Djangofollies breidt uit naar andere steden

Georges Tonla Briquet
© Brussel Deze Week
21/01/2007
Tot het eind van dit weekend worden de fans van de virtuoze gitarist Django Reinhardt (1910-1953) weer vier dagen lang ondergedompeld in de wereld van hun held tijdens Djangofolllies. Het is ondertussen de dertiende editie. Niet slecht voor een groepje vrijwilligers dat al die jaren steeds opnieuw een eigenwijze ode weet te brengen aan een muzikant die nooit echt hip geweest is.

Ondertussen heeft het Django­folllies-festival vertakkingen in Antwerpen, Gent, Gouvy en Namen.
We ontmoeten Rie 'Mr. Brosella' Vandenberghe, de stuwende kracht achter het hele project, in het gezelschap van Mélanie Lalieu, de directrice van het CC Riches-Claires, dat voor de derde keer op rij een vaste partner is van dit evenement met internationale uitstraling. Beiden getuigen van een ongelooflijke dosis enthousiasme. Als we Rie Vandenberghe vragen wat de sleutel van hun succes is, steekt hij meteen van wal. "We hanteren dezelfde formule als bij Brosella: alle betrokkenen doen dit enkel en alleen voor hun plezier en op vrijwillige basis. Je hebt meteen een totaal verschillend uitgangspunt dan bij andere organisaties, die hetzelfde willen doen maar er ook van moeten leven. Dat is veel moeilijker, wij zitten in een luxepositie. Belangrijk is wel dat ik ons enthousiasme kan overbrengen naar de verschillende instanties, tot schepenen en burgemeester toe. Tot nu toe ben ik daar goed in geslaagd. Ze geloven in ons. Maar dat is niet genoeg. Ik mag dan wel de passie zelve zijn, zonder Koen De Cauter was ik er nooit geraakt. Hij kwam indertijd bij mij aankloppen na een eenmalig project van de Beursschouwburg rond Django. Hij hoopte er een jaarlijks evenement van te maken, maar dat zagen ze daar niet zitten. Dus zijn wij eraan begonnen. Koen heeft mij dan geïntroduceerd in de zigeunermiddens (Django Reinhardt was een Sinti-zigeuner, red.), want daar geraak je niet zomaar binnen. Al die tijd zijn we loyaal blijven samenwerken. En met succes. Het bewijs: de laatste jaren zit de zaal elke avond afgeladen vol."

En hij vervolgt: "Drie jaar geleden stelde Mélanie voor dat het CC een vaste partner zou worden. Dat vergemakkelijkte voor ons heel wat zaken. Dankzij hen hebben we nu een stevige basis voor onder andere de administratieve kant van het geheel. Ook alle beslommeringen rond het gebruik van de zaal en het voorzien van personeel vallen weg voor ons."

Mélanie Lalieu vervolledigt: "Er heerste telkens zo'n gezellige sfeer dat ik wel wilde samenwerken. Voeg daar de passie en het enthousiasme van Rie aan toe en ik was verkocht. Het is zo dat de Riches-Claires een Franstalig cultuurcentrum is waar de focus op theater ligt en dat er af en toe ook wat Frans chanson gebracht wordt. Maar persoonlijk vind ik dat het chanson de laatste jaren in cirkels draait. Daarom wilde ik wel wat anders. Djangofolllies was de gedroomde uitdaging. Daarnaast is het de bedoeling om ook in de loop van het seizoen een aantal jazzconcerten in te lassen. We hebben maar een klein budget, maar dat aspect wil ik zeker nog verder uitwerken. Vooral omdat we hier een enorm pluspunt hebben, en dat is de perfecte akoestiek."
Vandenberghe pikt daarop in: "Dat komt dankzij de visionaire kijk van Herman Pint, de voorzitter en stichter van 't Sleutelgat, die indertijd aan de plannen van het CC meewerkte. Hij heeft ervoor gezorgd dat een ruimte die aanvankelijk uitsluitend voor diavoorstellingen en lezingen gebruikt zou worden, getransformeerd kon worden tot een heuse zaal voor podiumkunsten."

