Cowboys met een geweten

Andros Zins-Browne maakt sterk visueel performancetheater. Een laag bitterzoete humor vormt het suikerlaagje rond de serieuze thema’s die hij in zijn werk aankaart. Zo ook in zijn nieuwste productie The host. Daarin hebben cowboys in een opblaasdecor het onder meer over het individualisme in onze maatschappij en de opwarming van de aarde.

"Een vaststelling die me allang bezighoudt, is dat sinds de verlichting de westerse maatschappij een project is waarin het individu centraal staat," opent Andros Zins-Browne ernstig. "Ik wil me in The host buigen over waar dat individu vandaag staat, in een omgeving die niet langer gecontroleerd kan worden. Want in vergelijking met de natuur zijn wij mensen erg zwak geworden."

Inspiratie voor The host vond Zins-Browne, een in 2002 naar Brussel uitgeweken New Yorker, onder andere in de gelijknamige Koreaanse film van Bong Joon-ho uit 2006. Daarin terroriseert een soort van prehistorisch monster de stad en haar inwoners. Zins-Browne: "De film opent met een dokter en zijn assistent die tonnen formaldehyde dumpen in een riool die uitkomt in de Han-rivier. Als gevolg daarvan verschijnt jaren later het monster. In The host wordt de mens dus direct verantwoordelijk gesteld voor een uitwas van de natuur. Daarnaast identificeert het monster zich met de mens: het beest spiegelt de oncontroleerbaarheid van de massa. In mijn voorstelling zit een soortgelijk verloop."

In dezelfde periode zag Andros Zins-Browne ook veel westerns. Is het daarom dat in The host drie cowboys centraal staan? Zins-Browne: "Reken maar. In feite heb ik niks met het genre op zich. Een aantal jaar geleden kwamen er plots een aantal goeie nieuwe westerns uit zoals There will be blood,The assassination of Jesse James by the coward Robert Ford en 3:10 to Yuma. Het zette me aan het denken over de eenzame figuur van de cowboy, iemand die een sterke band met het landschap onderhoudt. De cowboy is voor mij een metafoor voor zowel het individualisme van de maatschappij als het uitbuiten van de natuurlijke bronnen."

Opblaassculptuur
Het milieu baart Andros Zins-Browne zorgen: "We spreken niet meer over global warming maar over global weirding. Er gebeuren onverklaarbare, rare dingen met onze omgeving. Jaren geleden was er sprake van een 'realistische hysterie'. Vandaag lijdt in mijn ogen de massa aan amnesie. Als kunstenaar wil ik die problematiek vanuit verschillende oogpunten belichten, en voor het publiek afstand en ruimte voor reflectie creëren."

Zins-Browne staat samen met Jaime Llopis en Sidney Leoni op de scène: een gigantische opblaassculptuur waarrond het publiek plaatsneemt (een voorsmaakje in de vorm van een leuke video is terug te vinden op Zins-Brownes website www.thegreatindoors.be). Zins-Browne: "Het ding weegt een ton en is handgemaakt. Geloof me, ik heb er veel energie in gestoken. Wellicht is tijdens het maakproces de helft mijn breincellen verdwenen door alle lijmgeuren die ik heb opgesnoven. Nee serieus: ik vind het belangrijk om over tragische omstandigheden met een gulle scheut humor te praten."

Het publiek reageerde in eerdere opvoeringen, zoals op het Berlijnse festival Tanz im August, dan ook met de glimlach. Zins-Browne: "Het werd een soort van komedie. The host is erg grappig omdat het zo vreemd is. Als je een in cowboy verklede gast ziet die drie meter hoog op een opblaassculptuur wiebelt, kun je niet anders dan lachen."

wanneer: 4&5/02/2011 om 20.30
tickets: € 12/16