Diep in het Bos: Wanda Eyckerman over 'Hek'

Actrice Wanda Eyckerman heeft een knalrode overall aangetrokken. “Misschien gaan we in zo’n kostuum onze voorstelling spelen,” glundert ze. Die voorstelling heet Hek en beleeft haar première op het Brusselse locatiefestival Diep in het Bos. Al is er ook een glansrol weggelegd voor die andere biotoop, de wei.

Twee jaar geleden was Wanda Eyckerman samen met artistieke kompanen Roel Swanenberg en Eline Kuppens verantwoordelijk voor het zomerse succesnummer Ronja de roversdochter. Die theaterproductie, voorzien van een indrukwekkend grote cast, speelde toen in de natuurlijke pracht van het Zoniënwoud.

Dit keer houden Eyckerman en co het intiemer. Maar daarom niet minder bevlogen. Wanda Eyckerman: "Eigenlijk was ons eerste idee vrij ambitieus: we wilden een heel groot dierenbosproject realiseren. Maar om allerlei praktische redenen kon dat uiteindelijk niet doorgaan. De organisatoren vertelden ons ook dat de locatie eerder een wei zou worden, en dat vroeg om een ander plan. Eline Kuppens en ikzelf wilden al heel lang iets rond vriendschap maken, over een relatie tussen twee plattelandsmeisjes waarbij het er soms heftig toe kan gaan. En zo kwamen we bij het beginbeeld: twee meiden op een hek naast de wei."

Een heftige relatie, zeg je?
wanda Eyckerman: Ja, in de zin dat liefde en haat soms heel dicht bij elkaar liggen. Goeie vrienden, daar heb je iets aan, maar soms kan het ook best pittig zijn. Het zal er zeker niet altijd even lieflijk uitzien of toegaan. (Lacht)

Je bent zelf goed bevriend met actrice Eline Kuppens. Wordt het autobiografisch?
Eyckerman: Goh, misschien dat onze jeugdherinneringen wel een basis kunnen leggen voor bepaalde scènes. Maar we putten niet alleen inspiratie uit onze persoonlijke ervaringen, ook die typische situaties van op de speelplaats inspireren ons, gebeurtenissen die eigen zijn aan de kindertijd kortom. Bovendien zijn we heel goed bevriend met twee kinderen die ook al in Ronja de roversdochter meededen. Die gaan we ook interviewen. Heel bijzondere kinderen zijn dat. De kans is groot dat hun gedachtespinsels ook in de voorstelling sluipen. Om je een voorbeeld te geven: als we het spelletje 'woord raden' spelen, dan heeft een van hen het woord 'ultravioletstraal' in zijn hoofd. Geef toe, bijzonder toch? (Lacht)

Zeg dat wel! De titel Hek roept bij mij associaties op van een afsluiting, een afbakening, een privéterrein dat je wil beschermen.
Eyckerman: Voor ons gaat het vooral over een zijlijn, alsof we op de reservebank naast het voetbalveld zitten. En daar wachten we... op wat eigenlijk? We willen het hebben over twee kinderen die niet in de actie zelf zitten, maar zich stierlijk vervelen. Net door die verveling komt er soms veel creativiteit vrij. We denken dat het heel goed is om je af en toe stevig te vervelen: dan slaat er misschien wel een motortje aan dat anders nooit wordt aangesproken.

In jullie perstekst is er ook sprake van een derde personage.
Eyckerman: Ja, op een bepaald moment horen we een geluid uit de grond komen. Daar zit actrice Janne Desmet, die het derde personage speelt. Dat is een vies, raar, zwart potgrondkind of zo, dat kan nog alle richtingen uit. In ieder geval, zij staat voor het vreemde, het onbekende... En dan gaat de bal aan het rollen, want drie, dat is een heel onhandig getal in vriendschap. Ik koester ook allang de grote wens om een van de machines van mijn vader eens te gebruiken. Hij is tuinman en heeft zo een grijpkraantje staan waar een lange rookpluim uit komt als je het aanzet. Dat komt er dus ook in voor: twee meisjes die zo'n machine stiekem lenen, en de spanning die daarmee gepaard gaat. Loopt dat wel goed af, met zo'n kraan een vreemd wezen bovenhalen waarvan ze misschien liever nooit het bestaan hadden gekend?

Inspireert de natuur je als jullie zo'n locatievoorstelling maken?
Eyckerman: Heel erg. Zelf ben ik behoorlijk 'ecologisch' opgevoed. Daarin zijn we misschien zelfs een tikkeltje educatief, maar dan liefst op de wijze van Astrid Lindgren. Die kan heel organisch vossen en paarden en bomen integreren in haar verhaal. We zullen het zeker niet kunnen laten om bijvoorbeeld op een grassprietje te blazen om te laten horen wat een wonderlijk hoog geluid je daaruit krijgt. En de tribune willen we met strobalen maken, zodat je het voelt prikken in je billen, en je ruikt waar je bent. Dat zal op zich al een ervaring zijn voor al die stadsketjes die straks komen kijken.

Diep in het bos (4+)
wanneer: 24 > 28 augustus 2011
waar: Laarbeekbos, Bosstraat 10, Ganshoren
info: 02-422.00.56 - diepinhetbos@gmail.com

Kinderenvandevilla: Hek (6+)
wanneer: 26 > 28 augustus 2011 om 14.00 uur (26/8), 15.00 uur (27 & 28/8) & 19.00 uur
tickets: €6