Strip:Johnny 23

Het moest er eens van komen. Charles Burns, de stripmaker die zijn cultstatus definitief bereikte met het verbijsterende Black hole, is gebootlegd. X, zijn recente op Kuifje en William Burroughs geïnspireerde trip door de late seventies, is door gewetenloos geboefte vermassacreerd tot een buitenaards gedrocht dat je met huid en haar verslindt.

'Rare jongens, die Martianen!' dachten we toen we Johnny 23 in de striphandel zagen liggen. Niet alleen is de buitenaardse versie van Charles Burns' X plots de helft kleiner, verwijst de kaft niet langer naar Hergés De geheimzinnige ster maar naar De zwarte rotsen, en is alle kleur uit het boek geweerd ten gunste van paarse inkt op een gebroken witte achtergrond, wat er dan te lezen is... is niet te lezen. En lopen er hier dan zoveel Burns lezende aliens rond dat een striphandel een voorraadje van deze editie denkt te moeten inslaan? Maar het colofon vermeldt netjes in het Engels de uitgever uit Marseille en Charles Burns als auteur van een boek dat Johnny 23 blijkt te heten. Niks geen Martiaanse bootleg dus, maar Burns die zichzelf vertaalt, verknipt en aanvult. Geheel in de lijn van Burroughs' ziel die ook door X waart.

Wat de lezer aantreft in Johnny 23 is een visuele cut-up van X die hand in hand gaat met een in een of andere codetaal (elk karakter staat voor één cijfer of één letter in het Engels) neergeschreven poëtische excursie door de parallelle werelden die Burns' universum uitmaken. Voor wie het ontcijferen van de afgrondelijke, droomachtige sequentie een kans wil geven: via de titel, de "FIN" aan het einde en de "bzzzzzzz" die de nerveuze personages in X deed opschrikken, raak je al een eind. Niet dat het oplossen van de puzzel je op je bestemming brengt. Ook in Johnny 23 werpt Burns meer vragen op dan hij beantwoordt. Dat de eerste zin "Nothing good will come of this" luidt, klinkt de ploeterende diehard wellicht als wrede muziek in de oren. Ter zalving beloont Burns de aanhouder met een extra personage, een hoop nieuwe plaatjes en een blik op het nog te verschijnen vervolg op X (The hive) dat in Johnny 23 als de Kuifje-, of liever Nitnit-strip The secret of the hive te zien is. De mix van Burroughs' word virus, Hergés visuele erfenis en Burns' hoogsteigen spelonken van het onderbewuste (in het hoofdpersonage Doug, alias Johnny 23, ontwaar je de jeugdige met bandrecorders experimenterende Burns), levert uiteindelijk een labyrintische beeldenstorm op die alleen door Burns kan zijn ontketend. Net zo vertrouwd als buitenaards!