Goed bezig
Sinds een paar jaar heeft Djangofolllies vertakkingen in Antwerpen, Gent, Gouvy en nu ook in Namen. Een logische en onvermijdelijke beslissing, vindt Vandenberghe. "We gingen haast ten onder aan ons succes. Mensen kwamen van overal en wie niet gereserveerd had, werd vaak geconfronteerd met een uitverkochte zaal. Vandaar de beslissing om partners elders in het land te zoeken. Vergelijk het een beetje met het concept van Audi Jazz, met dat grote verschil dat wij uitsluitend met vrijwilligers werken. Maar de doelstelling is dezelfde: ons evenement verspreiden over heel het land, er wel goed op lettend dat alles communautair in evenwicht blijft. Dat is een heel belangrijk punt. We willen politiek niemand voor het hoofd stoten, maar vooral: iedereen moet zich thuis voelen bij ons. Mijn barometer is dezelfde als op Brosella. Als er veel Franstaligen komen zeggen: 'Mais on n'entend que des flamands ici,' en ik Nederlandstaligen hoor opmerken dat er veel Franstaligen rondlopen, dan weet ik dat ik goed zit." Hij zegt het met een typische Rie-grijnslach.

"Ik wil toch benadrukken dat het succes van Djangofolllies te danken is aan het hoogstaande programma dat Rie elke keer samenstelt," zegt Mélanie Lalieu. "Zelfs als de mensen de groepen op de affiche niet kennen, blijven ze komen. Omdat ze weten dat er kwaliteit geboden wordt. Als ze mij bijvoorbeeld vragen voor welke avond ze het best kaartjes kopen, dan kaats ik de bal terug en vraag ik hun wanneer ze kunnen komen."
Vandenberghe vult aan. "Een van onze sterke punten is dat we ook buiten de lijntjes kleuren. Daarmee bedoel ik dat we muzikanten uitnodigen die Django's erfenis op een heel persoonlijke wijze interpreteren. Dit jaar is de 'risicogroep' het Vancomezi Trio, dat speciaal voor deze gelegenheid opgericht is. Gitarist Sjoerd Mentens heeft al met Philip Catherine gespeeld, toch een mooie referentie. Daarnaast heb je de jonge Brusselse violist Renaud Crols, die een paar jaar geleden de boel op stelten zette met O'Juliette, en ten slotte is er nog de Gentse bassist Jan Van Lint."

Programma
"Een andere sterke aanrader dit jaar is Radio Lume, een project van de Gentse Feesten. De spil daarvan is Waso De Cauter, die zich omringt met maar liefst veertien muzikanten met verschillende achtergronden. En 't zain gien chipoteurs! We hebben ook elk jaar een groep die echt in de pure traditie speelt. Dit jaar is dat DjaZgo. Dat moet er ook bij zijn om het publiek te laten (her)ontdekken waar het allemaal vandaan komt. Je moet wel uitkijken, want sommige van die groepen vervallen al vlug in variété. Zo zijn er Japanners die Django perfect naspelen. Kijk maar eens op internet. Je luistert ernaar en je denkt Django te horen, maar het zijn Japanners. Dankzij Koen (De Cauter) kan ik er de goede uitpikken. Hij hoort nuances die aan mij voorbijgaan."

"Ten slotte hebben we nog Les Doigts de l'Homme. Voor mij mogen ze gerust een -r- in hun naam tussenvoegen. Die mannen hebben nummers met sterk sociaal getinte teksten boordevol zinspelingen. Je moet wel de Franse taal goed beheersen om de finesses te begrijpen, maar hun muziek mag er ook best zijn."
Nieuw dit jaar is de Pass-Django. Die levert niet alleen een financieel voordeel op, je krijgt er ook twee gratis drankjes bovenop.

:: Djangofolllies - van 18 tot en met 21 januari in CC Riches-Claires, Rijke Klarenstraat 24, 1000 Brussel.
Reserveren en meer info op 02-548.25.80 of op de website

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Cultuurnieuws

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni