Pierre de Surgères debuteert met Krysis

Een diploma op zak maar geen optredens. Pianist Pierre de Surgères koos letterlijk het ruime sop als alternatief, deed overzeese ervaring op, keerde terug en bracht met ‘Krysis’ een ijzersterk debuut uit.

Je bent afgestudeerd en daar sta je dan zonder werk, maar je wil wel eens op stap gaan en de huur moet betaald worden. De Surgères koos voor een radicale oplossing. “Na het conservatorium en een jaar journalistiek stond ik eigenlijk nergens. Ik wilde de zon opzoeken en wat plezier maken maar zonder geld gaat dat moeilijk. Tot ik het idee kreeg om als muzikant aan de slag te gaan op cruiseboten in de Caraïben. Door elke avond twee verschillende sets te spelen voor acht- tot negenhonderd mensen deed ik heel wat podiumervaring op. Het was wel keihard werken. Elke morgen werden partituren doorgenomen, ’s namiddags was er repetitie en ’s avonds dan het optreden. Het is een zeer apart wereldje met bepaalde hiërarchieën die je moet respecteren. Artistiek was het niet de top maar iemand als Jaco Pastorius is ook ooit zo begonnen. Onze boot vertrok trouwens uit Fort Lauderdale in Florida, de stad waar hij opgroeide en in zijn beginperiode eveneens aan boord stapte op cruiseschepen om als muzikant aan de kost te komen. Interessant waren vooral de ontmoetingen met andere artiesten. Zo leerde ik iemand kennen uit Trinidad en Tobago die mij een en ander bijbracht over merengue en soca.”

Geen sideman
Na zowat twee jaar waren de batterijen opgeladen en keerde de Surgères terug naar België. Zijn verblijf in het buitenland was dus enerzijds de verklaring waarom hij niet meteen in de kijker stond bij ons. Maar er was nog een andere reden. “Ik ben geen echte sideman want ik kan me moeilijk aanpassen. Je zal mij dan ook niet in tientallen andere groepen vinden. Waarschijnlijk heeft het eveneens te maken met mijn stijl die niet overal netjes bij aansluit en zeker niet commercieel is. En wie niet in een vakje past, heeft een probleem. Ook toegeven dat ik misschien niet assertief genoeg ben om mij te integreren in die ganse scène.”

Niet dat hij stilzat. Zo deed hij een project rond Serge Gainsbourg en componeerde hij een aantal soundtracks voor documentaires. De nieuwe cd Krysis zou wel eens een keerpunt kunnen zijn.

Kiezen
Sterk punt van de cd is dat je respect voor de traditie merkt maar dat je ook duidelijk hoort dat dit jazz uit de 21ste eeuw is en dit zonder expliciet in het spoor te treden van groepen als The Bad Plus of Brad Mehldau. “Ik apprecieer zeker de groepen die je vernoemt. Ze hebben elk hun eigen moderniteit, maar ik vind mij niet terug in die esthetiek. Je klank wordt beïnvloed door wat je beluistert en door wie je ontmoet. Ik heb geen gekunsteld idee nagestreefd maar wilde vooral coherent klinken in overeenstemming met mijn persoonlijke smaken. Op muzikaal gebied zijn mijn voorbeelden eerder Steve Coleman, Octurn, Aka Moon, Magic Malik en Kris Defoort. Allemaal groepen en artiesten die uitgebreide research doen. Dat is ook mijn aanpak.”

De cd-titel is natuurlijk een onverbloemde verwijzing naar de Griekse term, zij het met een eigen interpretatie in de schrijfwijze. “Ik wilde benadrukken dat je keuzes moet maken in een conflictsituatie. Ik kan je verzekeren dat ik hiermee geconfronteerd werd voor het uitbrengen van de cd. De belangrijkste beslissing die ik nam, was de cd in eigen beheer uit te brengen. Natuurlijk ben ik gaan aankloppen bij diverse labels, maar overal was er wel een reden waarom het niet ging. Na die eerste stap stelden zich dan de volgende dilemma’s. Wanneer nemen we op? Waar? Wie doet de mixing? Hoe zit het met de hoes? Crisis en kiezen dus.”

Met de kunstzinnige zwart-rood hoesfoto maakte de Surgères in elk geval een treffende keuze. Het is een hoes die je eveneens in de klassieke afdeling kan verwachten. “Dat vind ik een compliment want ik hou niet van gescheiden vakjes.”

Pierre de Surgères Trio met Teun Verbruggen en Felix Zurstrassen

data: 22/01, 20.30

tickets: €10

waar: Sazz’n Jazz, Koningsstraat 241, 1210 Brussel