Expo: Patricia Kinard & Lin Yao Kai

Het kleurenpalet dat Patricia Kinard voor deze reeks werken gekozen heeft, wijkt enigszins af van wat we van haar gewoon waren. In onze herinnering zagen wij veel heldere, zonnige tinten; veel gelen, oranjes en roden. Tinten die in het Oosten alomtegenwoordig zijn.Het boeddhisme dat de kunstenares aanhangt, heeft haar niet belet om voor deze tentoonstelling resoluut een donker register op te zoeken.

Intuïtief kwam zij in een somber gamma terecht dat onderhuids opgelicht wordt door het gebruik van minder voor de hand liggende kleuren. Zo schijnt er hier en daar een goud-, koper- of bronskleurige onderschildering door de bovenste verflagen heen. Zoals steeds heeft de kunstenares haar werken zorgvuldig opgebouwd uit verflagen. De onderliggende motieven (meestal vegetaal van aard) worden vaak pas in tweede instantie opgemerkt door de toeschouwer. 'Le voyage de Clément' heet de hier getoonde cyclus. Het kind moest een naam hebben, zeker? Maar laat u toch maar de anekdote rond deze naam vertellen door de galeriehoudster...

Even intrigerend is Lin Yao Kai. De Chinese artiest is duidelijk niet gesteld op persoonlijke bekendheid. Zo bestaat hij erin een lijvige catalogus uit te geven waarin, op zijn naam op de cover na, geen enkele letter te lezen valt. Geen geboorteplaats of -jaar, geen vermelding van opleiding of tentoonstellingen, geen inleidende of verklarende tekst. Niets. Zo wordt het werk van de recensent wel héél moeilijk natuurlijk en worden wij zelfs geacht ons enkel door de beelden te laten leiden en na te denken bij wat we zien. En wat we zien is van uitmuntende kwaliteit. De kunstenaar is resoluut op zoek naar een eigen idioom, een plastische taal die zijn oosterse roots overstijgt zonder ze evenwel te loochenen. Integendeel: een aantal grote kalligrafieën (waaronder eentje van zelfs zes meter hoog!) zijn prominent opgehangen in de galerie. In zijn ingelijste werk toont Lin zich een meester in de suggestie. Zijn penseelbeheersing stelt zich volledig ten dienste van composities die vooral het essentiële benadrukken. Degrens tussen representatie en abstractie wordt vaak opgeheven, en dit op een volkomen natuurlijke wijze. Alsof de kunstenaar ons subtiel wou wijzen op het fundamenteel artificiële van grenzen. Van welke aard dan ook.

:: Patricia Kinard & Lin Yao Kai > 28.12.2008, do > zo 13 > 18.0, gratis
Galerie 2016 & Mira, Steenstraat 16, Brussel, 02-502.81.16