Record brekende cocktailjazz van Caro Emerald

Het aanstekelijke debuut van zangeres Caro Emerald stond in Nederland langer op één dan Thriller van Michael Jackson. Benieuwd of ook België door de knieën gaat voor haar schalkse knipoog naar de swingjazz van de jaren 1940.

Ondertussen piekt de teller van Deleted scenes from the cutting room floor in Nederland op bijna 200.000 stuks. Het begon allemaal met het lichtvoetige soulpopnummertje 'Back It Up' dat zich met zijn catchy refrein onweerstaanbaar in je hersenpan nestelt. Het werd in elkaar geknutseld door professionele songschrijvers en, in afwachting dat een Japanse popact interesse zou tonen, ingezongen door freelancezangeres Caroline Esmeralda van der Leeuw. Toen Japan afhaakte, besloten Caro en co het zelf uit te brengen. In eigen beheer, want ook de lokale platenlabels gaven niet thuis. Volgden snel: een internationaal klinkende artiestennaam en een album dat ondergedompeld zat in hetzelfde Copacabana-sfeertje.

Hoe is het mogelijk dat al de grote Nederlandse labels hun neus ophaalden voor wat het grootste succes in jaren zou worden?
Caro Emerald: Tja, dat moet je aan hen vragen. Er wordt op veilig gespeeld. Hun reactie was: "Klinkt wel leuk, maar verkoopt niet." Nu moet ik daar natuurlijk heel erg om lachen. Velen dachten dat het genre te specifiek was, en dat het niet zou aanslaan. Sommige labels raadden ons zelfs af het in eigen beheer uit te brengen, terwijl we nu stilaan ook in het buitenland beginnen te scoren. Nu moet ik wel toegeven dat de producers waarmee ik werk hele slimme jongens zijn met Hollands boerenverstand. En we hebben advies gekregen van Bert Meijer, de vroegere baas van Zomba. Dat helpt om territorium per territorium de beste deal te sluiten.

Voor je doorbrak werkte je als freelancemuzikante: hier en daar wat componeren, achtergrondzang doen, lesgeven en veel studiowerk. Hoe heb je de overgang van de anonimiteit naar het grote succes overleefd?
Emerald: Niet. (Lacht) Nee serieus, een geluk dat ik al 28 ben. Was ik tien jaar jonger geweest, dan zat ik nu overspannen thuis. Het is een wervelstorm die ik alleen maar overleef door me niet plots als een diva te gaan gedragen. Onlangs kreeg ik voor het eerst in mijn leven te maken met paparazzi. Dat was in Polen, waar mijn plaat ondertussen goud is. Ik wist helemaal niet hoe ik moest reageren. Je ziet op tv bekende mensen dan vaak hun gezicht verbergen, maar ik had helemaal niets te verbergen.

Wat dacht je toen je het record van Michael Jacksons Thriller - 26 weken op 1 in de Nederlandse albumcharts - brak?
Emerald: Ik wilde ergens in een hoekje gaan zitten en roepen: "Dat kan toch niet!" Michael Jackson is een held van me, een briljante vent. Ik ben gek op zijn koortjes. Onlangs zat ik in een BBC-radiostudio op de stoel waar ook Amy Winehouse, Lily Allen en Adele op gezeten hadden. Het is onwezenlijk om plots tussen je idolen te staan. Dat maakt de uitdaging om er echt iets van te maken natuurlijk alleen maar groter. Ik mag dan dol zijn op die oude swingjazz, over tien jaar wil ik meer zijn dan 'dat retromeisje van de cocktailmuziekjes'.

wanneer: 06/12/2010 om 20.00
tickets: €18/21