Toogenblik feest in De Linde

Het zal er niet zo groots aan toe gaan als bij de evenementen rond 250 jaar Mozart, maar de concertavond in het teken van twintig jaar Toogenblik kunnen we elke liefhebber van rootsmuziek aanraden. Voor de gelegenheid vinden twee van de drie optredens plaats bij de buren van het Gemeenschapscentrum De Linde, maar het slotconcert vindt plaats in de vertrouwde bruine kroeg. Ondanks een hoogstaande reputatie en een kleurrijk verleden, ziet de toekomst van de club er echter somber uit.

Al wie een zwak heeft voor folk en singer-songwriters kent al twintig jaar de weg naar de uiterst gezellige club vlak naast de kerktoren van Haren. Door de niet echt centrale locatie is Toogenblik na twee decennia helaas nog steeds onbekend terrein voor het grote publiek. Er zijn nochtans redenen genoeg om eens af te zakken naar deze plek. Naast een programmering gekleurd door heel wat premières, is er een ruime keuze aan bieren die aangeboden worden tegen schandalig lage prijzen. Zo hebben ze er regelmatig de ondertussen wereldberoemde Westvleteren in voorraad! Maar waar het hier hoofdzakelijk allemaal om draait, is natuurlijk de muziek. En op dat gebied ziet het er volgende vrijdag weer veelbelovend uit.

Het programma
De Stefan Schill Bluesband krijgt de eer de festiviteiten te openen. Bij velen zal de naam van de jonge Nederlandse gitarist nog onbekend in de oren klinken. Je hoeft je hier niet voor te schamen want deze zeventienjarige Dordrechtenaar begint nog maar pas aan zijn stormloop naar de top. De reacties zijn echter alom lovend. Zijn grote voorbeeld is Stevie Ray Vaughan. In tegenstelling tot het legertje klonen dat er al rondloopt, weet Schill zijn invloeden perfect te doseren met een eigen inbreng. Natuurlijk hoor je waar hij de mosterd haalt, maar er is nooit sprake van overdaad. Op zijn website kan je terecht voor de beluistering van een paar tracks uit zijn eerste demo.

De Brusselse Cubaan Rey Cabrera zorgt voor de exotische noot. Deze tresero mag dan wel al een kloeke zestiger zijn, qua energie moet hij zeker niet onderdoen voor de jonge generatie. Net zoals zijn landgenoten van de Buena Vista Social Club is het podium zijn natuurlijke biotoop. Hij zat trouwens jarenlang in de vaste begeleidingsgroep van Maria Ochoa, tot het liefdeslicht in de ogen van een Vlaamse schone hem (bijna) alles deed vergeten en hij zich in onze hoofdstad vestigde. Eén ding vergat hij alvast niet: zijn muziek. In gezelschap van een aantal Cubanen die eveneens in Brussel verblijven, is hij een regelmatige gast op kleine en grote podia. Zo trad hij vorig jaar nog op tijdens Couleur Café en kon je hem elke zaterdagnamiddag aan het werk zien op Brussel-Bad. Hopelijk zorgen ze in Haren ook voor mojito's zodat het feest compleet is.

Na al dit feestgedruis wordt iedereen uitgenodigd om de straat over te steken naar Toogenblik, om daar de avond af te sluiten in het gezelschap van singer-songwriter H.T. Roberts. We leerden hem kennen via de cd Following The Buffalo, een akoestisch pareltje in het singer-songwritergenre met rechtstreekse linken naar het werk van Townes Van Zandt, Bob Dylan en Steve Forbert. De man is niet alleen een begenadigd zanger-componist-gitarist maar ook een uitstekende geluidstechnicus. In die hoedanigheid werkte hij met onder andere Bruno Deneckere, Grand Theft en Vuile Mong en de Vieze Gasten. Ondertussen heeft Roberts reeds verscheidene cd's uitgebracht. De meest recente in het rijtje is Acres Of Time, die enkele weken geleden verscheen.

Hoe moet het verder?
Feesten is natuurlijk een heel aangenaam tijdverdrijf. De kunst is er voor te zorgen dat er 's anderdaags geen wrange nasmaak overblijft. En dat zou wel eens het geval kunnen zijn voor Toogenblik. We hebben het hier dan niet over de gevolgen van het eventuele debiet van de zwaardere streekbieren, maar over het al dan niet verder kunnen bestaan van de club. Recent kwam SABAM namelijk op de proppen met een extra eis van forfaitaire aanslagen. Een financiële opdoffer die voor Toogenblik wel eens fataal zou kunnen zijn.

Programmator Luc Gheldof: "Concreet komt het er op neer dat kleine organisatoren de inkomgelden van tien tot vijftien mensen volledig moeten doorstorten. Als je weet dat er bij ons helaas nooit een massa volk over de vloer komt, is de rekening vlug gemaakt. Toogenblik staat hier natuurlijk niet alleen. Kleine clubs zijn een essentiële schakel in de ontwikkeling van de muziekcultuur. Zij vormen echte kweekvijvers voor nieuwe muzikanten. Deze basis zorgt ervoor dat de toekomst verzekerd blijft. Jongeren kunnen bij ons ervaring opdoen en van hier de stap zetten naar de grotere podia. Schrijnend daarbij is dat de meeste betrokkenen dit allemaal vrijwillig doen uit liefde voor de muziek, ver van alle commerciële connotaties. Eventuele winsten worden onmiddellijk weer geïnvesteerd in infrastructuur en het organiseren van nieuwe concerten. Bij Toogenblik proberen we uit de rode cijfers te blijven door elk jaar met een ploeg medewerkers te tappen tijdens Brosella. Op die manier krijgen we toch extra geld in kas. Deze connectie is niet zo vreemd, want Rie 'Mister Brosella' Vandenberghe was ooit medeoprichter van 't Sleutelgat, de voorloper van Toogenblik. Onze inkomprijzen verhogen of enkel nog bekende namen op de affiche zetten, vinden we geen alternatief. Evenmin als onze artiesten ondermaats te betalen. Bij ons krijgen muzikanten een rechtstreekse tewerkstelling. Waarom moeten we dan nog eens auteursrechten betalen, zeker als ze eigen nummers spelen? Let wel, we krijgen subsidies maar die worden soms tot twee jaar na datum uitbetaald, terwijl wij onze facturen dertig dagen na datum moeten vereffenen. Daarom lanceren we in samenwerking met het Masereelfonds en een aantal kleine clubs, een noodkreet naar SABAM toe ."

:: Toogenblik feest in De Linde op 11 februari (Cortenbachstraat 9); reservaties: 02/242.31.47