zetels voorin luidruchtig te kaap'ren gevaren of naar de botermarkt gegaan. Nu de drie cd's worden verzameld in een Berenbox, komt Winokio met een tienkoppig orkest en een poppenstoet van speciale gasten naar de AB.
Weet u nog hoe dit geweldige idee ooit vorm kreeg?
Winok Seresia: Zoals wel meer artiesten had ik een ideeënboekje, en daar stond al heel lang in: "Iets met kinderliedjes." Ik ben zelf opgegroeid met die plaat met 48 Vlaamse kinderliedjes. Die stond tussen David Bowie en Mozart, en ik heb er nooit afscheid van genomen. Later kwam er een moment dat ik door overal muziek te spelen met mijn groep Wawadadakwa een netwerk bleek te hebben aangelegd van artiesten die ik was tegengekomen. Omdat die tegenwoordig ook veel thuis kunnen opnemen, was het moment daar om iets met die kinderliedjes te gaan doen.
Wat was de vaste werkwijze?
Seresia: Ik vraag artiesten, musici of acteurs die kunnen zingen of ze zo'n oud kinderliedje in een nieuw kleedje willen steken, en dan liefst één waar ze zelf een bijzondere band mee hebben. Dan krijgen ze carte blanche om 'veertig jaar later' hun eigen versie te maken. Soms met de hulp van Wawadadakwa, maar meestal zonder. Ik heb trouwens gemerkt dat de artiesten die zich de meeste vragen stelden bij mijn verzoek, er dikwijls nog het meeste plezier aan hebben beleefd. Vive La Fête, Peter Vermeersch, of Mauro Pawlowski bijvoorbeeld. Die wilden wel, maar wisten niet zeker of er wat van zou komen. Uiteindelijk bleek hun bijdrage heel geslaagd.
Weet u nog welke de allereerste bewerking was?
Seresia: Het eerste liedje dat is binnengekomen was 'Altijd is Kortjakje ziek' van Axl Peleman. Toen ik niet lang daarna 'Al die willen te kaap'ren varen' met Jan Decleir producete, wist ik dat het een ijzersterk project zou worden. Dat liedje opent ook de eerste cd omdat zo alles klopte. Kapitein Winokio is met mij vergroeid. Ik heb foto's waarop ik als tienjarige poseer als kapitein. Toen ik op een gegeven moment niet zoveel meer kon gaan zeilen, heb ik een anker op mijn arm laten tatoeëren als ersatz.
Wat zijn zowat de tophits uit de drie cd's?
Seresia: Je hoort van verschillende kinderen natuurlijk verschillende dingen, maar 'Al die willen te kaap'ren varen' komt wel vaak naar voren, net als 'Door de kamer vloog een vlieg' van Dimitri Leue & El Créme Glace Quès, of 'Ik ben een muzikantje' van Rocco Granata. Dat zijn de drie die er een beetje bovenuit springen.
Klonken er tussen het enthousiasme door ook wel eens kwade reacties?
Seresia: In zeven jaar tijd heb ik twee opmerkingen in die zin gekregen. Een keer van een oma die teleurgesteld was omdat de liedjes op de eerste cd 'helemaal veranderd' waren, en een keer van een lerares. Dan moet ik dus uitleggen wat een bewerking precies is, maar ik behandel dat soort 'klachten' wel op een ernstige manier.
Ik heb ook ooit één bewerking moeten weigeren omdat ik toch vond dat het nummer niet het minimum aan warmte had dat toch in een kinderliedje moet zitten. Ook al smullen de ouders mee van de cd's, ze moet vooral de kinderoren plezieren.
Kamagurka mag anders wel klein, klein kleutertje molesteren met een kettingzaag!
Seresia: (Lacht) Toen ik dat nummer in zijn atelier ben gaan beluisteren, kwam ik niet meer bij. Kama en ik zaten daar alle twee met de slappe lach. Hij zal misschien wel opgelucht zijn geweest toen hij merkte dat het toch door de beugel kon. Dat nummer moest er gewoon op. In de oorspronkelijke tekst staat ook "papaatje die zal slaan" - dan weet je wel dat het hier om praktijken gaat die niet meer van deze tijd zijn.
Zit er ook geen evolutie in de platen? De eerste cd kleurde wel het meest buiten de lijntjes.
Seresia: Ja, die evolutie is er zeker. De eerste werd vooral gekocht door rockende papa's in onafhankelijke platenwinkels. Daarna zijn ook de mama's en de oma's gevolgd. Maar als het goed is, dan zijn het allemaal liedjes die aantonen dat het verschil tussen kinderliedjes en liedjes voor volwassenen heel klein wordt wanneer het gewoon om goede liedjes gaat. Nummers als 'If I had a hammer' en 'Don't worry, be happy' vindt ook iedereen goed. Een wereldhit is niets anders dan het gevoel van een kinderlied dat in een modern nummer is gestoken. Wat voor parcours je ook aflegt in je latere leven, je blijft toch verbonden met die eerste melodieën die bijna in je DNA zitten.
U hebt zelf wel eens kanttekeningen geplaatst bij de exploitatie van het Studio 100-succes. Hoe moeilijk is het om zelf aan de uitverkoop te weerstaan ?
Seresia: Ik kan u verzekeren dat we nu al heel rijk hadden kunnen zijn als we de kaart van de platte merchandising hadden getrokken. Maar dan zou onze naam minder waard zijn geweest. Als we nu in een maand tijd zes keer de AB uitverkopen, dan denk ik dat dat ook te maken heeft met het feit dat de ouders voelen dat het er bij ons eerlijk toe gaat. Dat het echte kindermuziek is voor echte kinderen. Toen wij samen met AB de ticketprijs bespraken, hebben wij ook gezegd dat die voor ons niet hoger dan twaalf euro mocht liggen.
Wat gaat dat geven met al die special guests op het podium?
Seresia: In het Rivierenhof in Deurne hebben we vroeger al wel eens een paar concerten met gasten gespeeld. Maar dat waren chaotische shows die nog in hun kinderschoenen stonden. Het werd te veel een revue. De AB was de eerste van een reeks zalen die ons deze formule voorstelden, maar ik heb programmator Kurt Overbergh pas teruggebeld toen ik zeker was dat we er klaar voor waren. We zijn er nu van overtuigd dat het volstaat om gewoon mooie liedjes te zingen, al blijft het dan nog een puzzel om alles in de juiste volgorde te doen. Per show komen acht gasten die allemaal hun bewerking zingen, en dan nog een liedje uit hun eigen repertoire waarvan ze denken dat het voor kinderen kan werken. En ja, op het einde komt iedereen nog eens op het podium om iets samen te zingen. Als de kinderen het leuk vinden om nog eens de hele bende samen te zien, dan zijn daar geen argumenten tegen in te brengen. Al zal het geen 'Thank you for the music' worden.
De berenconcerten van Kapitein Winokio vinden plaats op 7, 8 en 9 januari 2011. Die drie dagen is er een optreden om 14 uur en om 17 uur. De zes concerten zijn helemaal uitverkocht maar Agenda heeft nog twee gezinspaketjes van vier tickets voor het optreden van vrijdag 7 januari om 14 uur. Mail 'winokio' naar win@bdw.be om kans te maken.
Lees meer over: Muziek
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.