Ivana Müller met Under My Sin: onderhuids theater
Under My Skin beschouwt het lichaam als een theater en is, andersom, een theatrale performance uitgewerkt in de setting van een uitvergroot lichaam. Ivana Müller: "Als kind in Kroatië had ik een boek waarin tekeningen het menselijk lichaam weergaven als een socialistisch ideaal. Dat was een gedeelde structuur waarin iedereen, voorgesteld door aparte werkkrachten, een essentieel onderdeel uitmaakte van het geheel. Hoewel ik het een erg naïef idee vind het lichaam als een hiërarchisch mechanisme voor te stellen, leek het me wel wat om dit als een startpunt te gebruiken voor een trip vol performances."
Gordijntjes
Het theaterpubliek wordt in Under My Skin door een lijf geleid. Drie acteurs - Ivana Müller en Andrea Bozic, ook uit Kroatië, plus de Brit Bill Aitchison - nemen het publiek mee op een labyrintische tocht. De toeschouwer zwerft door een behoorlijk basale representatie van een mensenlichaam; een grote, rode ruimte die opgedeeld werd door gordijntjes en een wenteldeur. "De rode gordijnen zijn zeer eigen aan het (klassieke) theater," zegt Müller, "maar ook aan de huid en aan het vlees. We kozen voor een narratieve en begeleide theatervorm: we nemen de bezoeker bij de hand op een trip waarin zich verschillende 'voorstellingen' afspelen. Zo is bijvoorbeeld in de kamer die het geheugen voorstelt een klankinstallatie te zien en te beluisteren. Daar kozen we voor klank omdat het een abstract medium is. Het kan dus prima ingezet worden om de werking van het geheugen te illustreren. Maar binnenin het lichaam vinden er ook performances plaats. Verschillende personages, allen uitgevoerd door ons drieën, beelden verschillende lichaamsfuncties uit, niet op een anatomische manier, maar op een metaforische. Er zijn ook videoprojecties, gemaakt door de Fransman Nils De Coster."
De ik in mezelf
Het 'theatrale lichaam' van Under My Skin vormt eigenlijk een metafoor van het lijf van Müller zelf. Daarmee bouwt de choreografe verder op How Heavy Are My Thoughts, haar vorige voorstelling waarin ze - zowel letterlijk als figuurlijk - inging op de zwaarte van haar gedachten. "Om een dramaturgisch kader aan de voorstelling te geven, vonden we het leuk om het 'lichaam' aan iemand toe te schrijven. Die persoon werd 'Ivana Müller', eerder een fictief personage dat mijn naam draagt." (lacht) "Een van de personen die je in het lichaam ontmoet is dus mezelf en bovendien speel ik zelf dat personage. Je kan het beschouwen als een kleine 'ik' binnen 'mezelf'."
Hoewel De Beursschouwburg SkUnder My in programmeerde, vindt de voorstelling in het Vorstse Bains::Connective plaats, een gedempt zwembad uit de jaren '30 dat omkaderd is door kleedcabines. Het stuk werd eerder in onder andere de Rotterdamse Schouwburg, Leuven (Stuk) en Antwerpen (Monty) getoond. Andere performances van Müller stonden ook in de Gentse Vooruit op de planken. Deze maand zakt de in Zagreb geboren maar wisselend in Amsterdam en Parijs wonende choreografe voor het eerst met een voorstelling naar Brussel af. Müller: "De Beursschouwburg was te klein voor dit project en daarom stelden de organisatoren voor naar Bains::Connective te trekken. In feite is die ruimte bijzonder interessant. Hoewel we de voorstelling niet voor die plek concipieerden, denk ik dat de ruimte een extra laag zal toevoegen."
:: Under My Sin van Ivana Müller. Bains::Connective, Berthelotstraat 34, 1190 Vorst - 02-550.03.50
data: 16 maart : 19.00 en 20.30 uur - 17 maart : 19.00, 20.30 en 22.00 uur - 18 maart : 17.00, 19.00 en 20.30 uur
tickets: 6,2 / 8 / 8,5 / 10 euro
Lees meer over: Cultuurnieuws
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.