De blos van Brussel in 'Schaarbeek à ciels ouverts'

Twee jaar lang al springt Philippe Massart binnen in Résidence Bel Air op de Lambermontlaan. Niet als bezoeker van de rusthuisbewoners, maar om er de skyline van Brussel te fotograferen, en dan vooral de sky. Het zette aanvankelijk sceptische bewoners zelfs aan om hetzelfde te doen nadat ze zijn glorieuze beelden gezien hadden.

Een man met een fototoestel wacht ongeduldig bij de lift die hem naar de tiende verdieping moet brengen. Snel, liefst: "Merkwaardige luchten duren soms maar enkele seconden. Ik was in Brussel al een tijdje op zoek naar een onbelemmerd uitzicht, maar er zaten altijd wel palen of bomen in de weg. Tot ik hier op een dag kwam vragen of ik eens naar boven mocht. Ik was onmiddellijk verleid door het zicht op de Sint-Suzannewijk, het Josaphatpark, de Heizel, de torens van Rogier en het centrum van de stad."

Philippe Massart ziet in zijn zoeker dat het goed is: vandaag is hij op tijd. Tijdens de tentoonstelling kan de bezoeker zelf ook even naar het dakterras. En in hal, bibliotheek, televisiezaaltje en refter van het rusthuis kan hij de foto's gaan bekijken. Een alternatieve expoplaats, om het te leren: "De belichting is niet ideaal, maar ik was toch erg blij toen directeur Bruce Reniers me voorstelde om hier te exposeren."

Voor de leraar en websitebouwer is het zijn eerste tentoonstelling. We zien transparante regengordijnen, oplichtende oranje zijmuren in een verder grijze stad, luchten met als frêle ijkpunten het Atomium, met vlaggetje, en de lampen van het Heizelstadion. U kunt zich verbazen over de kleuren, die hij achteraf nooit wijzigt, en de vormen van de wolken en de zon, maar interessant is ook wat de luchten met de stad doen.

Ze verhullen, bevrijden, bedreigen de stad, of, zoals bij enkele herfstbeelden, laten ze de ornamentele toren van het Schaarbeekse gemeentehuis of de basiliek van Koekelberg gewoon wegzinken - apocalyptische beelden. "De stad ís niet altijd mooi, maar de lucht fungeert dan als een soort opsmuk voor een niet-opgepoetste stad."

Op Massarts website zijn ook 'toeristischer' reeksen te zien. Compositorisch sterke beelden, zoals van de abdij Sint-Madeleine van Le Barraux, zijn wat ondergesneeuwd door beelden die niet de tijd kregen om clichés als Engelse ontbijten en Provençaalse luiken en lavendel te overstijgen.

Boeiender zijn Massarts andere langlopende projecten over solitaire bomen of windturbines die de lucht telkens anders onderverdelen. Massart heeft geen Chinese Dienst voor Weersverandering nodig: er zit genoeg variatie in de lucht, voor wie het wil zien.

:: Fototentoonstelling Schaerbeek à ciels ouverts, nog tot en met 10 januari 2010 in Residentie Bel Air, Lambermontlaan 227, 1030 Schaarbeek, dagelijks van 9 tot 18 uur, gratis.
Meer info op www.philmassphotos.be