School is Cool: 'Ja, wij zijn nerdy types'

NL Hoe debuteer je cum laude als popartiest? We spoorden helemaal van Brussel-Centraal naar Antwerpen-Dam om het te vragen aan het jonge grut van School Is Cool, winnaars van Humo’s Rock Rally 2010. Entropology'' in tien lessen van de Belgische Arcade Fire.

1. Schrijf songs met kop en staart

Johannes Genard (zang, gitaar): Wij hanteren het Pixies-principe: een nummer moet niet langer zijn dan dat het aangeeft. Ik ben niet te beroerd om akkoordenprogressies te schrappen als dat nodig is. Sommige van onze liedjes zijn daardoor héél kort. Maar goed ook, anders zouden ze irritant worden. Bij de songs van de (vroege) Beatles heeft werkelijk élk stuk iets leuks. Wij proberen ook ieder onderdeel het waard te maken om beluisterd te worden. Geen solo's bijvoorbeeld, geen uitgesponnen sferische momenten.Andrew van ostade (floor tom, glockenspiel): Het probleem van solo's is dat je daar ego's begint bij te zien.

2. Zoek een rode draad

Genard: De meeste songs schrijf ik tijdens de examens (Genard studeert filosofie, tz). Je steekt zoveel in je brein, dat kak je af en toe wel eens uit. Vaak merk ik pas nadat de tekst voor driekwart af is waarover hij gaat. Toevallig is dat nu erg gemeenschappelijk, maar ik vind dat een zeer sterk aspect van ons debuut. Anders zou het gewoon een collectie songs zijn. Entropology is een soort van verzonnen wetenschap van de eindtijd. Er is iets groots op til, hoe gaan we daarmee om? Ik heb twee woorden samengevoegd, entropie en antropologie. Het klonk mooi, en de betekenis klopte. Toevallig had Lévi-Strauss ook al een theorie rond dat woord, die min of meer aansloot bij de mijne. Maar goed, het is ons niet om de boodschap te doen, we willen een sfeer oproepen.

3. Weerspiegel de tijdgeest

Genard: Ik heb het idee dat ervan uit wordt gegaan dat alles al gedaan is - in de muziek, in de kunst, in de filosofie... Ik vind dat een probleem. Wat komt er na postmodernisme? Post-postmodernisme? Postmodernisme staat voor relativisme en generatie x: het maakt allemaal niet zoveel uit, we willen gewoon wiet roken. Onze generatie is wel degelijk net iets geëngageerder.

van ostade: Wij hebben het gevoel dat we ons moeten bewijzen, maar het is een gezonde druk.

4. Giet alles in een verfrissende mix

Genard: Over artistiek creëren wordt altijd gedaan alsof het uit het niets iets levends scheppen is. Ik geloof daar eerlijk gezegd niet in. "If you wish to make an apple pie from scratch, you must first invent the universe", zei de wetenschapper Carl Sagan: alles komt van ergens. Het kan zelfs origineel zijn om een traditie te hernemen. Mijn grootste ontdekking van de laatste twee jaar is barokmuziek. Ik beluister wekelijks minstens één keer Orfeo van Monteverdi uit. Dat stuk heeft zoveel te zeggen over muziek, de wisselwerking met popmuziek is heel vruchtbaar. Ik hou natuurlijk ook van pop. Drie van mijn favoriete albums zijn Born in the U.S.A., Graceland en Hounds of love van Kate Bush, allemaal uit de eighties, ja. Ik heb de grandeur van de jaren 1980 ontdekt.

van ostade: Hij was niet altijd fan van de eighties. Waarom digitale strijkers? En digitale drums? Er was wat overtuiginskracht nodig.

5. Zoek een begrijpende producer

Genard: Een producer moet heel streng zijn, en dat was Reinhard (Vanbergen, gitarist van Das Pop, tz) ook. Tijdens onze eerste ontmoeting vroeg hij ons om een paar dingen te spelen. Hij knalde vlug wat op zijn Mac. En uiteindelijk zei hij: "tegen februari schrijven jullie vijf nieuwe nummers, waarvan drie hits." (Lacht)

van ostade: Wij waren bij hem terechtgekomen omdat hij met The Hickey Underworld gewerkt had. Hun debuut vonden we een van de weinige Belgische platen met een visie. Het is geen compromis, in de zin van: het is wel goed, voor Belgen.

