Praat achteraf: Love and hate op de City Parade

Onlangs raakte bekend dat de City Parade ook dit jaar in Brussel plaatsvindt. Op 27 augustus begint het feestje aan het Noordstation om 's avonds met de traditionele slotparty te eindigen op de terreinen van Thurn & Taxis.

Ik zal er wellicht niet bij zijn omdat het technodansfeest niet helemaal mijn kopje Red Bull is. Maar vorig jaar was ik toevallig wel van de partij. Dat was ter gelegenheid van iemands vrijgezellenfeest, en op vrijgezellenfeesten worden excuses om ergens onderuit te komen niet getolereerd.

Na een inspirerend partijtje footgolf in de voormiddag ging het dus richting Heizel, waar het Atomium als grootste verzameling discoballen ter wereld stond te blinken in de hete middagzon.

Ik moet zeggen dat de City Parade me reuze meeviel. Shaken was er geen opgave, maar een natuurlijke levenshouding. Voor een keer stoorde het me ook niet dat de muziek te hard stond. De vrijgezel in kwestie moest de hele dag verkleed als komkommer de massa trotseren, maar kreeg tot zijn eigen verbazing bijval van ettelijke tientallen onbekende enthousiastelingen die met hem op de foto wilden. Alsof de duizenden andere aanwezigen allemaal hun dagelijkse plunje aanhadden. Als van een plunje al sprake was, want de mensen met een mooi lijf deelden dat genereus met mensen die alleen maar mooie ogen hadden. Nog andere mensen die elkaar totaal niet kenden, Franstaligen en Nederlandstaligen bijvoorbeeld, lachten, dansten en wisselden gul zweet en kushandjes uit. Bij de meerwaarde van drank en drugs werden in dit eendagsreservaat voor een keer geen kanttekeningen geplaatst. Dichter bij Woodstock komt de westerse beschaving wellicht niet meer zo vaak.

In de kranten verschenen daags nadien dan ook alleen positieve berichten over de City Parade. Na de ramp tijdens de Love Parade in Duisburg was iedereen op het ergste voorbereid, maar niemand had achteraf noemenswaardige incidenten te melden. Er waren alleen die paar flikken die iets te gretig met een paar meiden en hun combi op de foto waren gegaan.

Nochtans zorgde de City Parade in Brussel zeker niet alleen voor positieve vibes. Al vroeg waren we er getuige van hoe twee kerels onder invloed elkaar zodanig hadden getreiterd dat ze er op los begonnen te slaan. Omdat de ene net iets meer beschonken en minder uit de kluiten gewassen was dan de andere verliep die strijd bepaald oneerlijk. Omstanders moesten tussenbeide komen of de zwalpende underdog was zeker in het ziekenhuis beland. Hoewel het opstootje voor behoorlijk wat ophef zorgde, was er al die tijd nergens politie te bekennen.

Zo'n vechtpartij is geen groot nieuws, maar een halfuurtje later was het weer prijs. Voor de feestbus van dancing Carré uit Willebroek stonden een paar honderd mensen te staren naar een tiental meiden, die niet gestoord door een teveel aan zelfrespect hun minuscule bikini stonden te showen. Tot plots een aantal in het zwart geklede security-mensen van Carré een gedrogeerd lastpak met enkele mokerslagen in het gezicht terug de massa injoegen. Voor iemand die nooit veel ergere vechtpartijen heeft meegemaakt dan het klassieke robbertje op de speelplaats, was de charge van die robocops bepaald ontzagwekkend.

Maar voor het slachtoffer blijkbaar niet, want eenmaal hij terug rechtgekrabbeld was, begaf die zich doodleuk weer in de richting van de feestbus. Toen hij het hoofd van de security aansprak leek hij dat te doen om zich te verontschuldigen. Maar de waanzinnige lafbek wilde eigenlijk ongestoord weer in de buurt komen van de kerel op wie hij zich wilde wreken. Toen is die hele zwarte bende genadeloos en tot bloedens toe op die man beginnen slaan en trappen. Geen fraai zicht. En opnieuw was er geen politie om tussenbeide te komen. Misschien wilden de ordediensten laten zien wat er van komt wanneer mensen bij dit soort gelegenheden menen hun primitieve driften tot in het extreme kunnen celebreren. Charme en shock lagen op de City Parade 2010 dicht bij elkaar.