Emanuel & The Fear: een oefening in zelfreflectie

Eigen angsten onder ogen zien en de confrontatie aangaan, dat is wat Emanuel and The Fear doen: ze staan met elf op kleine podia, ondanks de evidente obstakels. De band uit Brooklyn komt uitgerekend in de piepkleine Rotonde van de Botanique zijn nieuwe album voorstellen.

Listen heet die plaat, die je naar de repeat-toets doet grijpen om er keer op keer opnieuw naar te luisteren. De elfkoppige band brengt een unieke mix van zachte pop en rock met spaarzame electro en klassieke muziek - maar wie ritmisch getik van tamboerijnen en stemmen uit hogere sferen verwacht, komt van een kale reis thuis. De muzikanten werden bij elkaar gezocht door singer-songwriter Emanuel Ayvas, die zijn poëtische teksten koppelt aan 'orchestral rock'.

Kun je je vinden in die omschrijving?
Emanuel Ayvas: Wij zijn een soort mini-orkest. We gebruiken naast de gewone rockinstrumenten ook violen, trombones, cello's en trompetten. We hebben elf leden, dat is ongewoon. Maar ik vind het interessant om met zoveel mensen muziek te maken. Enkelen van hen hebben al heel wat ervaring opgedaan, bij Sufjan Stevens bijvoorbeeld. Ik ben via via met die muzikanten in contact gekomen, en ik ben zeer blij dat ik met hen mag samenwerken. Het is trouwens altijd grappig om te zien of we met z'n allen op het podium passen! Dat kan dan misschien vol lijken, niemand voelt zich in een hoekje gedrukt, letterlijk én figuurlijk. Binnenkort toeren we door Europa, iets waar ik heel erg naar uitkijk. Dan zijn we maar met een man of zes, maar we zullen wel ongeveer dezelfde muziek spelen. Het genre dat we brengen kun je inderdaad in het vakje 'orkestrale rock' plaatsen: rockmuziek met een klassieke twist.

Hoe ben je ertoe gekomen om dat soort muziek te maken?
Ayvas: Dat is geleidelijk aan gegroeid. Ik speel van kindsbeen af piano, maar ik wilde iets origineels doen, iets wat niemand anders deed, of beter: bijna niemand anders. We worden constant vergeleken met The Polyphonic Spree, waar ik hoogstens één liedje van heb gehoord, maar ze zullen vast goed zijn. Het is wel vreemd om vergeleken te worden met een groep die je eigenlijk niet zo goed kent.

Hoe wordt jullie nieuwe album Listen ontvangen?
Ayvas: Zeer goed eigenlijk, iedereen lijkt er dol op te zijn. Maar we zullen zien, Listen is pas uit. Het album bevat achttien songs, maar dat lijken er meer dan het er zijn. In feite zijn het dertien liedjes en een hoop instrumentale stukken. Het is een heel intense plaat geworden. Er zit iets in voor iedereen: heftige rockliedjes worden afgewisseld met zachte, fragiele ballades. Listen ademt een diepe sfeer uit, eigenlijk was het een soort oefening in zelfreflectie, ik verwerk mijn gedachten in mijn teksten.

Bij welke muzikanten haal jij je inspiratie?
Ayvas: Vooral bij veel klassieke rock- en popgroepen, zoals The Beatles, maar ik hou ook van de hedendaagse rockscene. Verder laat ik me beïnvloeden door klassieke componisten als Beethoven en Rachmaninoff. Sufjan Stevens en Bob Dylan zijn natuurlijk ook voorbeelden, maar voor wie niet?

Waarom wil je eigenlijk muziek maken?
Ayvas: Ik moet wel, anders word ik ziek en ga ik dood. (lacht)

:: Emanuel & The Fear
wanneer: 6 april 2010 om 20.00 uur
waar: Botanique, Koningsstraat 236, Sint-Joost-ten-Node, 02-218.37.32 - info@botanique.be
tickets: 10 / 12 euro (Bota'Carte: 7 euro)