Expo en fotoboek: Mooi-Bos en Sint-Paulus
Natuurlijk kan het ook beginnen te knagen bij het zien van wat er de laatste decennia allemaal verdwenen is. De torenspits op het Astor-hotel, nu restaurant La Tour d'Argent (Salomélaan), de monumentale tribunes van de paardenrenbaan en de 'waag', het gebouw waar de jockeys net voor de wedstrijd gewogen werden, Le Chalet Vert die vroeger tegenover het nog bestaande Le Chalet Rouge in de Orbanlaan stond, en zo verder. Op de plaats van Le Chalet Vert vinden we nu een appartementsgebouw en een pompstation; vroeger circuleerden er taxi's voor de gokkers die wekelijks naar Sint-Pieters-Woluwe afzakten.
In zowat vijftig jaar hebben heel veel 'wachtgevels' (die volgens fotograaf Michiel Hendryckx in alle eenzaamheid maar blijven wachten) toch nog een buur gekregen. Of we zien het omgekeerde: dubbelwoningen zijn geïndividualiseerd. Dominique Bogaert, de fotograaf van de recente foto's, kon dus niet altijd de posities van zijn voorgangers innemen. Daardoor is het perspectief soms noodgedwongen lichtjes verschillend, maar anders is de positie erg goed bepaald. Soms is maar aan één huis te zien dat het om dezelfde straat gaat, of is ze alleen te herkennen aan een typische afbuiging.
De David Van Beverstraat is een uitzondering. De rijhuisjesstraat is sinds 1920 praktisch onveranderd gebleven. De luiken en de caféopschriften zijn wel weg, en vroeger liep er een hond - los - en véél volk op straat. Toen Bogaert langskwam, was er geen mens. De auto's zijn het opvallendste verschil - afwachten hoe dat over nog eens vijftig jaar zal zijn. In de Jules Dujardinlaan anno 1950 was het nog Koning Driewieler, één geparkeerde auto staat er ongevaarlijk bij.
De foto's hebben goed gestoffeerde onderschriften meegekregen: over de paardenrenbaan van 1906 tot 1957, het Manoir d'Anjoukasteel, de kolonie van Emile Chapelier, de villa's. We komen meer te weten over de W van RWDM, de White Stars van de Kellestraat, of waarom de Oude Wijk van Mooi-Bos in de volksmond 'Maroc' werd genoemd. In drie talen (N/F/E), waarmee ook op de nieuwe bewoners wordt gemikt. Uit privécollecties en de gemeentelijke verzameling zijn nog andere vondsten te ontdekken: doodsprentjes van figuren die in deze wijken herdacht worden (bijvoorbeeld slachtoffers van de vliegmeetings op de paardenrenbaan), luchtfoto's, foto's van wegen in aanleg, oude prentbriefkaarten met een ontroerend kruisje of pijltje boven een raampje: 'hier' verblijven/wonen wij. In de Pierre Delacroixstraat belt in 1961 een man ergens aan. Er is geen auto te bekennen, hij is te voet gekomen.
:: Tentoonstelling tot en met 28 november in GC Kontakt, Orbanlaan 54. Meer info op 0496-42.00.60 (Carla Dejonghe) of 02-773.07.64 (Nils Schnitzler). Boek te koop in Kontakt en in de Nederlandstalige bibliotheek van Sint-Pieters-Woluwe (zelfde adres)
Lees meer over: Sint-Pieters-Woluwe , Cultuurnieuws
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.