De Roovers wagen zich aan Oom Wanja

De Roovers wagen zich met [i]Oom Wanja[/i] nog eens aan een onvervalste klassieker. In Tsjechovs tragikomedie over onvervulde liefdes- en levensdromen zitten dialogen die je vandaag ook aan de schoolpoort zou kunnen horen. michaël bellon

De rust op het landgoed van Oom Wanja (een rol voor Robby Cleiren) en zijn familie wordt verstoord wanneer professor Serebrjakov er met zijn nieuwe, jonge vrouw Elena komt aanzetten.

Robby Cleiren: "Die gebeurtenis houdt de anderen een spiegel voor en geeft plots aanleiding tot zelfevaluatie en vluchtgedrag. Iedereen begint zich af te vragen of hij wel de juiste keuzes heeft gemaakt in het leven en of hij zijn kansen ten volle heeft benut. Wanja is jaloers op de professor. Elena wordt verliefd op Astrov, Astrov op Elena, Sonja op Astrov..."

"Alsof verliefdheid een middel kan zijn om te ontsnappen aan de kleurloosheid van het dagelijkse leven. Iedereen spartelt nog een keer, maar uiteindelijk blijft alles grotendeels bij het oude en keert de rust terug. Tsjechov is daarin altijd heel dubbel. De aanvankelijke suggestie is dat er op het platteland maar weinig gebeurt, dat de professor het gemaakt heeft en de rest achtergebleven losers zijn. Maar wat betekent dat dan, 'het maken'?"

Speelt op de achtergrond ook weer het grotere maatschappelijke verhaal van het prerevolutionaire Rusland?
robby Cleiren: Dat zit er bij hem natuurlijk altijd wel in. Als de professor zegt dat hij het landgoed beter zou verkopen om met de opbrengst aandelen te kopen, terwijl de mensen daar nog met veel zorg berkenboompjes aan het planten zijn, dan is dat natuurlijk ook een symbool voor discussies die we vandaag nog voeren. Zijn sommige zaken nog wel de moeite om tijd en geld in te stoppen? Maar toch gaat het meer om de zielenroerselen van de personages. Over de angst de trein van het leven te hebben gemist. Dat zijn vragen die zeer menselijk zijn, en eigenlijk ook zo gevoelig en persoonlijk dat we ze meestal niet tegenover andere mensen durven uitspreken. Straf is dat de personages in Oom Wanja dat juist wel doen. Ze komen uit voor die angsten die ons allemaal wel eens overvallen als we om twee uur 's nachts niet kunnen slapen.

Is dat voor jullie een reden om het overwegend serieus te houden, of is de lokroep van de tragikomedie te sterk?
Cleiren: Tsjechov heeft altijd geschreven dat je de twee moet hebben. De mens in al zijn triestheid is eigenlijk ook heel komisch. Van de personages van Tsjechov wordt ook altijd gezegd dat ze zich vervelen in hun grijze en saaie bestaan, maar het is niet de bedoeling dat de toeschouwers dat ook doen. Als je tegelijk de vrolijke hoge tonen en de zware Russische bassen kunt laten doorklinken, dan kan het een mooi lied worden.

Shakespeare wordt wel eens opgevoerd in hedendaagse maatpakken. Bij Tsjechov willen gezelschappen vaak toch die Russische sfeer meenemen op het podium.
Cleiren: Wij hebben daar veel over gediscussieerd en besloten dat het interessanter zou zijn als de grens tussen de personages en onszelf zou vervagen. Als veertigjarige lees je in deze tekst gesprekken die niet zoveel verschillen van de gesprekken die ik hoor aan de schoolpoort over de moeilijke combinatie tussen carrière, kinderen en de liefde. De enscenering mikt ook op die herkenbaarheid.

Oom Wanja
wanneer: 29 & 30 maart 2012 om 20.00 uur
tickets: 12 / 15 / 16 / 19 euro
-------------