Liefdesverklaring voor Brussel te boek

"Ik herinner me de ongelooflijk lange roltrappen van de Bon Marché. Die waren van hout en ze roken naar boenwas of misschien vernis. Ik vond de Bon Marché vervelend, behalve die roltrappen."

Zo herinnert de 58-jarige Geert uit de Kreupelenstraat zich het Brussel van zijn kindertijd. Geert is maar een van de vele tientallen Brusselaars die in het eerste deel van het boek Je me souviens de Bruxelles... herinneringen ophalen aan een van de negentien gemeenten. Hun uitspraken zijn mooi geïl­lustreerd met tekeningen. Het tweede deel laat negentien schrijvers, onder wie vier Nederlandstalige, aan het woord over Brussel. Langs Franstalige kant onder anderen Pierre Mertens, Jacques De Decker en Jacqueline Harpman. De uitgever, Francis Danmark, wil met het boek Brussel geven wat het gewest toekomt: een stad zijn waarvan mensen houden. Stefan Hertmans speelt hier met zijn poëtische titel direct op in: 'A streetcar named silence'. Geert van Istendael sluit zijn 'Een toevallige Vlaming' af met de stellige zekerheid dat Brussel bij het einde der tijden zeker gered wordt, "want een handvol vrome Brusselaars zal God om genade smeken in zijn eigen taal." Kristien Hemmerechts haalt herinneringen op aan de boerentram en Oscar van den Bogaard laat zijn visioenen los op Brussel. Het literaire gedeelte is geïllustreerd met foto's van Yves Fonck: van een slapende Afrikaan op een bank in de Kruidtuin over fotograferende Japanners voor het Berlaymontgebouw tot zomerse slenteraars op de Kunstberg. Heel erg mooi.

Politiek statement
Maar het boek is meer dan een poëtische ode aan de hoofdstad, het is ook een politiek statement. Minister-president Charles Picqué (PS) schreef het voorwoord. Hiermee herneemt hij een gewoonte die hij zich tussen 1989 en 1999 eigen had gemaakt: Brussel op uiteenlopende manieren op de kaart zetten. Het einde van Picqués voorwoord - Brussel als spiegel van een multiculturele stad - willen we u niet onthouden: "Als u dan één ding moet onthouden, dan wel dat Brussel in de eerste plaats een Europese stad is. Zo geeft de Oostendenaar Arno de toekomst van Brussel exact weer wanneer hij zingt: 'Putain, putain, c'est vachement bien, nous sommes quand même tous des Européens.'"

:: Je me souviens de Bruxelles…, in de reeks 'Escales du Nord', uitg. Le Castor Astral, 220 blz., 25 euro