Selah Sue: ‘Evenwicht is de sleutel’

Nog voor haar eerste langspeler verscheen had zangeres Selah Sue (21) er al een parcours op zitten om jaloers op te worden, met een optreden in het voorprogramma van Prince als absoluut hoogtepunt. Met haar zwoele soulstem zal ze nog veel meer fans veroveren, maar het is haar nuchtere kijk op showbizzland die van haar een vaste waarde kan maken.

Milow ontdekte haar in de onderbuik van Leuven toen ze nog gewoon Sanne Putseys heette. Moby, die in Frankrijk bij hetzelfde label Because Music onder contract ligt, zong een duet met haar op de populaire Franse tv-show Taratata. De bekende soulzanger Cee-Lo Green nam een nummer met haar op: 'Please' is nu naast de singles 'Raggamuffin' en 'Crazy vibes' een van de elf tracks op haar langverwachte debuut. Als we haar zeggen dat het ruim twee jaar oude YouTube-filmpje met als titel 'White girl rhymes like a Jamaican' ondertussen al ruim 800.000 keer bekeken is, antwoordt ze dat ze zichzelf niet zo vaak opzoekt op YouTube. "Ik sta er wel versteld van wat al die socialenetwerksites teweegbrengen. Als ik op tv ben geweest of met Prince heb opgetreden, merk ik dat aan mijn Facebook-fans. Maar eigenlijk ben ik helemaal niet bezig met hoe groot ik ga worden. Daar ben ik veel te nuchter voor. Ik ben liever gelukkig dan wereldberoemd." Ze zegt ook gewoon eerlijk dat ze de Elle-cover (met haar als covermodel), die toevallig voor ons op tafel ligt, echt niet mooi vindt. "Ik lijk er niet eens op. Maar daar sta ik dan twee minuten bij stil en daarna ben ik het vergeten. Een slechte kritiek? Net hetzelfde verhaal. Op dat vlak is mijn nuchterheid een goede zaak. Maar anderzijds zou ik zonder misschien wat meer kunnen genieten."

Lauryn Hill is steeds een rolmodel voor je geweest, "omdat ze rapt als een gangsta girl." Maar wat herkent een tienermeisje uit Leefdaal daarin?
Selah Sue:Ik kan dat niet benoemen, maar het heeft alvast niets te maken met waar je vandaan komt. Vanaf het eerste moment dat ik haar ontdekte op MTV, waar ze haar Unplugged-cd kwam voorstellen, was ik meteen weg van haar. Maar smaken evolueren. Op dit moment ben ik een grote fan van het WARP-label: Squarepusher, Flying Lotus... Die richting wil ik in de toekomst ook zelf uit. Eigenlijk is het jammer dat ik nu eerst een album moet promoten dat ik acht maanden geleden heb opgenomen. In mijn hoofd sta ik al een paar stappen verder. Voor mijn volgende plaat zou ik graag samenwerken met Wim Thijs van Addicted Kru Sound (AKS), het Leuvense dubstep-groepje waarin ik ook actief ben.

Je zei dat je het wel zou zien zitten om om acht uur ergens als Selah Sue op te treden en daarna om twee uur 's nachts nog eens het podium te delen met AKS. Maar mag dat van je manager en je platenfirma?
Selah Sue:Ik heb hun duidelijk gemaakt dat als ze mij artistiek mijn zin niet laten doen ik in een zwart gat zal vallen. Ik heb ook niet gekozen voor de platendeal die het meeste geld opbracht, wel voor de deal die me de vrijheid gaf. Op artistiek vlak heb ik het laatste woord. In het begin had ik daar wel een beetje schrik voor. In de studio was iedereen veel ouder en meer ervaren. Wat kon een klein meisje daartegen inbrengen? Maar het is allemaal heel goed meegevallen. Ik vind: ík moet ermee naar buiten komen, dus ík moet het ook goed vinden.

Voor al de niet artistieke zaken mogen ze me wel een beetje op sleeptouw nemen. Die interesseren me gewoon minder. De opener van de nieuwe plaat, 'This World', gaat over de muziekbusiness en over het feit dat je het spelletje soms moet meespelen om je muziek bekender te maken. Had ik daar problemen mee gehad, dan had ik maar in de jeugdhuisjes in het Leuvense moeten blijven spelen. Ik besef dat het om macht en geld draait, maar daar wil ik me niet mee bezighouden. Als je gelukkig zijn belangrijker vindt dan veel geld verdienen, dan kun je ook minder makkelijk bedrogen worden. Ik zou het gewoon tof vinden om mijn niche te vinden: niet te commercieel bezig zijn, maar wel gerespecteerd worden.

Je blijft ontzettend nuchter bij alles wat je nu overkomt. Alleen bij Prince stond je even te bibberen op je benen. En dan nog durfde je hem vragen of hij gelukkig was.
Selah Sue:Ja, omdat ik dat dus echt het belangrijkste vind. En hij zei ja. Dat vond ik wel een geruststelling, want je hoort zoveel waaien over de harde muziekwereld. Ik geloofde hem ook, want hij zag er erg vredig uit, haast boeddhistisch. Hij kan als getuige van Jehova blijkbaar veel kracht putten uit zijn geloof. Ik zei hem nog dat ik geen starfucker wilde zijn, waarop hij antwoordde dat ik niet mocht vloeken. (Lacht) De meeste Amerikaanse soulzangers zijn heel gelovig. Ik begrijp hen niet, maar ben er stiekem wel een beetje jaloers op, want zij hebben tenminste een houvast. Die moet ik nog zoeken. Soms denk ik dat we te veel vrijheid hebben. Er is een overaanbod aan keuzes. Ik mis wat structuur, denk ik. Dat kan echt een gevecht zijn. Mijn houvast vind ik vooral in de liefde en bij mijn familie, die altijd voor me klaarstaat, in welke mood swing ik me ook bevind. Gelukkig heb ik van thuis uit een echte praatcultuur meegekregen. Dat werkt helend. Met mijn liedjes wil ik de fans vooral meegeven dat ze zichzelf moeten aanvaarden zoals ze zijn. Dat probeer ik ook op mezelf toe te passen.

Kan je stem je geen houvast bieden?
Selah Sue:Jawel, maar daar heb ik zelf niet zoveel verdienste aan. Na mijn pubertijd was ze er opeens. Ze heeft een kleur gekregen die ik zelf wel mooi vond. En mijn vriendinnen bevestigden mij dat ook als ik eens liedje aan het zingen was. Ik heb nooit zangles genomen en toch kan ik moeilijk vals zingen. Ik hoor gewoon perfect wanneer ik er nog maar een beetje naast zit. In de studio bleek de eerste take ook steevast de beste te zijn. Die was het meest spontaan en gefocust.

Vecht je soms tegen je nuchterheid om toch wat meer te kunnen genieten?
Selah Sue:Mja, soms wel, en een glaasje kan helpen om sommige dingen intenser te beleven. Maar ik overdrijf niet. Ik blijf veel te nuchter om een tweede Amy Winehouse te worden. Ik vermoed dat zij, in tegenstelling tot Prince, niet zo gelukkig is. Continu op zoek zijn naar je identiteit kan slopend zijn. Evenwicht is de sleutel. Dat weet ik omdat ik zowel keislechte als keigoede periodes heb doorgemaakt.

wanneer: 11, 12 (SOLD OUT!) & 13/3/2011 om 20.00
tickets: €18/21