The Moon Invaders stellen hun nieuwe livealbum 'Live' voor

Begin december verkocht het Brusselse skacollectief The Moon Invaders twee keer de Club van de Ancienne Belgique uit. De concertopnames staan op hun nieuwe cd Live en dat album presenteren ze, live, dat spreekt, in de Box van de AB.

The Moon Invaders is al een jaar of tien een tienkoppig combo, compleet met blazers, rond de Belgisch-Amerikaanse Brusselaar en zanger Matthew Hardison en drummer Nicolas Leonard. De twee vonden elkaar in Charleroi. De ene speelde rock-'n-roll en de andere was punk, maar samen mixten ze ska met een jaren 1960-toets, soul, doo-wop en rhythm-and-blues. De groep strikte voor zijn laatste studioalbum Moovin 'n' groovin'! Vic Ruggiero van de New Yorkse skaband The Slackers als producer en zweert bij analoge opnames. Binnenkort trekken Hardison en co op veertiendaagse tournee door de VS.

Jij speelde rock-'n-roll en Nicolas punk. Maar jullie werden een skaband?
Matthew Hardison: We waren gewoon gasten uit Europa die muziek uit Jamaica wilden maken. We moesten dus op zoek naar een eigen identiteit, vandaar die mix. Als tiener was ik weg van punk maar ik had tegelijkertijd oor voor alles wat meer dan vervormd en luid klonk: New Orleans, blues, jazz. Uiteindelijk kwam ik uit bij Jamaicaanse muziek, ik herinnerde me de platen die mijn pa draaide, The Specials, The Clash en Madness. 'Our house' was mijn lijflied. Ik hou van ska omdat het ook een beetje gettomuziek is, muziek met een hoek af.

Ska staat ook voor feestmuziek.
Hardison: Zeker, maar er zit een donker randje aan. Een nummer kan dansbaar en toch triest zijn. Op Moovin 'n' groovin'! staan zeker vijf songs over de orkaan Katrina, 'Dark days', 'Blow blow blow'...

De nieuwe plaat is een live-cd. Dat betekent meestal dat de groep een andere richting uit wil of einde contract is.
Hardison: Geen van beide. We zijn een echte liveband, die energie kun je moeilijk vatten in de studio. Het is een visitekaartje voor mensen die onze shows niet kennen.

Jullie spelen in heel Europa maar zijn nauwelijks bekend in eigen land.
Hardison: België is geweldig, maar klein. Er is te weinig ruimte om op te treden in een nichegenre als ska. Ons Duitse label Grover Records levert goed werk, ze boeken ons in de juiste clubs. We speelden laatst op het Ska got Soul Weekender in Leipzig, met bands uit Engeland, Denemarken en Spanje.

Jullie maakten een cd met zangeres Doreen Shaffer en toerden met trombonist Rico Rodriguez, beiden van The Skatalites. Steek je wat op van zulke mensen? Zij hebben het genre zowat uitgevonden.
Hardison: In het begin is het aftasten. Je werd groot met hun muziek, het zijn je helden. Maar na wat spelen wordt het gewoon fun. Je moet altijd je oren en ogen openhouden. Ze veranderen strofes, spelen een onverwachte solo. Dat houdt het spannend. We hebben ook een paar keer The Pioneers begeleid (een vocaal trio uit de jaren 1960, pdd). Ze waren supergelukkig met onze sound en ons respect voor hun originele songs.

Victor Rice, een Amerikaanse bassist en producer van onze eerste twee platen, gaf een gouden tip. Hij vond de baslijnen die we hadden te druk voor reggae. 'Kijk gasten, het is simpel. Simpel betekent niet gemakkelijk.' (Lacht) Een catchy basriff met niet te veel noten bedenken is niet evident. De feel waarmee je die speelt, en het ritme, bepalen of je een goeie of een slechte song hebt.

:: The Moon Invaders
wanneer: 2 mei 2010 om 19.30 uur, The Moon Invaders + The Aggrolites, €16/19
waar: Ancienne Belgique, Anspachlaan 110, Brussel, 02-548.24.24, info@abconcerts.be, www.abconcerts.be