Dirty Projectors: De lokroep van de orka

Zonder wrijving geen glans: David Longstreth liet wat pop in zijn avant-gardistische jumelage van Afrikaanse gitaarriedels en tegendraadse ritmes doorsijpelen en zie, daar valt een van de spannendste popplaatjes van het jaar uit de bus.

Sinds het vorige album Rise above, een experimentele interpretatie van een Black Flag-album zoals dat in Longstreths geheugen gegrift stond, heeft de songwizard uit Brooklyn een min of meer vast collectief rond zich geschaard. Een goede zet, want zijn groepsleden zorgen ervoor dat hij zich minder verliest in conceptuele keurslijven en warrig bochtenwerk, en de song een song durft te laten zijn. "Aanvankelijk was ik niet geïnteresseerd in dat hele rockbandgedoe. Ik wilde gewoon zoveel mogelijk nieuwe geluiden bedenken, nadenken over hoe ze konden worden gearrangeerd. Telkens als ik een pakketje songs klaar had, zocht ik naar muzikanten om die te spelen. Maar nu zie ik een groep veel meer als een uitdaging," zegt Longstreth vanuit een hectisch JFK, waar de groep op het punt staat om naar Europa af te reizen.

Die nieuwe aanpak resulteerde eerder dit jaar in Bitte orca, waarop avontuurlijke pop knipoogt naar het Led Zeppelin van Physical graffiti ('The bride'), Timbaland die zijn Afrikaanse roots opzoekt ('Stillness in the move') en de zonnige jujugitaren van King Sunny Adé ('No intention'). Hun consommé van afropop, folk en punk oogt nog niet zo helder als die van hun goede vrienden van Vampire Weekend, maar lepelt dan weer een stuk vlotter naar binnen dan de gezochte exotica van Yeasayer. Toch zien we Dirty Projectors niet meteen naar een breed publiek doorbreken. Daarvoor blijft de ideeënstroom te groot en ogen de teksten te enigmatisch. Maar het consistente Bitte orca zal alvast heel wat muziekliefhebbers kunnen bekoren. "Ik heb me altijd als doel gesteld me een manier van songs schrijven aan te meten die helemaal eigen is, maar daarom niet alien," verduidelijkt Longstreth. "Het is een precair evenwicht tussen pop en experiment."

Stemmen
Ondanks zijn ingewikkelde composities, klinkt Bitte orca als een luchtige cake waar je met plezier je tanden in zet. In de teksten horen we de positieve kijk van een jongeman uit Brooklyn met trek in het leven. Akoestische gitaren, huppelende basgitaren en occasionele strijkers beamen dat ook muzikaal. Maar het zijn vooral de haarfijn uitgetekende vocalen die het geheel glans geven. Dirty Projectors' geheime wapens zijn gitariste Amber Coffman en bassiste Angel Deradoorian, aan boord sinds Rise above. Hun stemmen geven de songs een zekere lichtheid waar Longstreth, al dan niet bewust, lang naar op zoek was. "Ik werk nu veel meer met melodieën met multiple vocal lines. Ik wilde al die zangpartijen altijd zelf inzingen, maar na een tijdje besefte ik dat ik het op die manier toch niet rond kreeg. Mijn stem is te beperkt."

Hoe belangrijk Coffman en Deradoorian voor hem zijn benadrukt Longstreth met twee songs die hij speciaal naar hun karakter geschreven heeft. In 'Stillness in the move' verwijst Coffman alle r&b-zangeresjes naar de coulissen. Deradoorian mag dan weer haar zoete stem draperen rond de intieme folkballad 'Two doves'.

It began in Africa
Longstreths talent was anderen ook al opgevallen. Vorig jaar mocht hij samenwerken met David Byrne op de Red Hot-compilatie Dark was the night en eerder dit jaar was er het Housing Works-benefietconcert, waar hij optrad met Björk. Met Björk heeft Longstreth zijn hang naar avant-garde gemeen, met Byrne de exotische invloeden. Longstreth: "Ik beschouw hen als mijn moeder en vader. Ik was al jarenlang vertrouwd met hun muziek. Ze zijn cruciaal geweest in de manier waarop ik naar muziek kijk."

Naar Afrikaanse muziek bijvoorbeeld. Die is alomtegenwoordig in zijn recente werk. "Ik hou gewoon van de klanken. Maar ik kijk ook graag naar de muziekgeschiedenis. Halfweg de jaren 1960 gingen popmuzikanten op zoek naar de roots van de muziek, de mississippideltablues enzovoort. Het was een vitale bron van muziek. Op hetzelfde moment maakte de Civil Rights-beweging opgang. Muziek maken is voor mij een soort empathie hebben met mensen van over de hele wereld. Maar maar nu moeten we echt wel het vliegtuig op!"

:: Dirty Projectors - 19.9.2009 20.00 - Botanique - Koningsstraat 236, 1210 Sint-Joost-ten-Node - 02-218.37.32, info@botanique.be, www.botanique.be
Tickets: 14/17 euro (Bota'Carte: 11 euro)