Het ABC van Maarten Goethals

Overdag is Maarten Goethals journalist op de binnenlandredactie van De Standaard, 's avonds is hij schepper van gedichten, kortverhalen en binnenkort ook een novelle. Een schrijver in drie letters.

"Toen ik anderhalf jaar geleden mijn eerste stappen binnen de uitgeverij zette, kende ik een paar namen uit het fonds: Ivan De Vadder, Bavo Claes, Patrick Conrad… De dichters kende ik minder, maar tijdens het nieuwjaarsfeest begin dit jaar werden we aan elkaar voorgesteld en besloten we dat we samen maar eens iets moesten doen. Het was niet lang nadat uitgeverij De Bezige Bij Antwerpen stopte als apart uitgeeffonds en uitgever Harold Polis daar ontslag nam. Er heerste toen een stemming alsof het Vlaamse boekenvak dood was, terwijl er wel degelijk nog veel goeds gebeurt. Uitgeverij Vrijdag heeft op korte tijd een behoorlijk fonds kunnen opbouwen, dat ook richting Nederland groeit en de nodige omzet draait en winst oplevert. Samen met uitgever Rudy Vanschoonbeek willen we als jonge garde laten zien dat er nog uitgeverijen zijn die niet bang zijn om uit liefde voor het AMBACHT te investeren in onbekend talent én in poëzie."

"De poëtica van ons vier (Sylvie Marie toert mee, maar treedt niet op in Brussel, mb) is totaal anders. Bart Van der Straeten schrijft kort en scherp, zonder tierelantijntjes. Max Temmerman is lyrischer en zit dichter op de samenleving, en Mustafa Kör is de grootste romanticus. Ik ben eerder een maniërist. Ook in mijn proza zal ik vooral schrijven over zaken die ik goed ken. Ik zal een verhaal eerder in Brussel situeren dan in een zwarte Amerikaanse familie. Je moet een goede BASIS hebben, en dan vind ik het beter om in mijn omgeving rond te kijken of ik daar universele verhalen uit kan puren. We zullen elk twee keer zes minuten voorlezen. Mensen appreciëren de snelle afwisseling op zo'n poëzieavond. Als je één dichter slecht vindt, zijn er nog altijd drie andere die de meubelen kunnen redden. En er is ook nog Randall Casaer, bekend van De slimste mens ter wereld, die ter plekke tekeningen maakt op basis van wat hij hoort."

"Ik ben nog maar één dichtbundel ver (Hees, verschenen bij Uitgeverij Vrijdag in 2014), dus dat is misschien nog net te weinig om mezelf al volmondig schrijver te mogen noemen. Maar er staan nog poëzieprojecten op stapel en ik ben ook bezig met het schrijven van een novelle over het koningshuis. De afgelopen jaren heb ik ook een aantal kortverhalen geschreven. Een paar voor wedstrijden, en een paar als vingeroefening voor mezelf. Dat genre wordt onterecht onderschat. In een kortverhaal moet je op een kleine ruimte overtuigende personages neerzetten en een goed verhaal vertellen. Het voordeel van die kortere genres is dan weer dat je sneller resultaat boekt. En als journalist heb je natuurlijk geen tijd te veel. Echte schrijfrituelen heb ik niet, maar als ik thuis kom van de redactie, zet ik me soms meteen achter mijn andere COMPUTER. In de winter soms nog met mijn jas aan."