Karl Bartos: Atomium op de Kunstberg

Atomium op de Kunstberg? Neen, Mini-Europa is niet verplaatst. Karl Bartos, ex-Kraftwerklid, bracht er maandagavond zijn gelijknamige single, samen met een rist Kraftwerkklassiekers, en zorgde voor een heerlijke avond.

De Atomium Party was nochtans lauw begonnen, met een statische set van Dan Lacksman (ex Telex-lid), die er dankzij de droge humor in zijn nummers wel goed van af kwam. Zo stelde hij de existentiële vraag Mac ou PC? En tijdens een ander nummer verscheen Monsieur Hulot op het podium, het alter ego van regisseur Jacques Tati. Hoe zou hij omgaan met de nieuwe technologische ontwikkelingen in de wereld als zelfs de muziek digitaal is, leek de vraag?

The Neon Judgment kon daarna nauwelijks bekoren tijdens hun eerder eentonig concert. Het Leuvense tweetal, opgericht in 1981, bracht een makke set, en zorgde enkel op het einde tijdens TV Treated voor een zweem van opwinding.

Drie videoschermen
Gelukkig kwam de Atomium Party echt op dreef met Karl Bartos, die op een boeiende manier eigen - vooropgenomen - nummers combineerde met een hele resem Kraftwerklassiekers. Qua klank leken de jaren '70 - '80 naadloos over te gaan in een eigentijds klankenuniversum. We are all connected, zong hij zeer toepasselijk, terwijl op de drie videoschermen achter hem beelden te zien waren van Miles Davis, Chuck Berry en The Beatles.

Met Kraftwerks Trans Europe Express sprong het publiek helemaal op de partytrein, met Bartos als overtuigende locomotief. Die trein kon natuurlijk niet anders dan stoppen aan het Atomium, Bartos' nieuwe single, meteen een ode aan het emblematisch monument uit de jaren '50.