Standing Wave: Golven van artistieke vrijheid

Deze week gaat Standing wave, de nieuwe choreografie van Bud Blumenthal, in Belgische première. Het stuk stoelt volledig op de artistieke vrijheid en samenwerking van de verschillende deelnemende artiesten: componist Walter Hus, modeontwerper Kris Van Assche, animatiekunstenaar David Depriester, de choreograaf zelf en zijn drie dansers. Blumenthal: "Het publiek kan er zijn eigen voorstelling en verhalen bij brouwen."

Het werk van de in Brussel wonende Amerikaan Bud Blumenthal vormt een onderzoek naar beeld en lichaam. Hij maakt daarbij niet zelden gebruik van nieuwe media en technologieën. "Wellicht is Standing wave een hoogtepunt in die research," opent de danser en choreograaf. "Geluid is ook erg belangrijk in mijn parcours. Deze voorstelling steunt, behalve op 3D-animatie, vooral op de muziek."

De voorstelling kwam tot stand in intense samenwerking met componist Walter Hus, de man die jaren geleden al muziek schreef voor choreografen Anne Teresa De Keersmaeker en Wim Vandekeybus. Hus verzorgde ditmaal een partituur voor vier strijkers die door evenveel dansers wordt geïnterpreteerd. Blumenthal: "Eerder deden we samen een solo, een onderzoeksproject. De kennis die we daarin opdeden, diepten we verder uit in Standing wave. Het idee van een strijkerskwartet komt voort uit de titel: een standing wave is een (geluids)golf die in een constante positie verkeert, een fenomeen dat vooral bij snaarinstrumenten voorkomt. We bedachten bijzondere manieren om met geluid om te gaan. Zo wenden we een techniek aan die we 'de actieve satelliet' doopten, speakertjes die in de kleding van de dansers zitten. Op die manier dragen de dansers het geluid."

Voor de kleding tekende de Vlaamse ontwerper Kris Van Assche. Blumenthal: "Zijn werk is bijzonder subtiel en elegant. Hij stelde voor om een bestaande collectie te gebruiken in plaats van nieuwe kostuums te ontwerpen. Blikvangers zijn onder meer vier opgehoogde borsalinohoeden. De kleding is zwart en wit."

Spelplezier
Een vierde belangrijke medewerker aan Standing wave heet David Depriester. Hij verzorgde de 3D-animaties die in een monumentaal formaat achteraan op de scène worden geprojecteerd. Blumenthal: "Ik wilde niet dat de beelden met de dans of de muziek zouden wedijveren, maar dat ze complementair zouden zijn. De projecties hebben een heel ander ritme dan de dansers en lijken zich in een andere tijd af te spelen. Depriester deed iets heel Eighties, hij gebruikte verbogen ijzergaas, en filmde die op een slimme manier om het vervolgens naar animatie om te zetten. Daardoor krijg je evoluerende ruimtes in zwart en wit, een perfect decor voor deze voorstelling."

Standing wave gaat dus uit van de posities van de artiesten, maar wat met het publiek? Blumenthal: "In tegenstelling tot eerdere voorstellingen, steunen we dit keer effectief op de vrijheid van de makers en het spelplezier. We willen dus eerder een atmosfeer creëren dan een context opzetten of een verhaal vertellen. Dat betekent niet dat het publiek geen verhalen kan vinden of parallellen zal zien. Elke toeschouwer zal met zijn eigen voorstelling en interpretatie naar buiten komen."

Van 10 tot 13 december speelt Blumenthal Into the riff in Théâtre Marni, opnieuw een stuk voor vier dansers, ditmaal volledig geïmproviseerd. De muziek is van Garrett List. "Hoewel mijn manier van bewegen regelmatig als organisch wordt omschreven, zijn mijn voorstellingen vaak erg gechoreografeerd en berekend," zegt Blumenthal. "Ik heb een achtergrond in de sport en tai chi, waardoor mijn bewegingen vaak minder abstract zijn. Improvisatie pas ik soms op mezelf toe, maar zelden op andere mensen. Into the riff is om die reden een stap in een geheel andere richting."

:: Standing Wave — Compagnie Bud Blumenthal/Hybrid
wanneer: 25 > 29 november 2008 om 20.30 uur (Woensdag om 19.30 uur)
waar: Théâtre Varia, Scepterstraat 78, Elsene, 02-640.82.58, reservation@varia.be, www.varia.be
inkom: €10/12/15/17/20