aNoo: Finse jazzfolk uit Brussel

Scandinavische muziek is hip tegenwoordig, of het nu om jazz uit Noorwegen gaat, pop uit IJsland of folk uit Zweden. Met het verschijnen van The luckless lands of the north, de debuut-cd van aNoo, wordt de trend verder uitgebreid, zij het met een klein verschil.

aNoo is de groep rond de Finse zangeres Anu Junnonen, die sinds een paar jaren haar thuisbasis in Brussel heeft. De muziek van aNoo valt niet strikt onder een noemer te plaatsen, maar is nog het best te omschrijven als avontuurlijke jazzfolk - met echo's van zowel Hanne Hukkelberg en Laurie Anderson als van Anna Homler en Iva Bittova.

We ontmoetten Anu Junnonen op een zonnige middag in een van onze favoriete Brusselse kroegen. Net zoals vele anderen stelden we ons de vraag hoe een Finse schone verzeild raakt in ons landje? "Inderdaad, niet veel buitenlanders zullen België als een alternatief zien voor 'the American dream'. Ik belandde hier toevallig en even toevallig hoorde ik David Linx aan het werk. In die periode wist ik nog niet goed welke studies ik ging aanvangen. Muziek stond zeker niet bovenaan mijn verlanglijstje. Na dat optreden van David was mijn besluit snel genomen." Een minimum aan bagage had ze weliswaar al op zak. "Langs mijn vaders kant was het een heel muzikale familie. Mijn grootmoeder was klassieke zangeres en mijn vader was jazzmuzikant. Vandaar mijn interesse voor het genre. Thuis stond er een piano, logisch dat ik daarmee begonnen ben. Naderhand leerde ik nog dwarsfluit en saxofoon. Ik heb ook gezongen in een koor maar daar kwamen geen solomomenten of vocale improvisaties aan te pas. Waar ik mij wel kon uitleven, was bij een bigband die ik mee opgericht heb. In ons dorpje was er al een bigband, maar zij speelden hoofdzakelijk swing uit de jaren 1930 en '40. Wij wilden wel iets moderner brengen. Ons repertoire bevatte vooral eigen werk, maar ook heel wat stukken van Finse componisten waaronder Jukka Perko en de groep Trio Töykeät. In Finland heb je trouwens een levendige bigbandscene."

Wees jezelf
Niet alleen de aanwezigheid van David Linx als zanger was bepalend voor de keuze van Junnonen, ook zijn manier van lesgeven vond ze fantastisch. "Vooral zijn houding tegenover het vak. Voor David moet je honderd
procent bereid zijn om alles te doen voor je muziek. De inhoud van zijn lessen was nooit op voorhand vastgelegd. Wel belangrijk voor hem is dat je een repertoire perfect onder de knie hebt. Daarnaast moet je er altijd voor zorgen je eigen persoonlijkheid te bewaren, iets wat in sterk contrast staat tot wat ik in Amsterdam leerde. Ik heb daar een jaar les gevolgd en alles verloopt er binnen een kader van strikte regeltjes. Ze maken zangers die op elkaar lijken. Hier is tenminste ruimte voor persoonlijke ontplooiing."

Dat uit zich duidelijk in de muziek van aNoo die niet strikt onder een categorie geplaatst kan worden, evenmin als haar muzikanten, die bij de meest diverse groepen actief zijn. "Van Tuur Florizoone wist ik meteen dat hij op dezelfde golflengte zat. Aanvankelijk speelde hij trouwens piano bij ons en geen accordeon. Drummer Yves Peeters was er eveneens bij van in het begin. Yannick Peeters is nu bassiste. En aangezien ik dol ben op het geluid van blazers wilde ik er minstens een trombonist bij. Dat werd dan Dree Peeremans. Met dit gezelschap voel ik me perfect omringd om mijn zoektocht naar steeds nieuwe klanken verder te zetten. Voor de cd hebben we weliswaar een beroep gedaan op extra blazers: trompettisten Peer Baierlein en Tim De Jonghe samen met trombonist Frederik Heirman."

:: aNoo - 23.5.2007 22.00 - KultuurKaffee Pleinlaan 2, 1050 Elsene - 02-629.23.26, cultuur@vub.ac.be
Gratis