Expo: Mario Cravo Neto
Er was een flinke dosis geluk voor nodig, of liever een groot ongeluk, om Mario Cravo Neto (1947) portretten en stillevens te laten maken. De beeldhouwer van opleiding moest in 1975 noodgedwongen het beeldhouwen laten voor wat het was toen hij na een zwaar auto-ongeval met twee gebroken benen aan zijn bed werd gekluisterd. Om de verveling te verdrijven liet hij een oud en verweerd dekzeil ophangen. Zijn vrienden poseerden voor de achtergrond en hij maakte zijn eerste portretfoto's. Het zware ongeluk gaf ongewild een hele nieuwe wending aan zijn artistieke carrière.
Gebeeldhouwde foto's
Mario Cravo Neto bijt zich vast in de portretfotografie maar blijft denken als een beeldhouwer. Zijn foto's worden gecomponeerd: hij laat zijn modellen schelpen, vogels of vreemde iconen in de hand houden en geeft zo de portretten verschillende betekenislagen mee. De zwart-witportretten zijn diep geworteld in de unieke cultuur van zijn geboortestreek, Bahia, in het noordoosten van Brazilië. Bahia is een melting pot van allerlei religieuze en filosofische strekkingen. Regionale mythes versmelten er met de door de Portugezen geïmporteerde religieuze cultuur. Als toeschouwer is het niet altijd even makkelijk om alle symbolen die Cravo Neto in zijn foto's verwerkt te ontcijferen, maar toch slaagt de Braziliaan erin om de kijker te intrigeren met het spel dat hij speelt met fantasie en realiteit.
Dicht op de huid
Cravo Neto vertrouwt op de klassieke benadering van de portretfotografie zoals een dicht standpunt, weinig scherptediepte en strijklicht om zijn onderwerpen te omringen met het nodige drama.
Elke foto is een stilleven. Hij legt zijn modellen in de plooi, drapeert de objecten om hen heen en kneedt alles tot het precies in het kader van het 6x6-negatief van zijn Hasselblad-camera past. Hij vraagt veel van zijn modellen. Lichamen worden zoekplaatjes wanneer hij inzoomt op huidplooien en in bizarre, onnatuurlijke houdingen gedrongen lichamen in beeld brengt. Licht speelt een hoofdrol in het werk van Cravo Neto. Het wordt op eenzelfde manier gebruikt als het licht in de glamourfoto's van sterren uit de jaren 1940 als Greta Garbo en Clark Gable. Een groot verschil met de klassieke portretfotografie is dat Mario Cravo Neto het gezicht van zijn model op alle mogelijke manieren tracht te versluieren: zo wordt een gezicht met touw omzwachteld, een ander wordt door handen gekneed en gemanipuleerd. Zijn modellen zijn niet het onderwerp van zijn beelden, maar een onderdeel van een stilleven.
:: Mario Cravo Neto
wanneer: tot 24 februari 2009, di-za van 14 tot 19 uur, na afspraak
waar: POLAR+NKA* PHOTOGRAPHY, Charleroisesteenweg 108, SInt-Gillis, 02-537.81.36, nka@pascalpolar.be
inkom: gratis
Lees meer over: Sint-Gillis , Cultuurnieuws
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.