Brussels Biennial: Pieter Vermeersch

Pieter Vermeersch stelt tentoon in het ex-postsorteercentrum Brussel-Zuid, in het kader van de tentoonstelling 'Show Me, Don't Tell Me' die het Rotterdamse kunstencentrum Witte De With organiseert. Zijn work-in-progress 'V' is een logisch gevolg van zijn eerdere activiteiten. "Ik tracht het schilderen centraal te plaatsen."

Het werk van de in Brussel wonende kunstenaar Pieter Vermeersch bestrijkt naar eigen zeggen drie sporen die alle drie kaders in het brede veld van de schilderkunst. In de eerste plaats zijn er werken op transparante vlakken, zijn zogeheten raamschilderingen: creaties waarin de kunstenaar transparante ruimtes zoals ramen van een gebouw in monochrome kleurvlakken schildert. Vaak herhaalt hij die actie in variërende series, zoals met het project 'Off the Hook', haast tien jaar geleden in Gent. Daar schilderde hij dagelijks de drie raamvlakken van een ex-winkelpand in een andere kleur. In de tweede plaats werkt Vermeersch met kleurnuances, eveneens vaak toegepast op de architectuur van de locatie. Zo toonde hij recentelijk een monumentale - en erg indrukwekkende - titelloze muurschildering in de Brusselse kunstruimte CCNOA: in variërende kleurnuances liep een grijs en een blauw kleurvlak over in het maagdelijk wit van de locatie. Vermeersch' derde spoor is die van het schilderen op doek, een synthese van zijn andere activiteiten.

Vermeersch: "Ik probeer de grenzen van de schilderkunst af te tasten en op te rekken. Men probeert me wel eens te plaatsen in historische stromingen zoals colourfield painting. Mijn werk is echter anders: het mist dat barokke of esoterische aspect; het is analytischer en strenger van aard, tast veeleer naar de essentie van de schilderkunst en de notie van het schilderen zelf. Fotografie is in mijn werk daarbij van erg groot belang. Zo zou je de geschilderde kleurgradaties kunnen vergelijken met een polaroidfoto die zich langzaam ontwikkelt: ook mijn muurschilderingen bestaan uit evoluerende nuances van wit - of nul procent - tot de volle kleur, het volle beeld. Daarnaast is fotografie ook meer letterlijk van belang voor mijn parcours. Bij het maken van een doek is een fotografisch beeld altijd het uitgangspunt. In vele gevallen neem ik foto's van voorafgaand in situ werk. Op die manier valt de ruimtelijke referentie weg en staan deze foto's voor een abstract beeld dat ik fotorealistisch schilder."

Uitdaging
Voor de biënnale werd Vermeersch uitgenodigd door het Rotterdamse kunstenplatform Witte De With. Hij neemt er deel aan hun tentoonstellingsproject 'Show Me, Don't Tell Me'. Concreet creëert hij het work-in-progress getiteld V, een werk met een analytische toon waarin ondermeer een glazen vitrine het object is van een schilderkundige activiteit. Vermeersch: "Het eigenlijke werk is de neerslag van een vooraf ter plekke doorlopen werkproces. Voor de opening van de biënnale schilderde ik vier glasplaten van een kast herhaaldelijk in rood, geel, blauw en wit om die kleurlagen vervolgens weer af te wassen. Tijdens het werkproces nam een camera zowat om de twee seconden een foto. Dat resulteert reeks van 6.700 foto's die als een spoor op een wand van 3 bij 9,5 m getoond worden. Ook de vitrine waarop elk materieel spoor is uitgewist, wordt voor de fotowand gepresenteerd. Het is een ander object van deze handeling. Ik zou dit ook als een publiek evenement kunnen presenteren, maar ik doel echter niet zo zeer op het performatieve aspect. In mijn werk plaats ik liever het schilderen dan mezelf centraal."

Vermeersch heeft hoge verwachtingen van de biënnale in Brussel: "Er is een overdosis. Zo las ik dat er omgerekend om de twee dagen ergens ter wereld een biënnale voor actuele kunst opent. Brussel staat met die cijfers voor een hele uitdaging. Toch lijkt deze stad zulk een evenement nodig te hebben. Ook lijkt me de opzet van de biënnale passend voor de context van de stad en de regio. Laat ons hopen dat deze eerste editie een grote push kan geven aan het lokale kunstenveld. Maar ik ben van nature ook sceptisch. Laat ons het oude gezegde opdiepen: eerst zien en dan geloven..."