Mark Steyaert over twintig jaar Mark Sound

Het lijkt wel een Hollywoodscenario: een jonge snaak, gek op hardrock, opent een platenwinkel gespecialiseerd in klassiek en jazz. De toen 23-jarige Brusselaar Mark Steyaert ging de uitdaging aan. Twintig jaar later bezit hij drie filialen en is hij bekend bij melomanen over heel het land. Zijn geheim: passie en een langetermijnvisie.

We spreken af bij Mark Steyaert thuis. Hij woont met zijn gezin boven de platenwinkel vlak bij het Dumonplein in Stokkel. Hier recht tegenover begon het twintig jaar geleden allemaal. Bij een glas Saint-Émilion Grand Cru Classé 2004 doet hij zijn verhaal.

"Ik was zot van muziek. Hier tegenover baatten een tachtigjarig vrouwtje en haar zoon een verouderde platenzaak uit. Op een zaterdagmorgen meldde mijn moeder me dat de winkel te koop stond. Ik wilde iets met muziek doen, het liefst in de buurt waar ik opgegroeid ben, en van mijn ouders had ik het virus van zelfstandige geërfd. Alle factoren waren aanwezig. Ik stapte er om tien uur binnen en 's middags waren alle documenten getekend. Het was een kans die je maar een keer in je leven krijgt."

Tussen droom en werkelijkheid staan meestal wel een paar obstakels, ook bij Steyaert. "Ik hield hoofdzakelijk van hardrock en had maar een heel beperkte interesse voor blues, jazz en klassiek. Toch bleek al snel dat het publiek voor klassiek en jazz veel groter was dan ik als jonge gast had ingeschat. Ik wilde dat potentieel zeker niet verwaarlozen en ging muziekgeschiedenis studeren. Van meet af aan speelde ik open kaart met mijn klanten door te zeggen dat ik als jonge ket nog alles moest leren. Enkele klanten trapten het af, maar de meeste bleven, ondanks mijn hardrock-uiterlijk met dito T-shirts en lange haren."

Van zijn ouders had Steyaert de commerciële feeling meegekregen. Toen vier jaar na de opening een groter pand tegenover zijn winkel te koop stond, aarzelde hij geen ogenblik. "Het betekende een enorme uitbreiding van de oppervlakte. Bovendien kon ik boven de zaak mijn intrek nemen. Minder goede vooruitzichten waren de opkomst van het internet en het gratis downloaden. Toch ging ik ervoor, omdat mijn liefde voor de muziek groter was dan de liefde voor de centen. Ik wil natuurlijk wel een inkomen, maar dat kun je op verschillende manieren bereiken. Directe winst is niet mijn ding. Ik investeer vooral op de lange termijn."

Een andere troef van Steyaert is zijn professionaliteit. "Ik vergelijk mezelf met de ijzerwarenwinkel van vroeger. Je stapte daar binnen en vroeg een welbepaalde vijs. Uit zijn vijfduizend laatjes toverde de winkelier dan net die vijs die je wilde. Met het plotse succes van de cd degenereerde het schijfje tot een product als een conservenblik. Het staat in de rekken en je haalt er iets uit naargelang van de info die de massamedia je bieden. Maar wie iets zoekt, is hopeloos verloren, want niemand kan je inlichtingen verschaffen. Bij mij krijg je nog volledige service."

Internetpartner
Van internet is Steyaert niet bang, integendeel. "Ik merkte dat heel wat mensen op internet kopen, gewoon omdat er in hun buurt geen winkel meer is. Ondertussen weten ze dat ik ook alles kan aanbieden of bestellen.

Internet is mijn grootste partner, want de consument krijgt daar enorm veel informatie. Op een bepaald moment is er dan de beslissing van de aankoop: via internet of in de winkel? Dan blijkt toch dat behoorlijk wat mensen de voorkeur geven aan een 'fysieke' aankoop. Daarin spelen een aantal factoren mee: de beperkte veiligheid van internet, de vraag wat te doen bij beschadiging, en vooral ook: het plezier van het menselijk contact. Het is fijn om je passie te delen."

De distributiesector is een belangrijke schakel in het verhaal. "De massaverkoop van de meest uiteenlopende verzamelaars is in elkaar gestuikt. Firma's die daarmee bezig waren, krijgen nu klappen. Hierdoor is het normale distributiekanaal verstoord. Zelf kan ik onmogelijk elke week op honderden plaatsen bestellen. Daar heb je een gekanaliseerde distributie voor nodig. Daarom pleit ik voor meer concurrenten. Op die manier hebben de verdelers opnieuw een grotere afzet en kunnen ze ook speciale acties doen. Meteen krijg je een win-winsituatie voor zowel de leverancier als voor de winkelier en de klant. Kleinere distributeurs hebben dat ondertussen al ingezien."

Dat internet de magische uitweg is voor onafhankelijke artiesten, klopt volgens Steyaert niet. "Internet is een virtueel dorp. Als je vroeger een lp uitbracht, dan wisten ze dat in je parochie en in je onmiddellijke vriendenkring. Als je nu iets op je site zet, dan weten je vrienden, kennissen en een toevallige surfer het. Een vitrine in een winkelstraat biedt een veel groter koperspotentieel."

:: Mark Sound zit in de Potaardestraat 4, 1950 Kraainem, in de Leopoldstraat 4, 1000 Brussel (bij de Munt), en in de Wolstraat 6, 2000 Antwerpen.