Lambchop herneemt 'Is a Woman' op Autumn Falls

Stil is het nieuwe luid: dat was het motto van Lambchop in 2002. Met Is a woman had het alt.countrycollectief uit Nashville het grootste understatement uit zijn carrière afgeleverd. In het kader van Autumn Falls hernemen Kurt Wagner en co deze ode aan de ruisende stilte in het Koninklijk Circus.

Na het soulvolle Nixon betekende Is a woman destijds ook een nieuwe koers voor de troepen van zanger-gitarist Kurt Wagner. Het bijzondere aan de plaat was dat door keihard de nadruk te leggen op het gestripte geluid de soms onwezenlijk klinkende achtergrondruis op het voorplan kwam. Ook live ging de band nooit de confrontatie met de omgevingselementen uit de weg. Integendeel, ze maakten deel uit van de concertervaring. "Nergens ter wereld heerst er totale stilte," zei Wagner daar in 2002 over. "Ik vind het overbodig om mijn energie te verspillen aan het wegfilteren van de omgeving. Ik heb ze toch niet onder controle en kan er dus maar beter rekening mee houden." Pianist Tony Crow voegde er nog aan toe: "We zijn bijzonder koppig: als het geroezemoes luider wordt, dan zal Lambchop stiller beginnen te spelen." Anno 2010 zijn hun meningen niet veranderd.

Toen de vraag gesteld werd om één album uit hun toch al omvangrijke oeuvre opnieuw live te brengen moest Wagner dan ook niet lang nadenken. Kurt Wagner: "De muziek van Is a woman klonk destijds bijzonder fris, zeker in de studio. We hadden dat muzikale minimalisme nooit zo ver doorgedreven. Maar misschien sluit de nieuwe opvoering wel beter aan bij het originele album, want toen we ermee op tournee gingen was ons geluid alweer aan het opschuiven. Lambchop is nu eenmaal een band die niet graag lang ter plaatse blijft trappelen."

Eén anekdote typeert jullie aanpak. Toen Is a woman in 2002 voorgesteld werd in de Brusselse Archiduc, was je ervan overtuigd dat het zoemen van de airco gefabriceerd werd door je eigen muzikanten.
Kurt Wagner: Ja, dat is me ook bijgebleven. Ik ben het nu eenmaal gewoon dat de meest bizarre geluiden deel gaan uitmaken van ons palet, en meestal worden die gecreëerd door de muzikanten. Maar die ene keer speelde dus ook de airco mee. Een meevaller, want finaal ging Is a woman over het kneden van een gestripte sound én enkele gekke geluiden tot één coherent geheel.

De directe aanleiding voor deze tournee is toch de twintigste verjaardag van jullie platenhuis City Slang, niet?
Wagner: Klopt, ze brengen een aantal albums uit hun catalogus, waaronder Is a woman, opnieuw uit. Niets op tegen trouwens: het kost niet veel, en dat is belangrijk in crisistijden. Na lang aandringen hebben ze ons ook zover gekregen om ermee op tournee te gaan. Dat doen we zonder morren, want we hebben het geluk een van de weinige bands te zijn die hun hele carrière trouw zijn kunnen blijven aan hetzelfde platenhuis. Ik heb ook nooit de ambitie gehad om Lambchop te verkopen aan de meest biedende. Ik vind loyaliteit belangrijker. Bovendien geloofden die jongens in ons toen niemand anders dat deed. De platenindustrie mag dan veranderd zijn, de waarden die je als groep belangrijk vindt blijven grotendeels dezelfde.

Is dat ook de reden waarom jullie het zo lang volhouden?
Wagner: Het is toch vooral de muziek, en het creatieve proces: telkens opnieuw iets nieuws willen maken. Het leven van de bandleden evolueert: er worden kinderen geboren, relaties beginnen en stokken, sommigen gaan zelfs opnieuw naar school. Zo komen er af en toe wat plaatsjes vrij die we het liefst invullen met jongere muzikanten. Dat houdt ons alert en zo vermijden we een oldies-act te worden.

Tegenwoordig deel je onder de naam KORT ook het podium met de meer traditionele country-artieste Cortney Tidwell. Voorwaar een hele metamorfose, want was Lambchop niet precies een tegengif voor die oude countrygeluiden uit Nashville?
Wagner: Ja, Lambchop wilde 'country' anders doen klinken, het uit zijn strakke keurslijf bevrijden. Maar we beschikten ook niet over de legitimiteit om het pure werk te brengen. De familiebanden ontbraken. Cortney heeft die wel. Het is haar erfgoed. Ze is ermee opgegroeid: haar moeder zong de liedjes die we nu samen vertolken, haar vader nam ze op en haar grootvader bracht ze uit op zijn label. Voor mij is het best een aanpassing. De liedjes zijn rechttoe rechtaan, ze gaan niet heel diep en ze zijn al helemaal niet ironisch. Precies het omgekeerde van wat ik gewoon ben met Lambchop. En toch raken ze een gevoelige snaar.

De ene keer ben je met Cortney de hort op, de andere keer met de mannen van Lambchop. Is het niet moeilijk om constant van hoed te verwisselen?
Wagner: Niet moeilijk, wel vermoeiend. Het schenkt voldoening om een druk en creatief man te zijn, maar ik begin de leeftijd te voelen. Na een concert duiken de jongere muzikanten vaak nog de bar van het hotel of de stad in. Ik trek me meestal met een boek terug in de toerbus. Dat heeft één groot voordeel: 's ochtends voel ik me beter dan de collega's.

wanneer: 26>28/11/2010
ticket: € 6 > 26
waar: meerdere locaties in Brussel (AB, Beursschouwburg, Bonnefooi, Botanique, Café Central, Café Modèle, Koninklijk Circus, Magasin 4, VK, Walvis)