Jeanne Susplugas in Think21 Gallery

De farma-industrie is de laatste tijd het voorwerp geweest van vinnige debatten. Centraal stond de vraag of het ethisch aanvaardbaar is dat die sector van de economie miljardenwinsten boekt door, onder meer, de goedgelovige westerse consument ziektebeelden aan te praten om vervolgens een winstgevend handeltje op te zetten met veelal nutteloze medicijnen. Ook de woekerwinsten die op levensnoodzakelijke middelen worden gerealiseerd stemt velen tot nadenken.

De opkomst van de generische medicijnen (dit zijn identieke actieve moleculen die onder een andere naam op de markt worden gebracht zodra de patenten zijn verstreken) heeft het ongenoegen bij velen aangewakkerd. Naast de overconsumptie in onze contreien blijven hele populaties verstoken van elementaire medicijnen omdat de industrie het vertikt om ze goedkoper te verkopen. De interesse van kunstenaars voor de kwestie kon niet uitblijven.

Zo produceerde Damien Hirst verscheidene pill cabinets gevuld met perfecte replica van de medicijnen die hiv-patiënten toegediend krijgen. Hij ving er een slordige 9,75 miljoen dollar mee…

De benadering van de Franse kunstenares Jeanne Susplugas is, laat ons zeggen, politiek correcter. Haar multidisciplinaire werk bestaat voornamelijk uit film, foto, tekeningen en schilderijen waarin niet alleen de overconsumptie van medicijnen een thema is, maar ook de relatie die individuen onderhouden met hun lichaam, met ziekte en gezondheid. Sommige beelden suggereren verdachte handeltjes, waarbij spontaan gedacht wordt aan drugsdeals op de hoek van de straat. Maar de haren rijzen ten berge wanneer we vernemen dat 30 tot 40 procent van de handel in medicijnen in Zuid-Amerika, Afrika en Azië bestaat uit vervalste of alleszins illegale kopieën van de originele producten. Uiteraard zonder enige controle of garanties van kwaliteit. Susplugas (Montpellier, 1974) onderhoudt de ambiguïteit met zeer esthetische beelden waarin meer gesuggereerd dan getoond wordt. De flou artistique die hier gehanteerd wordt is een prachtige metafoor voor de schemerzone waarin vele operaties doorgang vinden.

Als grote kunst moet 'storen', dan hebben we hier te maken met een artieste die erin slaagt de toeschouwer aan het denken te zetten. Toch steekt ze nooit een moraliserend vingertje op. Daarvoor zijn deze werken te zeer to the point en is het medium nooit ondergeschikt gemaakt aan de boodschap. Het gaat tenslotte nog altijd om kunst. In zekere zin politieke kunst, maar toch nog altijd kunst.

:: Jeanne Susplugas
wanneer: 18.9 > 1.11.2008 - Dinsdag > zaterdag van 12.00 uur > 18.30 uur & na afspraak
waar: THINK.21, Mailstraat 21, Elsene, 02-537.81.03,