Interview met Guy Swinnen, zondag op Plazey

Het zeventiende Plazeyfestival heeft behalve voor de gebruikelijke goede sfeer en animatie natuurlijk ook weer voor twee uitgebreide muziekaffiches gezorgd. Tijdens het eerste weekend komt Martha Wainwright langs, maar headlinen doet Guy Swinnen, ondertussen even bekend van zijn eigen zelve als van The Scabs.

Misschien toch nog even voor de kids: Guy Swinnen (1960) mocht met The Scabs al in 1983 het Torhout/Werchter-festival openen voor artiesten als U2, Simple Minds, John Cale en Eurythmics. Zeven jaar later haalde hun album Royalty in exile goud, maar nog eens zoveel jaar nadien trok Swinnen de stekker eruit. Sinds een jaar of tien brengt hij met enige regelmaat soloplaten uit - in 2007 na een concert in de Brusselse AB Club het album Live in Brussels, en vorig najaar het uitstekende Burn the bridges. Ondertussen was de AB ook verantwoordelijk geweest voor de wederopstanding van The Scabs: in de reeks REWIND-concerten speelde de herenigde groep Royalty in exile integraal, waarna nog enkele concerten op festivals volgden.

Klopt het dat u ooit overwogen hebt om naar Brussel te verhuizen?
Guy Swinnen: Toen The Scabs begin jaren 1980 een beetje begon te draaien, dacht ik dat dat misschien een goede carrièrezet kon zijn, omdat de Belgische scene zich toch vooral daar afspeelde. Maar uiteindelijk is het er nooit van gekomen. In die tijd was Brussel toch nog een beetje afstandelijk. Nu is er veel veranderd en is er meer sfeer, maar de crisisjaren van toen maakten van Brussel een stad waar je moeilijk in doordrong.

Hoe zit het na die AB-reünie nu precies met The Scabs?
Swinnen: Op het moment dat we opnieuw samenkwamen hadden we een jaar of tien op non-actief gestaan. We wilden niet zomaar een reünie doen voor het geld of omdat iedereen het deed. Maar toen AB met het idee voor dat REWIND-concert kwam, was iedereen wel enthousiast. Na drie uitverkochte concerten bleek dat de mensen blijkbaar wel zin hadden om The Scabs nog eens terug te zien, en toen Herman Schueremans dan belde om op TW Classic te spelen vonden we dat een kans die we niet mochten laten liggen. Maar we spelen alleen nog sporadisch. Dit jaar nog op de Lokerse feesten en op Suikerrock in Tienen. De rest van de zomer speel ik met mijn eigen band.

Wat mogen we van u verwachten op Plazey?
Swinnen: Ik breng met mijn groep nummers van Burn the bridges. In de culturele centra hebben we daarmee een rustige en intimistische set samengesteld voor een zittend publiek. Voor de festivals pikken we er de meer uptempo songs uit. We spelen minder voor de hand liggende covers zoals 'Your dad did' van John Hiatt, de Robert Palmer-klassieker 'Bad case of loving you', of 'Seven days' van Bob Dylan bijvoorbeeld, een nummer dat hij schreef voor Ron Wood van The Rolling Stones toen die zijn soloplaat maakte. En uiteraard zullen we ook een paar liedjes van The Scabs te grabbel gooien. Dat is iets waar ik moeilijk onderuit kom. Als ze mijn gezicht ergens zien, dan verwachten ze dat ik 'Hard times' speel, en ik ben dan zo'n beetje van het principe give the people what they want.

Anders zou je het niet meer doen?
Swinnen: Het hangt ervan af. 'Hard times' zing ik al bijna twintig jaar. Het is voor mij natuurlijk plezanter om nieuwe nummers te brengen. Maar als mensen er enthousiast van worden dan is dat oké voor mij. Ik kijk altijd uit naar concerten. Een cd maken is een leuk creatief proces, maar er is wel altijd een zekere stress mee gemoeid. Dat heb ik bij optredens veel minder.

Na Burn the bridges was u een beetje teleurgesteld over de airplay die de singles kregen.
Swinnen: Ik had wat meer verwacht, maar tegenwoordig moet je dat erbij nemen. De concurrentie is groot, cd's verkopen sowieso toch minder. Daar zit trouwens ook wel een goede kant aan: je zit minder met dat idee in je hoofd dat je per se moet scoren. De commerciële druk is er niet meer. Dat geeft je de mogelijkheid tevreden te zijn met de verkoop van een paar duizend exemplaren in ruil voor de vrijheid om artistiek meer je zin te kunnen doen. En dat heb ik met de singer-songwriterliedjes en de rootsy pop op Burn the bridges zeker gedaan.

Weet het publiek dat dan ook te appreciëren?
Swinnen: Zeker. Ik merk dat echte muziekliefhebbers mij aanspreken over muzikale details op de plaat die ze nog nooit eerder gehoord hadden, en in de culturele centra hebben we een paar keer een staande ovatie in ontvangst mogen nemen. Ik zit een beetje met het imago van de ruige rocker van The Scabs. Veertigers reageren vanaf een moment dat ik 'Time' of 'Robbin' the liquor store' inzet, maar er is ook al een jonger publiek dat het onderscheid tussen oud en nieuw werk veel minder maakt.

En om echte rock te maken ben je beter zelf nog jong?
Swinnen: Misschien toch wel. Voor Burn the bridges heb ik nog even overwogen om opnieuw een rockplaat te maken. Maar mijn zoon die zanger is bij Tubelight (halve finalist op Humo's Rock Rally) had toen net een demo klaar met stevige rock anno 2009. Toen ik die hoorde, wist ik dat ik zoiets nu beter aan die jongere generatie kon overlaten.

:: Guy Swinnen op Plazey
wanneer: zondag 28 juni op het groot podium vanaf 17 uur
waar: Elisabethpark, Koekelberg
info: GC De Platoo, Pantheonlaan 14, Koekelberg - 02-412.00.50 - deplatoo@vgc.be - deplatoo.vgc.be - www.plazey.be

Evenementen, festivals en andere activiteiten deze zomer in Brussel, op www.zomeragenda.be