Asa: 'Ik ben blij dat ik niet enkel in het Engels zing'

"Mijn muziek is een wereldpotje pop, jazz en reggae. Ik ben opgegroeid met Marvin Gaye, Fela Kuti en Nina Simone, en Erykah Badu en Macy Gray," vertelt Asa aan de telefoon terwijl ze op tournee is in Europa. "Ik ben een soulzangeres."

Wereldburger Asa - spreek uit als Asha, een bijnaam die 'valk' betekent in haar stamtaal Yoruba - groeit op in Lagos, Nigeria als Elemide Bukola. Als kind is ze gek van muziek - "Het waren niet alleen de plaatjes, ook de praatjes van de artiesten vond ik fascinerend" -, loopt een geaccidenteerd artiestenparcours - "Ik kreeg doodsbedreigingen van mijn vorige platenfirma omdat ik niet deed wat zij wilden" -, en belandt via een demo 'als een fles in de zee' opnieuw in haar geboortestad Parijs. Ze schrijft 'Fire on the mountain' - een hitsingle over oorlog, onverschilligheid, incest en de kwalijke invloed van het internet - samen met haar (blinde) producer en multi-instrumentalist Cobhams Asuquo. Met hun twee bouwen ze er een album rond dat drijft op de klanken van een akoestische gitaar op een verrukkelijk bedje afrofolk en reggae-lite, inclusief viool en cello. Asa is genomineerd voor de Soundcity Music Video Awards, op 11 april in Nigeria.

Je plaat klinkt, met permissie, heel on-Afrikaans.
Asa: Daar ben ik het niet mee eens. (lacht) Mijn stem staat voor Afrika maar ik wil geen liedjes spelen waar iemand anders zich niet in vindt. Muziek is een universele taal. Ook al versta je mijn Yoruba niet, mijn songs betekenen iets. Ik gebruik de beat van mijn roots, maar met mate. Ik pas voor het hoekje wereldmuziek-van-de-Yoruba waar zelfs je eigen landgenoten, maar van andere stammen, niet kunnen genieten van wat je doet. Ik ben een muzikante die open, in en voor de wereld staat. Ik begrijp geen Chinees, toch begrijp ik de muziek van China. Omdat ik de akkoorden en progressie snap.

Wat is er typisch voor de Yoruba-cultuur?
Asa: Mijn stam verstaat de kunst om met eenvoudige woorden meerduidige verhalen te vertellen. En de taal is heel tonaal en melodieus. Ik ben zo blij dat ik niet alleen in het Engels zing.

Je frasering doet erg denken aan Bob Marley. Was hij een invloed?
Asa: Zeker. Maar niet alleen muzikaal. Ook zijn politiek engagement inspireert me. Zijn songs zijn vaak een spiegel van de samenleving.

Sommige van jouw liedjes zijn evenmin vrijblijvend.
Asa: Hoe het met de wereld gaat, heeft invloed op jou en mij. Ik oordeel niet, ik geef aan. Er is dat stereotiepe beeld van Africa is beautiful maar de Afrikanen zelf verliezen alle hoop. Als je ziet wat gebeurt, kun je dat ons moeilijk verwijten. Ze zeggen dat we alles hebben maar eigenlijk hebben we nog altijd niks. Maar ik ga voor een positief verhaal. I have come from the mist of impossibles. Iedereen zei: "Je maakt het nooit. Zo werkt het systeem." Maar ik brak de ban. Ik geef jongeren hoop. Als je werkt en focust, kun je je droom waarmaken.

In het lijstje met dankwoorden op je cd vermeld je MTV voor steun, 'zelfs al had ik geen video'. Waarom dan wel?
Asa: Ik had geen video, geen album, alleen een single, 'Eye Adaba' (een liedje voor haar moeder, pdd). Dat was mijn enige visitekaartje. Toch wilden ze me in hun show. Ze gaven me een podium als ambassadrice van Afrika op de MTV Europe Music Awards in Portugal en op het Wereld Economisch Forum in Davros.

Lagos is je thuis, in Parijs plan je je werk. Je kunt beide vergelijken.
Asa: Lagos is even intens en interessant. Niet alles is er even hightech als in Parijs, maar er wordt meer geïmproviseerd. Die energie is uitputtend en verslavend tegelijk. Alles gebeurt extreem. Er wordt luid gepraat, veel gelachen. Parijs is pittoresk, belangrijk voor mijn carrière, heel mooi maar moody. In de metro zie je weinig blije gezichten. Ach, het zijn twee wereldsteden, alles moet er altijd snel gaan.

:: Asa
wanneer: 5.4.2008 20.00
waar: Botanique (Orangerie), Koningsstraat 236, Sint-Joost-ten-Node, 02-218.37.32, info@botanique.be
tickets: €16/19 (Bota'Carte: €13)