Peter Bjorn & John: even Kanye bellen

Drie jaar geleden tuitten ze hun lippen voor een bijzonder catchy wijsje, maar voor het nieuwe Living thing smeerden de Zweden Peter Bjorn & John heel wat anders op hun knäckebröd: minimale ritmes, weerspannige elektronica en spaarzame dropjes afropop. "Het zijn klassieke popsongs, maar we hebben ze anders aangekleed."

'Young folks', het nummer waarmee de halve wereld een paar zomers geleden fluitend de dag begon, is een van die hits die je eigenlijk liever niet op je conto hebt omdat je als one-hit wonder in de groeven van de popmuziek dreigt te verdwijnen. Zo wijs zijn Peter Bjorn & John na vier platen en tien jaar wel, dus doen ze dan maar of hun neus bloedt. Geen krampachtige poging om dat succes te herhalen maar gewoon tabula rasa en een nieuwe sound bedenken.

Na hun hitplaat Writer's block uit 2006 kwam het trio uit Stockholm vorig jaar al bijzonder gewaagd uit de hoek met Sea-side rock, een verzameling instrumentale riedels, op de bijdrage van Peter Moréns grootvader in een of ander Zweeds dialect na. Commerciële zelfmoord als u het ons vraagt, maar het was wel de perfecte voedingsbodem voor het nieuwe album Living thing. Gitarist, zanger en flierefluiter Peter Morén: "Zonder Sea-side rock zou Living thing helemaal anders hebben geklonken. In de studio zijn we volop beginnen experimenteren, namen de bouwstenen van popsongs uit elkaar om ze daarna opnieuw te assembleren. Ideaal om na het vele toeren wat stoom af te laten, en de oude songs van ons af te schudden."

Wie zich verwacht aan de vrolijke retropop van Writer's block zal raar opkijken. In de kakelverse songs zingen de Zweden de lof van de jaren 1980, verlucht met een extra donker tekstueel randje. "Writer's block was vooral gevoed door onze liefde voor shoegaze en de Manchester-scene. Met als resultaat klassieke popsongs die dreven op gitaren. De nieuwe liedjes zijn onderhuids ook pure pop, maar we hebben de arrangementen helemaal omgegooid. We zijn al bezig sinds 1999. Je kunt maar overleven als popgroep door jezelf te verrassen en iets nieuws te doen."

"Voor we aan Living thing begonnen hebben we cd's voor elkaar gebrand. Daar zat nogal wat stuff bij waar we naar luisterden toen we tien waren - OMD, Ultravox, Depeche Mode. 'It don't move me' klonk eerst als een Kinks-achtige garagerocksong, maar heeft daarna een 'Master and servant'-behandeling gekregen. Ik hou ook erg veel van oude Afrikaanse funk en Braziliaanse percussie. Die weerklank hoor je in de minimalistische ritmes van songs als 'The feeling'. Het zijn ook lang niet altijd drums die we gebruiken. Luciferdoosjes, flessen, paraplu's zijn allemaal perfect percussiemateriaal. In de popmuziek is men altijd op zoek gegaan naar nieuwe melodieën en ritmes. Kijk naar punkacts als The Clash en Elvis Costello, zij haalden veel inspiratie uit reggae. Tegenwoordig zie je acts als Vampire Weekend teruggrijpen naar Afrikaanse pop. Voor westerse popgroepen klinkt die muziek nog exotisch. Luister naar de gitaren, die zijn er op Living thing nog steeds. Maar we hebben ze meer als een percussie-instrument gebruikt, zoals op 'I want you!'. Je speelt melodieën en ritmes, maar geen akkoorden."

"Als deze plaat een kleur zou hebben zou het donkerblauw zijn," zegt Morén, verwijzend naar 'Blue period Picasso'. "De schilderijen uit Picasso's blauwe periode lijken nergens bij te horen. Misschien zegt het wel iets over mezelf (lacht)." Een beetje ironisch belsuit hij dat er 'Nothing to worry about' is. Dat liedje moet muzikaal zowat het verste staan van wat Peter Bjorn & John voorheen gemaakt hebben. De song knipoogt met zijn kinderkoor naar 'Hard knock life' van Jay-Z en drijft op tribal percussie. Zelfs Kanye West vond dat liedje de moeite waard om over te bloggen. "Voor ons is dat geweldige promo. John is een fan, maar ik ken zijn muziek eigenlijk niet. Ik heb wel eens een rapsong geschreven. Maar ik ben zo slecht in rappen dat we het maar hebben laten vallen. Met de tekst zit het wel snor. Misschien moet ik Kanye maar eens bellen."

:: Peter Bjorn & John
wanneer: 25 maart 2009 - 20.00 uur:James Yuill - 21.00 uur: Peter Bjorn & John
waar: Botanique, Koningsstraat 236, Sint-Joost-ten-Node - 02-218.37.32 - info@botanique.be
inkom: 19/22 euro (Bota'Carte: 16 euro)