Interview met de nieuwe muzikale ambassadeur van Zweden

Zweden geeft het begin van zijn Europese voorzitterschap culturele luister met film, maar vooral met een openluchtconcert op het Flageyplein. Hoofdact op de exclusief Zweedse affiche is het Göteborgse The Soundtrack of Our Lives, rockers met een voorkeur voor het epische, en een stevige livereputatie.

The Soundtrack of Our Lives (TSOOL) wordt de grootste rockband van Zweden genoemd en hun frontman beaamt dat onomwonden. Ebbot Lundberg: "We waren geen instantsucces, maar we worden langzaamaan groter. Wij zijn in 1995 begonnen en hebben ondertussen zes albums uit, waarvan twee dubbelalbums. We zijn beïnvloed door verschillende artiesten uit de pop- en rockmuziek. In die zin zijn we een beetje een spiegel van onze tijd en herkenbaar voor alle leeftijden. Vandaar ook onze groepsnaam."

Ook jullie laatste cd Communion is een dubbelalbum. Aan inspiratie blijkbaar geen gebrek.
Ebbot Lundberg: We vinden het zelf onze beste plaat. Het is een lange trip, bijna een film. We zijn met zes en we hebben allemaal onze ideeën. Het is dan mijn taak om dat allemaal samen te brengen. In sommige bands zou zoiets niet werken maar wij komen ermee weg. De plaat heet ook 'Communion' omdat ze zo organisch tot stand is gekomen. En in een breder perspectief omdat we de indruk hebben dat de wereld ook meer en meer samen aan het komen is, in goede en in kwade zin.

Opvallend zijn de hoesfoto's: walgelijk correcte promobeelden van perfect gelukkige mensen met een tandpastaglimlach.
Lundberg: Dat heeft met onze oude punkattitude te maken. Dat soort foto's zie je overal. Of je nu naar de plastische chirurg gaat, naar je psycholoog of naar de bank. Je staat er niet eens meer bij stil dat ze mensen tonen die eigenlijk niet bestaan, en je hebt er geen weerstand meer tegen. Iedereen volgt die ideaalbeelden slaafs. We hebben ze van een beeldenbank op internet, een soort ark van Noach van de consumptie, waar we de ergste er hebben uitgekozen. De mensen die op de foto staan, weten dat zelf niet eens.

Een van de 24 nummers op de plaat is een cover van de Nick Drake-song 'Fly'.
Lundberg: Niemand heeft ooit een nummer van Nick Drake gecoverd, omdat niemand aan hem durft te raken. Toch hebben we het gedaan en we vonden dat het wel goed werkte. Zijn zus heeft ons trouwens al een brief geschreven waarin ze zegt dat ze het resultaat geslaagd vindt. Het had dus zin en de tekst bleek ook in het album te passen. Drake zingt "Please give me a second grace/Please give me a second face". Dat past perfect bij nummers als 'Second life replay', 'Thrill me', of 'Utopia'. Deze plaat gaat over het ik en het leven dat blijkbaar tekortschiet, zodat we nieuwe werelden uitvinden om los te komen van de fysieke wereld waar we ons in bevinden.

U speelt in Brussel het EU-voorzitterschap van Zweden in. Ziet u zichzelf als ambassadeur?
Lundberg: Zo had ik ons nog niet bekeken. Tot nu toe was dat toch ABBA, niet? Maar we kunnen die rol wel aan denk ik. We volgen de EU hier wel een beetje, maar ik moet toch bekennen dat ik niet ben gaan stemmen bij de laatste verkiezingen.

Iets er iets typisch Zweeds aan TSOOL?
Lundberg: Ik neem aan van wel. Er zijn elementen zoals de Zweedse humeurigheid en de donkere humor. En als we zwaarmoedig worden, dan wordt iederéén dat, want we proberen de sfeer van een concert zelf te bepalen. Maar ik heb het wel over een positieve sfeer. Ook al spelen we in mineur, er gaat altijd veel energie van ons uit.

Kent u Toots Thielemans?
Lundberg: Ja, dat is een harmonicaspeler.

Een Brusselaar. Naar het schijnt is hij heel populair in Zweden.
Lundberg: Klopt, maar ik dacht dat hij een Deen was. Cool. Komt hij meespelen? Ik mag hem echt wel. Als je hem tegenkomt, mag je hem uitnodigen.

:: Swedish EU Presidency — XL Flagey Summer Festival
Heilig Kruisplein, Elsene, 02-641.10.20, www.flagey.be
The Soundtrack of Our Lives op 3.7.2009 om 21.00 uur

Evenementen, festivals en andere activiteiten deze zomer in Brussel, op www.zomeragenda.be