Genetische manipulaties

In kunstenaarsfamilies geldt vaak dat 'de oudere' de meest authentieke is. Op de expo van drie generaties Vermeersch is echter geen enkele van de schilders, designers, video- en andere textielkunstenaars erbij gesleurd voor de lieve vrede in de familie.

Natuurlijk waren de drie kinderen en vier kleinkinderen overweldigd toen ze hun (groot)vader José V. (1922-1997) in zijn atelier bezig zagen, als kind waren ze zelfs eventjes naarstige kopiisten. Later zouden dezelfde genen zowel dromerige registraties in pen en bruine inkt van Tinus V. (1976) als futuristische autoconcepten van ontwerper Lowie V. (1974) voortbrengen. Verveling op de expo Vermeersch is daarom uitgesloten, ook al door de keuze van niet-evident en nieuw werk.

Van de gekende keramist José Vermeersch worden vooral schilderijen getoond, zijn medium om te herbronnen. Van zijn zoon Rik V. (1949) zijn nooit getoonde collages uit de jaren 1980 te zien. De familiebijeenkomst legt verbanden bloot: de systematische installaties van Pieter V. (1973) zijn schatplichtig aan de digitale exploraties van vader Rik. Van Pol V. (1951), geneesheer met als alter ego de nar Cyriel, is een film te zien met zijn nieuwe monoloog (eind april live in Zinnema). Voor de gelegenheid liet elke telg ook een eigen ontwerp in een getuft tapijt hertalen door het atelier van Vera V. (1959).

Met zoveel talent in huis konden ze hun eigen tentoonstelling inrichten. Hoewel de veelte aan oeuvres zou kunnen afschrikken, brengen de door Lowie en Pieter Vermeersch bedachte pauzes en aankleding de nodige rust - enkel bij Robin V. (1977) moest er wel een wervelende cellulaire wand geplaatst worden. Een chronologie is er niet en dat komt door een allergie aan hiërarchie, die een familiekwaal schijnt te zijn. Het maakt de tred van de bezoeker des te lichter.

:: Vermeersch
wanneer: nog tot en met 3 juli 2010, elke werkdag van 10 tot 17 uur
waar: Vlaams Parlement/De Loketten, IJzerenkruisstraat 99, Brussel, 02-552.40.43, info@vermeersch-exhibition.be
toegang gratis