DAM op Masarat Festival : Palestijnse soulfood
De twintigers Mahmoud Jreri en de broers Tamer en Suhell Nafar vormen samen DAM. De drie groeiden op in de sloppenwijken van het Israëlitische Lod, een stad waar Joden en Arabieren samenwonen, op een boogscheut van Jeruzalem. "Toen we jong waren trokken we ons niet veel aan van de situatie in onze regio. Luisterend naar Afro-Amerikaanse hiphop, beseften we echter dat muziek een middel is om je problemen te communiceren. Lod was toen de grootste drugsmarkt in het Midden-Oosten, met alle negatieve gevolgen van dien. Die situatie deed ons eerder naar hiphop dan naar love-songs grijpen," legt Tamer Nafar uit. "In feite startte ik in mijn eentje, wat resulteerde in het zeer beperkt uitgegeven soloalbum Stop selling drugs. Algauw vervoegden mijn broer en Mahmoud me. We hadden best timmerman of advocaat kunnen worden, maar die zijn er hier al genoeg. Deze regio heeft meer artiesten nodig. Kunstenaar wordt hier echter niet als een heus beroep aanzien, men ziet het eerder als tijdverdrijf. Bijgevolg leven wij van week tot week."
De muziek van DAM is een fusie van oost en west: Arabische percussie vloeit samen met melodieën uit het Midden-Oosten en stedelijke raps. Inspiratie vinden ze dan ook bij hiphoppers onder wie NAS, IAM of NTM, maar ook in de Arabische muziek van Marcel Khalifa of George Wassouf. Nafar: "Hiphop opende onze horizon, we ontmoeten mensen en leren culturen kennen. Onze politieke betrokkenheid groeit, en we worden ons steeds meer bewust van onszelf en onze doelen. Hiphop leert ons positief te zijn en productief te blijven."
Obama
DAMs raps handelen over het conflict tussen Israël en Palestina, maar ook over terrorisme, drugs of de positie van de vrouw. Titels als 'Stranger in my own country', 'I don't have freedom' en 'Change tomorrow' spreken wat dat betreft boekdelen. Nafar: "Wij brengen soulfood, maken mensen bewust van bepaalde zaken. Dat is cool. Maar verandering zal er niet door hiphop komen, dat moeten we samen doen: politici, demonstranten, activisten en alle andere partijen die een verschil kunnen maken."
In 2001 werd DAM internationaal opgepikt met de release van hun tweede langspeler Min irhabi, wat zoveel betekent als 'Wie is de terrorist?'. De titeltrack groeide uit tot een 'straathymne' en werd onder meer gratis verspreid in Frankrijk met het blad Rolling stone. Nafar: "DAM maakte Arabische rap mogelijk, en de doorbraak kwam eerst in Palestina. Mensen zeggen me dat Min irhabi op het juiste moment uitkwam. Ik denk dat je dat ook zou kunnen zeggen als we het twintig jaar eerder hadden uitgebracht. Hetzelfde geldt wellicht als we de track pas over twintig jaar zouden uitbrengen. Om maar te zeggen dat er niets verandert: onze hoop wordt keer op keer de kop ingedrukt. Een tijd geleden dachten we dat Barack Obama voor een kentering zou zorgen. Maar plots schaart ook hij zich achter holle uitspraken over het beschermen van Israël. Rechtvaardigheid is een definitie die gehanteerd wordt door het kapitaal en de media. Ik word er boos en triest van."
In Brussel geeft DAM een concert, alsook workshops. Nafar: "Daarin leggen we aan jongeren onze positie uit: waar we vandaan komen en hoe hiphop ons helpt. Dan kijken we wat de kids willen leren en gaan we samen aan de slag. Door muziek kunnen we elkaar beter leren begrijpen."
:: DAM
Concert : 7 oktober 2008 om 20.00 uur (gratis)
Workshops Jeunesses Musicales : 6 > 10 oktober 2008
Waar: Hallen van Schaarbeek, Koninklijke Sinte-Mariastraat 22b, Schaarbeek, 02-218.21.07, info@halles.be of 02-507.85.40, info@jeunessesmusicales.be
Lees meer over: Schaarbeek , Cultuurnieuws
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.