De vijf hoeken van de wereld: Frankrijk/Spanje in Laken

Dit grafmonument op het kerkhof van Laken getuigt misschien niet van bescheidenheid, maar het behoort dan ook geen op een alledaagse manier gestorven sterveling toe. Onder de grafkapel (het werk is van architect Tilman-François Suys) met het standbeeld van Willem Geefs dat de overledene afbeeldt in de rol van Norma uit Bellini's gelijknamige opera, ligt immers Maria de la Felicidad Garcia begraven. Deze zangeres is beter bekend onder de naam La Malibran.

Maria Malibran werd in 1808 in Parijs geboren uit het huwelijk van een Spaanse tenor en een Spaanse sopraan. Dat maakte haar natuurlijk voorbestemd om zelf operazangeres te worden: ze debuteerde al op zeventienjarige leeftijd in de Barbier van Sevilla van Giacomo Rossini.

La Malibran zou over de hele wereld optreden, al was ze op haar zeventiende ook al getrouwd in New York met de zakenman Eugène Malibran. Dat huwelijk werd geen succes: Malibran ging failliet en Maria Malibran moest haar eigen boontjes doppen. Zes jaar lang had ze een verhouding met de Leuvense violist Charles de Bériot voordat ze in 1836 met hem hertrouwde.

De twee bouwden de villa in Elsene die nu als gemeentehuis dienstdoet, maar in hetzelfde jaar nog sloeg het noodlot toe. Maria Malibran stond erom bekend zelf haar paardenkoets te mennen, maar belandde op een dag op de straatstenen, waardoor ze inwendige verwondingen opliep die niet afdoende werden verzorgd. Toch wilde La Malibran koste wat het kost deelnemen en schitteren op het muziekfestival van Manchester. Het loodzware programma werd haar, zoals ze zelf voelde aankomen, fataal. Ze overleed op 23 september 1836 na het laatste bisnummer.

De westerse wereld was in rouw en De Bériot haalde haar lichaam naar het kerkhof van Laken. Enkele jaren geleden reisde de Italiaanse sopraan Cecilia Bartoli nog langs de concertzalen met een hommage-programma en museum gewijd aan La Malibran.