6. Meet jezelf een imago aan

Genard: Ik heb de indruk dat wij deel zijn van een opkomende Belgische muzikantengeneratie die rock-'n-roll minder belangrijk vindt. Internationaal zie je dat ook. Arcade Fire is een radicaal andere groep dan de meeste bands van de voorbije tien jaar, waar het ging om coolheid en dansbaarheid. Bij ons is dat onmogelijk, want wij zijn niet cool, wij zijn zelfs meer nerdy types.

Het imago moet vasthangen aan de muziek, en niet omgekeerd. Bij sommige groepen is dat soms wel zo, vind ik. Goed, conceptbands kunnen wel heel tof zijn, maar onze plaat is toch echt een project. We willen niet zozeer een bepaalde manier van denken of leven promoten, maar de muziek gaat wel ergens over. Ze vertelt een verhaal. Bij de liveshows zetten we de muziek centraal, of wij daar cool staan te wezen heeft totaal geen belang.

7. Grijp een publiek aan

Genard: Na Rubber soul konden The Beatles gewoon in de studio sleutelen aan hun songs, hoe geniaal is dat? Maar voor ons zijn optredens heel belangrijk. Het is een manier om mensen mee te nemen in een bepaalde sfeer. Er wordt vaak gezegd dat wij gelukkig makend, of opwekkend zijn. Maar ik hou meer van de term 'opruiend'. Daar zit ook iets punks in. Ik zou liefst zoals Arcade Fire op een prachtige manier doet mensen op een indirecte manier gelukkig maken. Niet blij, want blij is zo kortstondig. Na de dood van God en het wegvallen van religie als zekerheid, wisten mensen niet meer waar ze hun moraliteit op moesten baseren. De twintigste-eeuwse filosofen hebben dan gezegd: kijk, het leven is willekeurig hard, gevuld met pijn, het betekent niets. Maar dat betekent niet dat je niet gelukkig kunt zijn of je leven geen zin zou kunnen geven. Dat gevoel heb ik heel hard ervaren, en dat wil ik mensen meegeven.

8. Ambitie is geen vies woord

Genard: Een plaat, waarom zou je die tegenwoordig nog maken behalve dan met artistieke ambities? Entropology is een klassiek album geworden, met interludia en een tracklist die niet gedicteerd wordt door de singles. Daar hebben we echt op gestaan, dat die opbouw er is.

van ostade: Natuurlijk zijn we ambitieus. Je kunt maar één keer debuteren, en dan moet het wel goed zijn. Eén probleem dat we ervaren hebben is dat zo'n album een momentopname is. Je wilt de beste versie van een nummer uitbrengen, maar zodra dat op band staat, mag je er niet meer aan werken.

9. Wees onbevreesd

van ostade: We hebben altijd veel zelfkritiek, en we houden er ook van om kritiek te krijgen van anderen. Een theaterstuk speel je ook om een reactie los te weken. Bepaalde kritiek neem je mee, en kun je zelfs gebruiken.
Genard: Commentaar over hoe we op het podium staan, of op onze muziek vind ik oké. Maar iemand die bijvoorbeeld zegt dat we onze naam moeten veranderen, daar heb ik niets aan.

10. Eén persoon trekt de krijtlijnen

van ostade: Johannes maakt de muziek op GarageBand, komt ermee naar ons, wij luisteren ernaar en geven onze mening. En dan zorgen we er al dan niet voor dat het door vier of vijf mensen kan worden gespeeld. Als je met vijf tegelijk aan hetzelfde zeel trekt, heb je geen controle. Nu kunnen wij als fans van muziek kritiek geven en het allemaal for the sake of music doen.

uur: 20.00, SOLD OUT!
--------