Saddie Choua maakt film over haar lesbische zus

De Brusselse sociologe en filmmaakster Saddie Choua heeft een documentaire gemaakt over allochtone holebi's. "Ik wil aantonen dat homoseksua­liteit in alle culturen moeilijk bespreekbaar is. Het is universeel," zegt Choua, die zelf Marokkaanse roots heeft. Haar interesse voor homoseksualiteit is vooral gekomen door de outing van haar zus Zahra. En die verliep thuis niet bepaald rimpelloos.

'Op een avond werd ik opgebeld door mijn ouders, die in het Limburgse Bree wonen; ik woonde toen al in Brussel. Ze waren te weten gekomen dat mijn zus Zahra anders geaard was en ze vroegen me om dit uit haar hoofd te praten, wat ik helemaal niet wilde. Ik heb echt de kant van mijn zus gekozen," zegt Saddie Choua.
Voor haar zus Zahra brak een moeilijke periode aan. "Sinds mijn ouders het te weten zijn gekomen, heb ik er zelden met hen over kunnen praten. Het was een moeilijke periode omdat ik me niet aanvaard voelde. Ik wist ook niet hoe ermee om te gaan. Mijn Belgische moeder en vooral mijn Marokkaanse vader hebben het er echt heel moeilijk mee gehad," zegt Zahra.

Non-communicatie
Oudere zus Saddie raakte gefascineerd door de gebeurtenissen en schreef een scenario dat ze ondertussen verfilmd heeft tot een heuse documentaire. "Naast mijn jongere zus heb ik ook mijn ouders kunnen interviewen. Meteen kwam ik in een groot spanningsveld terecht. Ik ondervond al snel de non-communicatie tussen mij en mijn ouders, alhoewel er veel en hevig gediscussieerd werd. Intussen is de spanning al wat minder geworden," zegt Saddie.
Dat bevestigt ook Zahra. "De storm tussen mijn ouders en mij is ondertussen geluwd. Maar of ze het ondertussen al aanvaarden, is nog maar de vraag. Ze vinden nog altijd dat ik een moeilijke weg gekozen heb, terwijl ik net ben meegesleurd door mijn gevoelens. Het is me totaal overkomen."

"De film draagt niet voor niets de titel Mijn zus Zahra. Of hoe ik mijn vader wilde veranderen in 52 minuten," springt Saddie Choua bij. "Het is een soort zelfkritiek. Mijn vader hoopt nog altijd dat mijn zus verandert en dat ze hetero wordt. Ik hoop net dat mijn vader verandert. En dat vraagt veel tijd."
Niet alleen de ouders van Saddie Choua hebben het moeilijk om over homoseksualiteit te praten. Sterker nog: het is eigenlijk een probleem dat in alle culturen aanwezig is, het is universeel. "In alle culturen ervaren mensen moeilijkheden om over homoseksualiteit te praten. En dan nog net iets meer in de Arabische cultuur, waar omgeving en groep meer op de voorgrond treden dan het individu. De familie is daar het allerbelangrijkste; trouwen en kinderen krijgen is de boodschap. Seksualiteit en zeker homoseksua­liteit gebeuren er achter gesloten deuren. Onze westerse cultuur is meer op het individu gericht. Daar bestaat er zoiets als een homo-identiteit: je bent homo, je bent hetero of je bent bi en je gedraagt je daarnaar."
"Die homo-identiteit is iets nieuws en er wordt dan ook veel in geïnvesteerd - dat heeft zich overigens vertaald in een goede holebi-wetgeving. Dat holebi's ondertussen meer rechten hebben verworven, is natuurlijk heel fijn, maar we mogen het ook niet te zwart-wit voorstellen. Want ook hier hebben nog heel wat mensen het moeilijk met homoseksuelen."

Moeilijk praten
Aan de film hebben heel wat allochtone holebi's meegewerkt, zoals Adel uit Egypte. "In de moslimwereld zijn de mensen eigenlijk heel open. Maar als het over seks of homoseksualiteit gaat, dan klappen ze plots dicht. 'Het' wordt er ontzettend veel gedaan tussen jongeren, maar dan achter gesloten deuren. Zolang het daar gebeurt, is er geen probleem."

"De maatschappij is daar ook zo conservatief. Zo is het heel normaal dat jongens bij elkaar slapen. Maar met meisjes is dat anders. Als je dan toch een meisje hebt gevonden en je wilt ermee vrijen, dan moet je er eerst mee trouwen. Dat maakt het allemaal zo omslachtig," zegt Adel.
"Alleen tegen heel goede vrienden binnen de Egyptische gemeenschap zal ik vertellen dat ik homoseksueel ben. Ze aanvaarden het omdat ze mij in de eerste plaats als een goede vriend zien. Maar over mijn geaardheid kan ik met geen woord spreken, terwijl mijn vrienden wel over vrouwen kunnen praten. Ik hoef echt niet met verhalen over mijn homoseksua­liteit uit te pakken want ze willen dat niet."

:: Meer informatie over de film krijgt u bij Saddie Choua op 0479-47.24.84 of saddiechoua@hotmail.com.
De film wordt op zondag 29 oktober vertoond in het Regenbooghuis, Kolenmarkt 33, 1000 Brussel