Bronksfestival: Jij bent mijn vriendje (niet)

Van 11 tot 13 november gooit Bronks voor de twintigste keer zijn festivalschatkist open. Behalve een muzikale Big Bang, enkele meisjesvlechten, mussen en knopen komt daaruit ook 'Twee vrienden' getuimeld, een stuk van De Roovers over vriendschap die wel, niet en dan toch weer wel nodig is.

Kindervoorstellingen maken komt er voor De Roovers niet altijd van. Maar als het voor Bronks is, dan graag. Schrijver en illustrator Paul Verrept schreef voor Luc Nuyens en Sara De Bosschere de nieuwe tekst Twee vrienden, een stuk dat op het Bronksfestival in première gaat.

Hoe is Paul Verrept bij jullie uitgekomen?
Luc Nuyens: Paul kent ons allang, en kwam onverwacht af met dit stuk. Met Bronks en Villanella vonden we direct twee producenten. Zo is het heel snel gegaan in een tijd waarin je voorstellingen normaal jaren op voorhand moet plannen.

Sara De Bosschere: Het is een mooie, poëtische, persoonlijke, maar ook eenvoudige tekst over vriendschap in de meest elementaire vorm. Meneer A en meneer B kennen elkaar niet en ze zijn alle twee alleen. Dan komt meneer A binnen bij meneer B en zegt: eindelijk heb ik je gevonden. En weet je wat? Jij mist iets. Jij mist een vriend.

Nuyens: Sara en ik vonden het wel fijn om na zoveel jaar eens tegen elkaar te kunnen zeggen: ik ken u niet. Maar meneer B voelt zich in het begin natuurlijk tamelijk overvallen door A en twijfelt. Omdat hij zich eenzaam voelt, zegt hij uiteindelijk toch 'allez vooruit'. Tot A iets te opdringerig wordt. Dan zegt B: "Ga nu weg." Daarna beginnen ze elkaar natuurlijk te missen en gaan ze naar elkaar op zoek. Soms wil je alleen zijn, maar toch nooit helemaal, want je bent niet gemaakt om alleen op de wereld te zijn. Wat is dan jouw domein en tot hoever laat je een ander toe? Over dat soort zaken gaat de voorstelling.

De Bosschere: Wat overblijft, is dat het toch leuker is met twee dan alleen. Een dag na hun hereniging, krijgen ze al ruzie over hoe het ontbijt moet worden klaargemaakt. Maar het is gezellig en intiem om over alledaagse zaken ruzie te kunnen maken. Dat je tegen iemand kunt zeggen: "Zeg staan die vuilzakken hier nu nog?" Dat thuisgevoel is belangrijk. (Citeert) "Een huis interesseert me niet. Dat is toch maar een hoop stenen, een thuis dat wil ik, waar een vriend op me wacht, waar ik uitkijk naar de thuiskomst van mijn vriend. Ik maak alvast deeg voor de pannenkoeken die hij zo graag lust. Ik zet de glazen al op tafel, ontkurk een flesje wijn, steek de kaarsen aan."

Nuyens: Je kunt de tekst ook lezen als een metafoor voor grotere gehelen. Over het vreemde dat zich ergens aandient en stilaan een deel wordt van wat er al was. Over behoeftes die al dan niet overeenstemmen. Kinderen zijn erg bezig met wie hun vriendje is en wie niet. Volwassenen zouden in de twee personages ook een koppel kunnen zien dat elkaar weer opzoekt na een breuk.

Hoe geven jullie dat vorm op het podium?
De Bosschere: We doen het bij manier van spreken met twee kartonnen dozen. Kostuums zoeken is ook nog nooit zo eenvoudig geweest. We houden het redelijk abstract, ook al is het voor kinderen.

Nuyens: De enscenering is bijna grafisch omdat de tekst dat afdwingt. De taal is eenvoudig, maar onze aanwezigheid in de ruimte zegt veel. Als we het stuk zouden spelen zonder tekst, dan weet je nog waarover het gaat. Paul is een grafisch vormgever die letterlijk 'verbeeldt' als hij schrijft. Het wordt bijna dans, of een strip. Heel mooi, maar ook heel spannend.

Bronksfestival
wanneer: 11 > 13 november 2011
waar: verschillende locaties
info: 02-219.99.21, info@bronks.be, www.bronks.be

---------

Twee vrienden
wanneer: 12 november, 15.30 & 18.00 uur
tickets: €6/9 (NL, 7+)
waar: La Montagne Magique, Broekstraat 57, Brussel