Diabolus: 'Hier zijn we dan met ons festival van dissidenten'

Een nieuwe lente, een nieuw festival. Voor een keer niet het zoveelste lokale pop- of rockevenement, maar een initiatief met op de affiche vier groepen die één ding gemeen hebben: ze kleuren graag buiten de lijntjes. Jazz, hedendaags, chanson en klassiek, het komt allemaal aan bod. Maar niet in de vertrouwde structuren.

De initiatiefnemer van Diabolus in Musica heet Alexandre Furnelle. Alhoewel hij vooral bekend is in het jazzmilieu, houdt hij van kruisbestuiving. Het mooiste voorbeeld hiervan is het repertoire dat hij met zijn eigenzinnige strijkkwartet brengt. Is het jazz? Klassiek? Voor liefhebbers van goede muziek maakt het niet uit, maar in deze tijden van etikettering en vakjesmentaliteit leidt het voor de groepen zelf dikwijls tot frustratie.

Dat is meteen ook de reden waarom Dia­bolus in Musica er kwam. Furnelle legt uit: "Samen met een aantal andere artiesten, onder meer diegenen die hier op 21 maart zullen optreden, stelden we vast dat we overal buiten de boot vielen als het erop aankomt concerten te versieren. Telkens kregen we hetzelfde antwoord: 'Het klinkt wel goed, maar hoe moeten we dit verkopen? Want het is nét geen jazz, maar het is ook geen klassiek of hedendaags.' Onlangs was het weer zover en toen ontstond het idee om dan maar zelf een evenement te organiseren. De verantwoordelijke van de Cité Culture in Laken zag er wel wat in, en zie, hier zijn we dan met ons festival van dissidenten."

"We zijn geen dissidenten in de zin van oproerkraaiers, maar we willen bewijzen dat het mogelijk is om naar verschillende genres te luisteren en die zelfs te verwerken in één compositie. We passen ons niet aan aan de commercieel heersende normen. De jongens en meisjes van distributie en promotie staren zich blind op marketingprincipes, en in dat kader is er voor ons natuurlijk geen plaats. Toch is er volgens mij een nog steeds groeiend publiek voor deze muziek. Ik denk aan een aantal radioprogramma's zoals Le monde est un village op de RTBf of De tuin van Eden op Klara. Met Diabolus in Musica tonen we in de eerste plaats aan dat deze vorm van kruisbestuiving bestáát."

Duivels en vrouwelijk
Het licht rebelse karakter wordt weerspiegeld in de naam van het festival. De organisatoren verwijzen evenwel niet naar de gelijknamige cd van Slayer (al zou het natuurlijk mooi zijn als ook metalfans volgende zaterdag afzakten naar de Cité Culture en gefascineerd raakten). Diabolus in Musica verwijst wel naar de term die duidt op het interval van de overmatige kwart. In de middeleeuwen werd dit beschouwd als ketterij in de muziek, het werk van de duivel - nog lang voor­dat er sprake was van rock-'n-roll.

Opmerkelijk is dat de affiche bijna volledig vrouwelijk is. Eerst en vooral is er het Alexandre Furnelle 4 Strings met drie vrouwelijke strijkers. De vio­liste Cécile Broché komt solo. Zangeres Barbara Wiernik brengt een celliste mee, maar ook een (mannelijke) oedspeler. En ook vocaliste en multi-instrumentaliste Marie-Sophie Talbot zorgt voor wat mannelijk tegenwicht door een saxofonist uit te nodigen.

Als we vragen of zoveel vrouwen op het podium toeval is, zegt Furnelle: "Ik heb de indruk dat vrouwen multidisciplinairder zijn; bij mannen ligt de focus meestal op een bepaald genre. Het is een bizarre vaststelling die ik indertijd al deed en die hier bevestigd wordt."

:: Diabolus in Musica met Alexandre
Furnelle 4 Strings, Barbara Wiernik, Cécile Broché en Marie-Sophie Talbot, op 21 maart in de Cité Culture (Cité Modèle/Modelwijk, Robijndreef, 1020 Laken). Kaartjes kosten 10 of 12 euro.
Meer info op www.citeculture.be of 02-479.84.99