Brosella eindelijk onder dak

Het heeft 32 jaar geduurd, maar nu heeft de ploeg van het jazz- en folkfestival Brosella eindelijk een vaste stek. Wij laten de gelukkige hoofdrolspelers aan het woord: Roger Mottard van het Lyceum Martha Somers, die een deel van zijn schooldomein ter beschikking stelt, en Jurgen Wayenberg van de Kunsthumaniora, die met Brosella een nieuwe buur krijgt. En natuurlijk Henri 'Rie' Vandenberghe, Mister Brosella zelve.

Alles begon met de directeur van het Lyceum Martha Somers die enkele lokalen ter beschikking stelde, op hetzelfde domein als de Kunsthumaniora met haar bloeiende jazz- en dansafdeling. Vervolgens kwam Vlaams minister Bert An­ciaux (Spirit) over de brug met subsidies om materiaal aan te kopen. Brussels minister Guy Vanhengel (Open VLD) steunt het dossier voor de aanvraag van een gesco of gesubsidieerde contractuele medewerker, en ook de Stad Brussel steekt een handje toe.

Niet alleen praktisch betekent dit een hele stap vooruit voor Brosella, het opent ook heel wat perspectieven. Het was dan ook met een zekere fierheid en natuurlijk met zijn typisch Brusselse flair dat Henri 'Rie' Vandenberghe, artistiek directeur van Brosella, ons ontving. "We zitten hier in de vroegere conciërgewoning van de school. De Stad Brussel heeft alles mooi opgefrist en geschilderd. Zelfs het kleine tuintje werd volledig onder handen genomen."

"Nu we naast de Kunsthumaniora zitten, met haar gerenommeerde jazz- en dansafdeling, zijn we niet van plan om ons hier gewoon te vestigen: we gaan zeker op zoek naar samenwerkingsverbanden. Ook Muziekpublique (dat al een paar jaar nauw samenwerkt met Brosella, GTB) kreeg hier een ruimte ter beschikking om stages te organiseren. Ondertussen geven ze cursussen gitaar, viool en accordeon."

Nadat het probleem van een vaste locatie opgelost was, kwam de inrichting aan de beurt. "Bert Anciaux heeft ervoor gezorgd dat we meubelen en huisraad konden kopen. Zoals het een goede huisvader betaamt, om in overheidstermen te spreken, hebben we allemaal fins de séries gekocht. Dat kost een pak minder, waardoor we dan meer geld kunnen uitgeven aan computermateriaal. Als nu ten slotte nog onze aanvraag voor een gesco met de steun van Guy Vanhengel goedgekeurd wordt, dan zitten we helemaal op rozen. Als ik als jongeling op zoek zou zijn naar een interessante baan en een toffe werkomgeving, dan zou ik deze kans niet laten voorbijgaan."

"Ik wil ook nog even vermelden," vervolgt Vandenberghe, "dat we met de archiefdienst van de Stad Brussel een mooie overeenkomst gesloten hebben. Zelf zijn we heel slechte archivarissen. We hielden alles wel bij, maar niet volgens een welbepaalde methode. Bovendien waren we steeds gul met het uitdelen van materiaal zodat het zou kunnen dat de affiche van een bepaald jaar ontbreekt. Nu zal daar wat orde in komen."

Niet toevallig vond de officiële opening van de lokalen plaats op 21 maart. "Er breekt echt een nieuwe lente aan voor Brosella," zegt Vandenberghe. "Tijdens de 28ste editie werd door een aantal bestuursleden geopperd om in schoonheid te eindigen bij de dertigste editie. Op dat moment hebben de mensen die verder wilden, de beslissing genomen om voort te doen, maar wel op voorwaarde dat er geleidelijk een nieuwe, jongere ploeg binnengehaald werd. Ik trek me stap voor stap terug, en dat lukt goed. Hou ons programma maar in het oog: het wordt weer straf."

Blije buren
Jurgen Wayenberg, directeur van de kunsthumaniora, is al even enthousiast als Henri Vanden­berghe. "Voor een kunsthumaniora zijn partners als Brosella en Muziekpublique belangrijk. Het sluit perfect aan bij de doelstellingen van een 'brede school'. Zoals je weet, leren jongeren evenveel buiten de schoolmuren als erbinnen. We zijn dus heel blij met de nieuwe buren."

"Alles is bespreekbaar in het kader van de 'brede school', maar het moet voor de leerlingen zelf houdbaar zijn. Bovendien mogen we onze corebusiness niet vergeten, en dat blijft onderwijs. Maar daarnaast is praktijkervaring mooi meegenomen. Zo hebben we al een vocaal ensemble waarmee we begin juli voor een paar weken naar Frankrijk trekken voor een stage, maar ook voor optredens. Ik ben ervan overtuigd dat we met Brosella ook wel een of andere samenwerking op touw zullen zetten."

"Mijn droom is dat het domein hier met de Kunsthumaniora, met Brosella, met Muziekpublique, met Jeugd en Muziek, met het Orkest der Lage landen dat bij ons repeteert, en met nog andere partners van 'brede school' zoals Nekkersdal, een heuse ontmoetingsplaats van cultuur wordt."

We praatten ook nog even met Roger Mottard, de directeur van het Lyceum en de man die het hele verhaal mogelijk maakte. "Henri (Vandenberghe, red.) en ik zitten allebei in Laken en we kennen elkaar al jaren. Toen ik hoorde dat hij op zoek was naar een vaste stek, was mijn beslissing vlug genomen. Wij hebben ruimte ter beschikking en het is toch wel een eer om een cultureel monument als Henri binnen te halen. Meteen worden we medesponsor van Brosella, want onze naam zal nu ook op de affiches vermeld staan (lacht fijntjes). Het is dus een prachtige situatie voor alle partijen."