KVS in laatste rechte lijn voor de opening

De renovatie van de Koninklijke Vlaamse Schouwburg loopt op zijn laatste benen. Op 7 april gaan de deuren feestelijk open. Brussel Deze Week kon al een kijkje nemen.

Er wordt hard gewerkt aan het voltooien van de renovatie van het negentiende eeuwse gebouw dat vanbinnen volledig gesloopt werd, op de historische ruimtes vooraan na, en opnieuw opgebouwd. De werkmannen werken door tot tien uur 's avonds. Drie vierde van het gebouw is al opgeleverd, maar als de paasvakantie aanbreekt zou alles klaar moeten zijn voor het grote openingsfeest. De KVS heeft dat moment al twee keer moeten uitstellen. Het kostenplaatje voor de verbouwing loopt vandaag op tot 55 miljoen euro (inclusief btw en erelonen). Dat is meer dan 35 miljoen euro (zònder BTW en erelonen), maar dat komt door de stabiliteitswerken die moesten worden uitgevoerd. Het KVS-gebouw is gebouwd in een moerassig gebied langs een oude arm van de Zenne. De eerste vaste leemlaag werd pas bereikt op 26 meter diepte. Danny Op de Beeck, zakelijk leider van de KVS, benadrukt dat er zorgvuldig met de besteding van de publieke middelen is omgesprongen. Om de stabiliteitswerken uit te voeren is er op sommige bestedingen bespaard.<BR><BR>De hoge kosten verklaren meteen ook waarom er geen geld was om de mooie foyer in de oorspronkelijke staat te herstellen. De KVS wou de graffiti aanvankelijk 'bewarend' afdekken om ze later te laten restaureren, maar is daar na protest op terug gekomen. De muren worden nu gelaten zoals ze zijn. Restaureren blijkt niet zo voor de hand te liggen, omdat het onduidelijk is hoe de tekeningen er oorspronkelijk uitzagen. "Liever zo laten, dan iets te maken dat er oorspronkelijk niet was," zegt Op de Beeck.<BR><BR>De foyer zal hoedanook niet optimaal gebruikt kunnen worden. De zaal is beschermd en de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen tekende bezwaar aan tegen bijvoorbeeld een tapinstallatie. Gelukkig kan er worden uitgeweken naar een mooi gerenoveerde tweede foyer boven. <BR><BR>De meest spectaculaire ingreep vond plaats in de theaterzaal zelf. De knusse maar onderkomen zaal werd volledig gesloopt. Architect Michel Verliefde, die ook het nieuwe KVS-gebouw tekende aan de overkant van de straat, plaatste in het doosvormige KVS-gebouw een bolvormige theaterzaal in beton: een zaal in een zaal. Binnenin koos de KVS voor een zwart getemperd modern interieur met blauwe lichtjes. "Het is een intieme zaal," zegt Danny Op de Beeck, "met plaats voor 510 mensen die allemaal dicht bij de scene zitten. Elke zitje is evenwaardig."<BR><BR>De technologische mogelijkheden na de renovatie zijn enorm. Theatermakers zijn vies van de term 'polyvalente zaal', maar de KVS is dat in de letterlijke betekenis zeker en vast. Er is een mobiele orkestbak op een lift waardoor de zaal opera kan programmeren, de hellingsgraad van de parterre is dankzij een ingenieus Canadees systeem flexibel gemaakt, waardoor met een 'platte zaal' gespeeld kan worden. De KVS had hiervoor de scenografie van De Storm van Franz Marijnen in gedachte. Maar de zaal kan net zo goed omgevormd worden tot een balzaal.<BR><BR>De scene zelf hoort bij de grootste van heel Brussel. Die van de Munt is wat dieper, maar die van de KVS is breder. De theatertoren is maar liefst 22 meter hoog.<BR><BR>Dankzij de nieuwe KVS-faciliteiten kan het productieritme aanzienlijk worden opgetrokken. Vroeger moest de theaterzaal drie weken geblokkeerd worden voor de repetities. Nu beschikt de KVS over het nieuwe gebouw aan de overkant waarmee het via een onderaardse gang is verbonden. Daar bevinden zich, naast een volledige theaterzaal en repetitieruimte, ook de loges, de catering, de kantoren, etc. Vandaag zijn er al 160 voorstellingen per jaar. Het kunnen er in de toekomst 200 worden, de debatten en andere evenementen niet meegerekend.<BR><BR>De bolvormige intieme en donkere theaterzaal contrasteert met de helwitte zaal op de zolder, met glazen verrière in dakvorm. Daar kunnen kamerconcerten of recepties plaatsvinden. Voor theater zijn de mogelijkheden er eerder beperkt bij gebrek aan podium en technische installaties.<BR><BR>Wie betaalde wat? De renovatie en uitbreiding van de KVS is een gemeenschappelijk project van Vlaanderen, Stad Brussel en VGC. Aanvankelijk zou de renovatie in hoofdzaak door Vlaanderen worden betaald, maar de meerkost liep zo op dat Stad Brussel uiteindelijk meer dan de helft betaald zal hebben. Na de renovatie en door het in gebruiknemen van het nieuwe gebouw, loopt de exploitatiekost op tot anderhalf miljoen euro, waarvan de KVS een derde zelf zou kunnen ophoesten. De rest moet worden bijgepast door Stad, VGC en/of Vlaanderen. Die onderhandelen daarover, maar Vlaanderen wil graag in ruil eigenaar worden van een deel van het gebouw, wat de discussies bemoeilijkt. De werkingskosten tot slot, bedragen om en bij de 4,5 <BR>miljoen euro. Dat is voor de helft Vlaams geld, de andere helft komt van VGC en Stad Brussel.