Fabien Degryse stelt nieuw album voor op Jazz Jette June
Een tijdje geleden verscheen The heart of the acoustic guitar - chapter 2 van Fabien Degryse, een sterk staaltje melodieuze jazz volledig akoestisch gebracht. Net als op de vorige cd wordt Degryse opnieuw omringd door Bruno Castellucci (drums) en Bart De Nolf (contrabas). Een logisch vervolg dus maar toch net wat anders verduidelijkt Degryse: "Ik droomde er al jaren van om met dezelfde muzikanten enkele cd's op te nemen. De reden: door veelvuldig samen te spelen bereik je een hechte vertrouwensband en weet je haast op voorhand hoe de anderen reageren. Aan de andere kant is het interessant om elkaar een hele tijd niet te zien, ondertussen bij andere groepen actief te zijn om dan weer bij elkaar te komen. Dat voedt en verrijkt de muziek. De bedoeling is minstens een trilogie te maken maar ik hoop stiekem dat dit avontuur nog verder gaat."
IJzeren snaren
De hoesfoto van de vorige cd was opmerkelijk, alsof je in een gitaar zit en naar buiten kijkt. Bij de nieuwe cd is het een omgekeerde blik, maar de benadering van de muziek bleef wel gelijkaardig. Degryse: "Bij de goes van de eerste cd wilde ik de luisteraar symbolisch de beste plaats geven om naar de muziek te luisteren. Maar dat kon ik natuurlijk geen twee keer doen, vandaar die ommekeer. Ik geef toe dat ik nog niet weet wat de derde hoes zal worden. (Lacht) Belangrijk blijft wel de klank van de akoestische gitaar. Dat is bij mij een ware obsessie." Degryse speelt op een akoestische gitaar met ijzeren snaren, wat niet zo gebruikelijk is in de jazz. "Django Reinhardt deed dat ook maar hij had dan weer een ander model van gitaar."
Nieuw voor deze cd is dat er twee gastmuzikanten bij zijn, John Ruocco (klarinet) en Thibault Dille (accordeon). "Klarinet en accordeon zijn twee instrumenten met eigen melodische klankkleuren die evenmin courant zijn in de jazz. De klarinet weliswaar iets meer maar de accordeon is zeker geen typisch jazzinstrument. Op die manier krijg je nieuwe mogelijkheden. Het trio blijft wel de basis."
De klauw van de tijger
The heart of the acoustic guitar is natuurlijk een knipoog naar Brad Mehldaus opnamereeks The art of the trio. Daar waar Mehldau echter veel standards brengt, speelt Degryse enkel eigen werk. Degryse: "Ik componeer graag. Wel let ik erop dat mijn nummers klinken als standards. De melodie en de harmonie zijn dan ook uiterst traditioneel opgevat. Ik hou het simpel. Ondertussen heb ik ook een paar teksten klaar. Op de volgende cd komt er waarschijnlijk zang bij."
Een van de titels op de nieuwe cd is het exotisch klinkende 'Manzaka mankoyi'. "Dat betekent "de klauw van de tijger" en is de bijnaam die ik kreeg in Kinshasa toen ze mij daar zagen spelen. Sinds 2000 ga ik jaarlijks naar ginder om er een aantal lessen en workshops te geven, telkens opnieuw een verrijkende ervaring."
Met titels als 'Where do we go?', 'Painting the planet' en 'Some scary future!' uit Degryse zijn bezorgdheid voor de toekomst van onze planeet. "Je kunt toch niet anders dan je vragen stellen bij wat er momenteel allemaal gebeurt. Ik lees zoveel mogelijk vakliteratuur of boeken van auteurs als Naomi Klein. De gewone dagelijkse media leggen het accent op bepaalde hypes of stromingen en benadrukken enkel de sensationele aspecten."
:: Jazz Jette June
wanneer: 18 juni 2010 van 20.00 > 0.00 uur
waar: Verschillende locaties - 02-426.64.39
inkom: gratis
:: Fabien Degryse om 20.00 uur in Le Rayon Vert, Gustave Van Huynegemstraat 32, Jette
Lees meer over: Jette , Cultuurnieuws
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.