Vampire Weekend: frisser dan pepermunt

Ze klinken als Paul Simon met diamanten op de zolen van zijn voeten en maken zwierige popsongs over leestekens en Franse architecten. Vampire Weekend zijn vier kids met een (recent) verleden aan de Columbia University die new wave, postpunk, klassiek en Afrikaanse pop aan hun tere borst drukken.

Nog geen jaar geleden bracht Chris Baio meer dan gemiddeld tijd door op de campus van de befaamde New Yorkse universiteit, maar ondertussen heeft hij de aula's ingeruild voor zweterige concertzalen. Samen met Ezra Koenig (zang, gitaar), Rostam Batmanglij (keyboard) en Chris Tomson (drum) laat de piepjonge bassist met zijn groep Vampire Weekend een nieuw geluid door indiepopmiddens waaien. Hun eerder dit jaar uitgebrachte titelloze debuut loopt over van schijnbaar uit de losse pols geschudde pientere pop die frisser klinkt dan een pakje Fisherman's friend. Chris Baio: "Ik ben in mei vorig jaar afgestudeerd. Daarna ben ik even weer bij mijn moeder gaan wonen, waarna we op tournee vertrokken zijn. Ik heb nooit een job gehad, de anderen wel. Ezra was leraar Engels in Brooklyn, onze drummer Chris werkte voor een platenfirma, en Rostam maakte filmmuziek."

Vampire Weekend combineert de branie van The Strokes met de open geest van Talking Heads. De groep huivert van het idee een klassieke rockband te zijn en houdt al zeker niet van hokjesdenken. Alles wat pop, rock, klassiek of wereldmuziek is en hun pad kruist, integreren ze in hun zomerse pop. De pulserende bassen uit de new wave ('A-Punk'), de drive van de postpunk ('I stand corrected'), toefjes afrobeat ('Cape Cod kwassa kwassa') en een exotisch instrumentarium dat sinds The Kinks are the village green preservation society niet meer zo veel aandacht kreeg ('M79'). Baio: "We hebben allemaal een erg open geest, en hebben altijd naar de meest uiteenlopende muziek geluisterd. Ik ben opgegroeid met punk, Rostam houdt van klassieke muziek, Ezra is verzot op Afrikaanse gitaarpop... Die invloeden zitten er allemaal in, daarom is het zo'n gevarieerde plaat. Elke song is anders. Op Columbia was er veel ruimte om te experimenteren, er was bijvoorbeeld een plek waar je klavecimbel kon spelen."

Lokroep uit de blogosfeer
Wat de muziek van Vampire Weekend zo aanstekelijk maakt, is de geur van Afrikaanse pop die door de songs waart, van West-Afrikaanse highlife tot Nigeriaanse jùjú en Congolese soukous - een trend die zich ook bij groepen als Iron & Wine en Yeasayer aftekent. Nummers als 'Cape Cod kwassa kwassa' herinneren aan Paul Simon ten tijde van Graceland of late Talking Heads. Baio: "Ezra is naar Afrikaanse pop beginnen luisteren omdat hij de Amerikaanse en Britse rock zo beu was - iederéén gebruikt distortion-gitaren. Zijn manier gitaarspelen is anders dan wat de meeste rockbands doen, het klinkt erg fris. Tegenwoordig luister ik veel naar Smokey Haangala, een muzikant uit Zambia. Ezra is weg van een Madagascar-popcompilatie. Maar die Afrikaanse muziek is maar een van de vele invloeden. Sommige songs hebben niets met afrobeat te maken."
Nog voor hun debuut in de winkel lag, was Vampire Weekend een grote hype in de blogosfeer - onder meer David Byrne strooide kwistig met loftuitingen - maar tegelijk met de superlatieven volgden ook de verwensingen. Dat de groep een stelletje studentikoos geklede - bootschoenen, golfjes - intellectuelen is met gezochte teksten, en dat ze té frivool klinken. Zo verwijst 'Mansard roof' slinks naar de Franse architect François Mansart, in 'Campus' laat songschrijver Ezra Koenig 'kefir' rijmen op 'keffiyah', en in 'Oxford comma' maakt hij zich druk over een leesteken. Baio: "Het hangt ervan af wat je van die tekst oppikt - uiteindelijk luidt het 'who gives a fuck about an Oxford comma?' Terwijl je natuurlijk wel die term onder de aandacht brengt. De teksten van Ezra gaan vaak over alledaagse dingen, maar af en toe focust hij op iets heel gespecialiseerds. Dat sommige mensen ons te intellectueel vinden, begrijp ik wel, maar wij maken niet enkel muziek voor knappe koppen."

:: Vampire Weekend - 17.5.2008 20.00 - Botanique Koningsstraat 236, 1210 Sint-Joost-ten-Node
02-218.37.32, info@botanique.be
Tickets: 15/18 euro (Bota'Carte 12 euro)