Boek: Ondergronds
In het Amerika van de jaren 1930, tijdens de Great Depression, weet instrumentenbouwer Harold Stanton met een gelukje een job te versieren in de T.A. Dorgan-fabriek, de eerste sinds maanden die weer mensen aanneemt. Hij ontdekt er al snel een eeuwenoud tunnelnetwerk waar een kleine gemeenschap de crisisjaren ondergronds tracht door te komen. Wat op die ontmoeting volgt, is een roetsjbaan van wichelroedelopers, kippen, antistralingszout, stille dansfeestjes, oersoep, kippen en nog eens kippen.
De voorliefde van Mannaert en De Jaeger voor Amerikaanse avonturenstrips uit de jaren 1930 is duidelijk voelbaar. Ondergronds springt met een rotvaart van de hak op de tak. Mannaerts schetsmatige tekenstijl deelt in die gejaagdheid. De lezer krijgt nauwelijks de kans bevangen te raken door wat hij te zien krijgt. Het spel van verwijzingen naar technologieën, uitvindingen, dansstijlen enzovoort dreigt het verhaal voor de lezer van nu dicht te plamuren. Niet omdat knipogen naar cartoonist Tad (die schuilgaat achter fabrieksdirecteur T.A. Dorgan), of naar de Rube Goldberg-machine (die ook hier onnodig complexe oplossingen aanreikt voor eenvoudige problemen) onzichtbaar of ongrijpbaar blijven voor de lezer, maar omdat Mannaert en De Jaeger door hun focus op het onderliggende spel hun overkoepelende verhaal en hun lezers wat uit het oog lijken te verliezen. De achtergrond van de Amerikaanse crisisjaren blijkt niets meer dan een opstapje naar de doldwaze avonturen van Harold Stanton. De personages overstijgen het papier niet en de gebeurtenissen baden in een te vrijblijvende absurditeit. Nergens komt de werkelijkheid met meer kleur uit de confrontatie. Het Schaarbeekse duo heeft oog voor het grillige, maar vergeet dat more soms ook gewoon less is. Deze oersoep smaakt wat te waterig.
wanneer: 18/3/2011, 20.00
tickets.gratis
waar: Bar Recyclart
Lees meer over: Cultuurnieuws , Shop
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.