Turalura Twee, nieuw eerbetoon aan Will Tura

Twintig jaar na Turalura - de aanzet toen was het grofkorrelige 'Arme Joe' van Rock Rally-winnaars Noordkaap - past opnieuw een handvol schoon Vlaams volk klassiekers van Will Tura een verrassend veelkleurig muziekjasje aan.

Aan Turalura 2 leverden onder meer Arno, Novastar, Customs, Mintzkov, The Van Jets, Vive la Fête, The Hickey Underworld en Mauro Pawlowski een bijdrage. Voor tekst en uitleg nemen we de telefoon ter hand: Will Tura - net zeventig - zit tussen studio, afspraak en joggen; Stijn Meuris is druk bezig met de montage van een documentaire voor Canvas; Sarah Bettens zit thuis in de VS na optredens in Tel Aviv, en Mario Goossens loopt rond, druk op zoek naar een appartement. Drummer-producer Goossens was met maatje David Poltrock, samen vroeger bij Monza en Hooverphonic, verantwoordelijk voor het in goede (studio)banen leiden van Turalura en speelde met Triggerfinger de backings in voor 'Je liegt' van Daan en 'Gelukkige verjaardag' van Eva De Roovere.

Triggerfinger koos voor 'Ik mis je zo'.
Mario Goossens: "Ruben (Block, gitarist en zanger, PDD) vindt dat een heel mooi nummer. We zijn een heavy bandje, maar we houden van contrasten, vandaar een versie zonder gitaren. Het klopt, dus doen we het."

Sarah Bettens: "Gert en ik zochten iets zachts. We vonden dat 'De mooiste droom' ook zonder brede orkestratie, met twee stemmen, klein en intiem, kon. Zo kreeg de tekst extra aandacht, wat Tura prachtig vond."

Will Tura: "Ik was erbij toen Sarah inzong. 't Is niet omdat ze in de VS woont, maar hun versie klinkt heel americana , een beetje als Simon & Garfunkel. En hun vondst om het koortje een halve toon hoger in te zetten en te laten aansluiten op de originele toonaard van het nummer, is geweldig."

Hoe voelt dat, Will Tura die meeluistert in de studio?
Goossens: "Ik dacht: die vindt dat verschrikkelijk goed ó f echt slecht. Hij heeft al die liedjes geschreven en opgenomen. Maar hij is gelukkig, en ik zou dat in zijn plaats ook zijn. Ongelooflijk toch dat muzikanten zoveel generaties later zijn repertoire kennen. Hij kwam niet vaak, hij was met vakantie aan zee. Maar hij was wel nieuwsgierig. Zijn vrouw zei: ' Allez Will, ga nu maar.'"

Tura: "Dat is de perfectionist in mij, ik laat niet graag iets aan het toeval over. Maar ik had wel vertrouwen, die gasten kennen de sound en de stijlen van vandaag."

Goossens: "Je zag hem meedenken achter de mengtafel, een solootje suggereren, met drums of zonder opnemen. Er was discussie of Ruben tweede stem zou zingen met Eva (De Roovere, PDD) . 'Niet doen, 't is perfect zo.'"

Tura: "'Een gelukkige verjaardag' deed Eva denken aan Marilyn Monroe die 'Happy birthday' zingt voor president Kennedy. Ik zong dat voor een vrouw, maar jongens verjaren ook (lacht) ."

Stijn Meuris: "Noordkaap speelde indertijd de stoere rockgroep, maar we bibberden op onze benen toen Tura kwam luisteren in de studio. Hij vond 'Arme Joe' charmant; vooral het energieke sprak hem aan."

Tura: "Stijn had er op zijn krachtige manier een eigen versie van gemaakt. De remake heeft nog meer power en je voelt dat hij de song nu echt kent."

Het is verbazend hoe sommige Tura-nummers ook in een rockcontext overeind blijven.
Bettens: "Da's gedeeltelijk de verklaring voor Tura's populariteit, ook nu nog. Het zijn echte songs, die ook in een andere versie dan zijn opname werken."

Tura: "Nu moet ik oppassen met wat ik zeg (lacht). Van in het begin heb ik de naam dat ik een sterke melodie kan schrijven. Jean Kluger zei altijd: 'Met een goeie melodie kun je alle kanten uit.' Die van mij zijn simpel, maar ze hebben iets. 'Helemaal gij,' vindt Steve Willaert (Tura's arrangeur-pianist, PDD) ."

Goossens: "Een paar groepen hebben afgehaakt toen ze hoorden dat Tura­lura in het Nederlands moest. The Van Jets gingen voor dialect, dat was comfortabeler. Maar Daan twijfelde. En Jasper Steverlinck van Arid heb ik echt moeten overtuigen. 'Ik wil in het Engels, in het Nederlands ga ik te academisch klinken.'"

Meuris: "Waar je in het Engels makkelijk mee wegkomt, is in het Nederlands een stuk moeilijker. De koord tussen kitsch en kunst is dunner. Nu, Tura heeft zich altijd onderscheiden van de rest. Hij zingt geen schlagers, wat toch een beetje een aangebrande sector is. Ik weet ook niet hoe ik het dan wel moet noemen. Het is gewoon muziek, van een lichtjes andere klasse. Het heeft ook te maken met de mens zelf, een wonderlijke combinatie van talent, charme, oprechtheid en authenticiteit. En hij heeft een open geest. Ik heb hem ooit meegevraagd op het podium bij twee uitverkochte AB-concerten met Noordkaap. Daar was hij toch wat bang voor. 'Da's een heel ander publiek.' - 'Nee, Will. Uiteraard is dat een ander publiek, maar ze gaan dat fantastisch vinden.' Het was fantastisch. In zekere zin is hij bevrijd door dat hele Turalura -rock-'n-roll-project. Plots was er één publiek. Het was een win-winsituatie voor iedereen."

Bettens: "Ik ben opgegroeid met zijn liedjes. Mijn vader was altijd grote fan. Na alles wat K's Choice gedaan heeft, zal hij eindelijk vinden dat we gearriveerd zijn. Want we staan op Turalura ."

Turalura is uit bij Universal.
Will Tura speelt op 16 oktober Unforgettable/Onvergetelijk , crooners en eigen klassiekers met een 24-koppig orkest in Viage