Jazzpianist Erik Vermeulen voegt nieuw hoofdstuk toe aan oeuvre

Zeven jaar na Inner city geeft jazzpianist Erik Vermeulen ons eindelijk een volgende kijk in zijn zeer persoonlijke universum. Op Live chroma voegt hij in gezelschap van drummer Marek Patrman en bassist Manolo Cabras een intrigerend hoofdstuk toe aan een oeuvre dat hij zelf omschrijft als "a work in progress".

Voor netjes afgelijnde muziekjes ben je bij Erik Vermeulen aan het verkeerde adres, net als voor gladde promopraat. Bij hem staat de integere muzikale zoektocht centraal. Elke plaat onthult een ander en nieuw aspect van hem als muzikant maar ook als componist. Meer dan een uur lang praatten we over zijn werk. Laat de beknopte weerslag ervan vooral een inleiding zijn om je (verder) te verdiepen in de muziek van iemand die wars van alle rollenpatronen zijn ding blijft doen.

Op elke cd krijgen we een andere ritmesectie te horen. Een bewuste keuze of toeval? Erik Vermeulen: "Beide. Mijn vorige bassist, Eric Surmenian verhuisde naar Marseille. Op dat moment dook Manolo (Cabras) op in Brussel. Aangezien ik de gewoonte heb om te spelen met muzikanten uit mijn directe omgeving was de keuze vlug gemaakt. Manolo heeft een andere stijl dan Surmenian en dat zorgde voor een verfrissende aanpak. Net als Marek (Patrman) woont hij vlak bij mij, dat is heel praktisch. Een groot deel van de opnamen op Live chroma gebeurden bij mij thuis. De andere stukken komen uit liveregistraties die we maakten tijdens de voorafgaande tournee. Om terug te komen op je vraag: deze muziek moest niet per se met deze groep gespeeld worden. Sommige nummers bestonden al, andere schreef ik voor solo, duo of waren heel abstract gehouden. Het is dus door een samenloop van omstandigheden dat de cd met deze muzikanten tot stand kwam."

Zowel Miles Davis, John Coltrane en Keith Jarrett ("zijn werk tussen 1968 en 1985 is fenomenaal") als Bach en Beethoven zijn voor Vermeulen ware genieën. Ook Thelonious Monk hoort thuis in het rijtje. Op Songs of minutes (2000) hernam Vermeulen zelfs vier nummers van hem. "In die periode bestudeerde ik Monk heel intensief, vooral zijn manier van componeren. Om Monk te spelen moet je zijn werk volledig doorgronden.

Zijn speeltaal is enorm sterk verbonden met zijn compositietaal. De kunst is om op een natuurlijke manier hierop in te pikken, vanuit zijn esthetiek te vertrekken en daar bovenuit te stijgen. Sommigen spelen thema's van Monk met wat bebop erover bijvoorbeeld. Vaak nietszeggend maar het kan ook goed uitdraaien zoals bij Johnny Griffin. Hij kende Monk en zag hem vaak spelen."

Brusselaar Vermeulen woont al jaren in de stad maar in zijn werk vinden we regelmatig verwijzingen naar de natuur. Zo staan er op Live chroma titels als 'Le Parc Voisin' en 'Garden for two'. "Ik ben beïnvloed door wat ik lees over bijvoorbeeld fysica, wetenschap, astrologie. Ook de natuur inspireert mij, maar ik hoef niet aan elke zonsondergang of mooie boom een nummer te wijden. Ik probeer eerder als een wetenschapper de wereld te begrijpen. Via mijn muziek verwerk ik al die impressies om ze nadien aan te bieden aan de luisteraars.

Net als vrienden om mij heen hebben of feest vieren maakt dat allemaal deel uit van het leven en bepalen die zaken wie je bent. Op het moment dat je componeert zal dat waarschijnlijk wel onbewust een invloed uitoefenen. Ik zoek nog steeds naar de perfecte manier om alles in de ideale vorm te gieten, ik ben me nog aan het vervolmaken in het componeren. Het is een work in progress."

Het Erik Vermeulen trio speelt op 14 augustus tijdens Middelheim Jazz Festival.

:: Erik Vermeulen
wanneer: 8, 15, 22 & 29 juni 2009 om 22.30 uur
waar: Sounds Tulpstraat 28, Elsene, 02-512.92.50, www.soundsjazzclub.be