Jazz Festival Marni Flagey 2009

Het Jazz Festival Marni Flagey 2009 wordt een dolle tiendaagse boordevol avontuurlijk jazzvertier met een aantal nieuwe releases, speciale projecten en een film. We overlopen het programma in het gezelschap van Jules Imberechts (Marni) die samen met Tarquin Billiet (Flagey) de affiche samenstelde.

Het is ondertussen al de derde editie van jullie gezamenlijk jazzinitiatief. Wat waren de voorbije jaren de sterkste en de zwakste punten?
Jules Imberechts:

Natuurlijk maakten we een aantal beginnersfouten maar ik wil het hier enkel hebben over de positieve ervaringen. Alhoewel ik een heel goede verstandhouding had met mevrouw France De Kinder (voormalig artistiek directeur van Flagey, red.) moet ik zeggen dat ik meer op dezelfde golflengte zit met Tarquin. Dat bleek al vlug toen we bij onze eerste bespreking, op café natuurlijk (lacht), de lijnen uittekenden voor dit festival. We waren het dadelijk met elkaar eens om fluitist-componist Pierre Bernard eindelijk nog eens in de kijker te plaatsen. Meteen is er zo een extra aanknopingspunt met een ander feit. Dit seizoen is het namelijk dertig jaar geleden dat jazzclub Travers de deuren opende. Dat werd in september al uitgebreid gevierd, maar het feestje mag nog wat verlengd worden. En aangezien Pierre Bernard daar een van de trouwe muzikale gasten was, komt dat mooi uit. Met zijn PiXL Trio brengt hij geen echt nieuw programma, maar voor velen zal het wel een (her)ontdekking worden. Bassist is Luc Evens en achter het drumstel zit de momenteel uiterst populaire Xavier Roger.

Hoe verloopt de samenwerking tussen Marni en Flagey?
Imberechts:

En parfait accord! Ik zal het binnenkort wel vernemen mocht dat niet het geval zijn (lacht). Ik ken Tarquin trouwens al jaren en sinds 2002 heb ik met Hugo De Greef ook heel goede contacten. Wat ons ook verenigt, is dat beide huizen ontegensprekelijk een sterke affiniteit hebben met deze buurt. We zijn zowat de twee polen die hier voor een dynamiek zorgen mede dankzij de samenwerking met de gemeente Elsene die ons ondersteunt.

Waarom spreiden jullie dit jaar het festival over tien dagen?
Imberechts:

Toen we begonnen met onze brainstorming kwamen meteen een aantal namen naar voren: Pierre Bernard, Mathilde Renault en Bart Quartier. Aanvankelijk ging alles beperkt blijven tot vier dagen. Maar geleidelijk aan merkten we dat een aantal evenementen die reeds gepland waren, perfect pasten in het kader. Het concert van Flat Earth Society rond Stravinsky, Kagel en Dissevelt lag al vast in Flagey en de reeks Jazz On Screen stond ook al lang op het programma. Zo kwamen we uiteindelijk tot tien dagen.

Het is een gewaagde zet om te openen met het PiXL Trio want dit is niet meteen classic jazz.
Imberechts:

Het is misschien geen echt feestelijke openingsact, maar wat de heren brengen, is zeker heel beluisterbaar. Het ligt in mijn karakter om iets dergelijks voor te stellen. Toen ik een paar maanden geleden de maandelijkse jazzavonden in Marni opende met het strijkerskwartet van Alexandre Furnelle verklaarde men mij ook voor gek, maar het was een succes. Met Pierre Bernard en zijn trio zetten we de toon voor het overgrote deel van het festival. Het concert van Flat Earth Society 's anderdaags ligt in het verlengde. Verder zijn er ook rechtstreekse links met het Bart Quartier Kwintet waarin onder meer Bart Defoort en Nicolas Thys zitten, het duo Mathilde Renault-Jonas Knutsson en de hommage aan Pierre Van Dormael.

Mathilde Renault en Jonas Knutsson stellen hier hun nieuwe cd voor.
Imberechts:

Dat klopt. Je moet erkennen dat deze pianiste lef heeft. Ze schreef een nummer voor de Zweedse saxofonist, trok er mee naar ginder om het hem te laten horen en stelde meteen voor dat ze samen een plaat zouden opnemen. Hij was onder de indruk en aanvaardde de uitdaging met als resultaat de cd en momenteel ook een tournee in België. Dezelfde namiddag van het concert hier in Marni geeft Knutsson trouwens een workshop in het conservatorium. Met hem hebben we ook nog een extra link naar de Travers, want hij trad er verschillende keren op.

Een heel belangrijk evenement wordt de hommage aan Pierre Van Dormael.
Imberechts:

Pierre overleed op de dag van ons openingsconcert naar aanleiding van dertig jaar Travers. Kevin Mulligan en Philip Catherine stonden toen op het podium. Diezelfde avond beslisten we om een tribute te brengen. Ondertussen was er begin december al een speciale avond rond Pierre, maar daar speelden de aanwezige artiesten en groepen hoofdzakelijk hun eigen nummers. Voor deze gelegenheid worden enkel composities van Pierre gebracht. Kevin Mulligan is er natuurlijk bij. Hij speelt stukken uit de soundtrack die Pierre nog componeerde voor de nieuwe film van zijn broer. Verder komen ook Hervé Samb met wie Pierre een laatste cd opnam ('Duo Solo'-Mogno, red.) en de groep Vivaces waarin Pierre een belangrijke rol speelde. Octurn mocht natuurlijk niet ontbreken. Zij spelen een aantal nummers uit hun cd 'North Country Suite', allemaal werk van Pierre Van Dormael. Aka Moon verschijnt eveneens op het appel, want zonder Pierre was er geen Nasa Na geweest en zonder Nasa Na geen Aka Moon. David Linx ten slotte zorgt voor de presentatie en zal een aantal nummers brengen uit zijn Baldwin-project 'A Lover's Question' waar Pierre indertijd eveneens aan meewerkte. Alle muzikanten treden gratis op die avond. De opbrengsten gaan naar de weduwe van Pierre zodat zij de publicatie kan bekostigen van een handleiding over harmonie die hij nog net afgewerkt kreeg voor zijn overlijden.

Jullie geven ook een kans aan Gregory Houben en Julie Mossay die met 'Après Un Rêve' een prachtige maar zwaar onderschatte cd uitbrachten.
Imberechts:

Net als zij heeft ook Pierre geflirt met klassiek. 'Après Un Rêve' is inderdaad een heel sterke cd, maar het vraagt wel de nodige tijd vooraleer je de combinatie van een operazangeres met jazzmuzikanten naar waarde weet te appreciëren. Het is moeilijk om operaliefhebbers er van te overtuigen dat Mossay perfect op haar plaats is in deze jazzcontext en omgekeerd staat het hele project voor jazzfans synoniem met het verenigen van water en vuur. Met muzikanten erbij als pianist Pascal Mohy, gitarist Quentin Liégeois, toetsenist Matthieu Vandenabeele, bassist Sal La Rocca, percussionist Stephan Pougin en drummer Lionel Beuvens slagen Greg en Julie echter volledig in hun opzet.

Dan is er nog een flamencoluik.
Imberechts:

Aanvankelijk was het de bedoeling om de connectie tussen jazz en flamenco uit te vergroten maar aangezien Bozar en Molière op dat gebied reeds heel wat werk verrichten. zwakten we dat aspect serieus af. Dat onderdeel is vooral de inbreng van Tarquin met artiesten als Chano Dominguez met zijn Arabisch-Andalusisch programma en Nono Garcia. Deze laatste heeft trouwens eveneens regelmatig in de Travers gespeeld. In Spanje is hij ondertussen een echte ster in de wereld van de flamenco nuevo.

Filmliefhebbers kunnen in Studio 5 terecht voor de vertoning van 'The Genius Of Soul', een documentaire over Ray Charles.
Imberechts:

We wilden op dat gebied trouwens nog meer aanbieden, net zoals bij de vorige edities. Helaas kon dit niet meer binnen de tijdslimiet van tien dagen. Wel legden we voor onze volgende edities al extra contacten met het Koninklijk Filmarchief en wie weet krijgen we in de toekomst ook nog uniek materiaal van verzamelaars ter beschikking.

Jullie sluiten het festival af op een erg ludieke manier met UTZ.
Imberechts:

Je kan dit gezelschap nog het best omschrijven als een soort fanfare. Onder de groepsleden zitten drie geluidstechnici van Marni en verder ook nog de jonge saxofonist Thomas Champagne die zelf net een nieuwe cd uitbracht.

Ten slotte vermelden we nog het Zwitserse Collin Valon Trio (29-01) en het middagconcert op vrijdag 30 januari van Os Meus Shorts, de groep rond gitarist Nico Roig en verder nog Joachim Badenhorst (saxofoon, klarinet) en Thomas Giry (drums).